عبدالله بن وال تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

*عبدالله بن وال تمیمی از شیعیانی بود که همان روز اول [[خلافت]] با [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[بیعت]] کرد <ref>الجمل، ص۱۰۹.</ref>. او از جمله کسانی است که با [[فتنه]] [[خریت بن راشد]] [[مبارزه]] کرد و همو بود که حامل [[نامه]] [[امام]] به [[زیاد بن خصفه]] برای تعقیب و [[مبارزه]] با [[خریت بن راشد]] بود، و در درگیری میان گروه [[خریت بن راشد]] و [[یاران امام]]{{ع}}، عبدالله بن وال تمیمی و [[زیاد بن خصفه]] مجروح گردیدند البته گروه [[خریت بن راشد]] متلاشی و تار و مار شدند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۱۷-۱۲۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۲.</ref>

==عبدالله بن وال تمیمی در [[قیام توابین]]==

*عبدالله بن وال تمیمی، چون نتوانست در [[کربلا]] [[امام حسین]]{{ع}} را [[یاری]] کند لذا همواره افسوس می‌خورد تا سرانجام با سه نفر از بزرگان و سران [[شیعه]] [[کوفه]]، به نام‌های [[مسیب بن نجبه فرازی]]، [[عبدالله بن سعد بن نفیل ازدی]] و [[رفاعة بن شداد بجلی]] در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] [[اجتماع]] کردند و در [[غم]] [[شهادت]] [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} و [[یاران]] باوفایش [[اشک]] ریختند و هر کدام برای [[خون‌خواهی]] از [[قاتلان شهدای کربلا]] سخنی گفتند و با دیگر [[شیعیان]] و ارادتمندان [[اهل بیت پیامبر]] و [[خاندان عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} در ۶۴ [[هجری]] [[سپاه]] [[توابین]] را تشکیل دادند و به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] به سال [[خون‌خواهی]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} و [[یاران]] مظلومش علیه [[حکومت اموی]] [[قیام]] کردند. عبدالله بن وال تمیمی غیر از [[فرماندهی]]، [[مسئول]] [[بیت المال]] نیز بود. وی در منطقه [[عین الورده]] در حالی که [[پرچم]] [[سپاه]] را به دوش می‌کشید، جنگید و این چنین گفت: "هر کسی [[زندگی]] می‌خواهد که پس از آن [[مرگ]] نباشد و [[راحتی]] می‌خواهد که بعد از آن [[سختی]] نباشد و [[خوشحالی]] که پس از آن [[اندوه]] نباشد، با [[جهاد]] با این [[ستمگران]] خود را به [[خدا]] نزدیک کند و [[خداوند]] [[رحمت]] کند شما را بشتابید به سوی بهشت"<ref>{{عربی|مَنْ أَرَادَ الْحَيَاةَ الَّتِي لَيْسَ بَعْدَهَا مَوْتٌ، وَ الرَّاحَةَ الَّتِي لَيْسَ بَعْدَهَا نَصَبٌ، وَالسُّرُورَ الَّذِي لَيْسَ بَعْدَهُ حُزْنٌ، فَلْيَتَقَرَّبْ إِلَى رَبِّهِ بِجِهَادِ هَؤُلَاءِ الْمُحِلِّينَ، وَالرَّوَاحِ إِلَى الْجَنَّةِ، رَحِمَكُمُ اللَّهُ}}</ref>

*عبدالله بن وال تمیمی آن [[قدر]] با [[عشق]] و علاقه جنگید تا سرانجام در همین [[نبرد]] در [[راه]] [[خونخواهی شهدای کربلا]] به [[درجه]] رفیع [[شهادت]] نایل آمد.

*این حادثه جانگداز و [[شهادت]] عبدالله بن وال تمیمی، در سال ۶۵ [[هجری]] اتفاق افتاد<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲ و ص۶۰۱-۶۰۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۲-۹۳۳.</ref>