عبدالله بن عمیر کلبی در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالله بن عمیر کلبی در معارف و سیره حسینی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۳

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۰

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۱۸۲

ویرایش

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 ==مقدمه==
-*'''عبدالله بن عمیر کلبی''' جزء اولین شهداست که از جبهۀ [[امام حسین]]{{ع}} در [[روز عاشورا]] به میدان [[نبرد]] رفت. وی که کنیه‌اش ابووهب بود، [[جوانی]] [[دلاور]] و حماسی از [[شیعیان]] [[کوفه]] بود. به [[کوفه]] آمده، در نزدیکی بئر العبد خانه‌ای گرفت و با همسرش به آنجا منتقل شد. وقتی دید [[عمر سعد]]، نیرو آماده و [[سازماندهی]] می‌کند تا از [[نخیله]] به [[جنگ]] [[حسین بن علی]]{{ع}} در [[کربلا]] بروند، پیش خود گفت: به [[خدا]] قسم شیفتۀ [[جهاد]] با [[مشرکان]] بودم. امیدوارم [[جنگ]] با اینان که به [[نبرد]] [[فرزند پیامبر]] می‌روند، نزد [[خداوند]] کم ثواب‌تر از [[جهاد]] با [[مشرکان]] نباشد. پیش همسرش رفت و [[نیّت]] خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از [[کوفه]] بیرون رفتند و [[شب]] هشتم [[محرّم]] به [[یاوران]] [[حسین]] در [[کربلا]] پیوستند <ref>تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.</ref>. [[همسر]] او نیز از [[شهدای کربلا]] بود.
+*[[عبدالله بن عمیر کلبی]] جزء اولین شهداست که از جبهۀ [[امام حسین]]{{ع}} در [[روز عاشورا]] به میدان [[نبرد]] رفت. وی که کنیه‌اش ابووهب بود، [[جوانی]] [[دلاور]] و حماسی از [[شیعیان]] [[کوفه]] بود. به [[کوفه]] آمده، در نزدیکی بئر العبد خانه‌ای گرفت و با همسرش به آنجا منتقل شد. وقتی دید [[عمر سعد]]، نیرو آماده و [[سازماندهی]] می‌کند تا از [[نخیله]] به [[جنگ]] [[حسین بن علی]]{{ع}} در [[کربلا]] بروند، پیش خود گفت: به [[خدا]] قسم شیفتۀ [[جهاد]] با [[مشرکان]] بودم. امیدوارم [[جنگ]] با اینان که به [[نبرد]] [[فرزند پیامبر]] می‌روند، نزد [[خداوند]] کم ثواب‌تر از [[جهاد]] با [[مشرکان]] نباشد. پیش همسرش رفت و [[نیّت]] خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از [[کوفه]] بیرون رفتند و [[شب]] هشتم [[محرّم]] به [[یاوران]] [[حسین]] در [[کربلا]] پیوستند <ref>تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.</ref>. [[همسر]] او نیز از [[شهدای کربلا]] بود.
 *پس از [[شهادت]] [[عبدالله بن عمیر کلبی|عبدالله]]، زنش خود را به بالین او رساند و [[خاک]] از چهرۀ او می‌زدود که به [[دستور]] [[شمر]]، یکی از غلامانش (به نام رستم) با گُرزی بر سر او زد و کنار شوهرش به [[شهادت]] رسید.
 *[[عبدالله بن عمیر کلبی|عبدالله]]، دومین [[شهید]] از [[اصحاب امام حسین]]{{ع}} بود<ref>انصار الحسین، ص۸۴؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۸، ص۶۶. </ref>. نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۷.</ref>.