عبدالرحمن بن عبد رب انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالرحمن بن عبد رب انصاری در حدیث]] | [[عبدالرحمن بن عبد رب انصاری در تاریخ اسلامی]] | [[عبدالرحمن بن عبد رب انصاری در معارف و سیره حسینی]]</div>

عبدالرحمن بن عبد رب (یا: عبد ربه) انصاری خزرجی، از شهدای کربلاست. وی از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و پس از [[رحلت]] آن [[حضرت]] نیز از کسانی بود که به [[امیر المؤمنین]]، [[اخلاص]] داشت و از آن [[حضرت]] [[قرآن]] آموخته بود. به [[نصب علی]]{{ع}} در [[غدیر]] به [[امامت]] [[گواهی]] داد. روز [[تاسوعا]] با “بریر” [[شوخی]] می‌کرد. وقتی گفتند: الآن چه وقت [[شوخی]] است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ میان ما و [[بهشت]]، جز درگیری با این [[کافران]] و [[شهادت]] فاصله‌ای نیست<ref>عنصر شجاعت، ج۱، ص۱۲۷.</ref>. او از شخصیت‌های بارز [[شیعی]] [[کوفه]] محسوب می‌شد و در ایام [[نهضت مسلم بن عقیل]]، از [[مردم]] به نفع [[حسین بن علی]]{{ع}} [[بیعت]] می‌گرفت<ref>انصار الحسین، ص۸۲؛ تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۱۴۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۰.</ref>.