ماه‌های حرام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اعراب جاهلی' به 'اعراب جاهلی'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه') |
جز (جایگزینی متن - 'اعراب جاهلی' به 'اعراب جاهلی') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
# [[قانون]] [[مقابله به مثل]] به شکل عام و کلی به [[مسلمانان]] اجازه داده که با [[ستمگر]] به هر اندازه‌ای که [[تجاوز]] کرده مقابله شود. و [[دفاع]] [[حق]] طبیعی [[انسان‌ها]] است {{متن قرآن|فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ}}رعایت [[عدالت]] و [[مساوات]]، حتی در مقابل [[ستمگران]] و هنگام [[مقابله به مثل]] لازم است و نباید بیش از اندازه‌ای که آنان [[ستم]] کردند به آنان پاسخ داده شود. اگر [[حمایت]] و [[همراهی]] [[خدا]] را می‌طلبید، -[[تقوا]] - [[پارسایی]] و [[خودنگه‌داری]] پیشه سازید [۲] {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ}}؛ | # [[قانون]] [[مقابله به مثل]] به شکل عام و کلی به [[مسلمانان]] اجازه داده که با [[ستمگر]] به هر اندازه‌ای که [[تجاوز]] کرده مقابله شود. و [[دفاع]] [[حق]] طبیعی [[انسان‌ها]] است {{متن قرآن|فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ}}رعایت [[عدالت]] و [[مساوات]]، حتی در مقابل [[ستمگران]] و هنگام [[مقابله به مثل]] لازم است و نباید بیش از اندازه‌ای که آنان [[ستم]] کردند به آنان پاسخ داده شود. اگر [[حمایت]] و [[همراهی]] [[خدا]] را می‌طلبید، -[[تقوا]] - [[پارسایی]] و [[خودنگه‌داری]] پیشه سازید [۲] {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ}}؛ | ||
# [[خداوند]] [[کعبه]]، بیت‌الحرام را وسیله‌ای برای اقامه امر [[مردم]] قرار داده است {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ}} و از آنجا که این مراسم باید در محیطی [[امن]] و [[امان]] از [[جنگ]] و [[کشمکش]] و [[نزاع]] صورت گیرد اشاره به اثر ماه‌های حرام – ماه‌هایی که [[جنگ]] مطلقاً در آن [[ممنوع]] است - در این موضوع کرده، می‌فرماید: - و همچنین [[ماه حرام]] - {{متن قرآن|وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ}}؛ | # [[خداوند]] [[کعبه]]، بیت‌الحرام را وسیله‌ای برای اقامه امر [[مردم]] قرار داده است {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ}} و از آنجا که این مراسم باید در محیطی [[امن]] و [[امان]] از [[جنگ]] و [[کشمکش]] و [[نزاع]] صورت گیرد اشاره به اثر ماه‌های حرام – ماه‌هایی که [[جنگ]] مطلقاً در آن [[ممنوع]] است - در این موضوع کرده، می‌فرماید: - و همچنین [[ماه حرام]] - {{متن قرآن|وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ}}؛ | ||
#واژه {{متن قرآن|النَّسِيءُ}} در اصل به معنای “تأخیر انداختن” بوده، و مقصود آن است که [[اعراب | #واژه {{متن قرآن|النَّسِيءُ}} در اصل به معنای “تأخیر انداختن” بوده، و مقصود آن است که [[اعراب جاهلی]] گاهی یکی از ماه‌های حرام را تأخیر می‌انداختند؛ یعنی به جای ماه مُحَرم، ماه صفر را [[انتخاب]] می‌کردند تا در سه ماه – ذی‌القعده، ذی الحجه و [[محرم]] - پشت سر هم [[جنگ]] [[حرام]] نباشد؛ زیرا موجب [[تضعیف]] [[روحیه]] [[جنگی]] آنان می‌شد و [[فرصت]] [[غارت]] و [[جنگ]] نمی‌یافتند. یا مراد این است که چون ماه ذی‌الحجه در تابستان گرم قرار می‌گرفت، آن را به فصل دیگری منتقل می‌کردند تا هوا برای مراسم [[حج]] [[جاهلی]] و [[تجارت]] مناسب‌تر باشد. و [[خداوند]] می‌فرماید: جز این نیست که به تأخیر انداختن - و جابه‌جا کردن ماه‌های حرام - افزایشی در [[کفر]] است {{متن قرآن|إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ}} [[تغییر]] ماه‌های حرام را [[قرآن]] زیاد شدن [[کفر]] شمرده است؛ زیرا که این عمل سبب می‌شد تا [[آتش]] [[جنگ‌ها]] همچنان فروزان بماند و [[قانون]] و مراسم [[حج]] بازیچه دست افراد شود و این مخالفِ [[دستورهای الهی]]، و نوعی [[کفر عملی]] بود. [[اعمال زشت]] این افراد در نظرشان [[زیبا]] جلوه می‌کرد {{متن قرآن|زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ}} آری، هنگامی که [[انسان]] دانسته در راه خلاف‌کاری گام نهد، کار به جایی می‌رسد که به تدریج زشتیِ [[گناه]] در نظرش از بین می‌رود و حتی [[اعمال زشت]] در نظرش [[زیبا]] جلوه می‌کند<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۶۱۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||