مقام امین الله: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
جز (جایگزینی متن - ']]{{متن قرآن' به ']]: {{متن قرآن') |
(←منابع) |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
*[[روایات]]، [[امانتداری]] را محک [[دین‌مداری]] شمرده<ref> نبی اکرم{{صل}} فرمود: {{متن حدیث| لَا تَنْظُرُوا إِلَى كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ كَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ}}؛(بحارالأنوار: ۷۵ / ۱۱۴).</ref> و آن را با [[دین]] گره زده‌اند تا آن‌جا که [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: "آن‌کس که [[امانتدار]] نیست، [[ایمان]] ندارد"<ref>{{متن حدیث| مَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ لَا إِيمَانَ لَه}}؛ میزان الحکمه: ۱ / ۲۱۵.</ref> | *[[روایات]]، [[امانتداری]] را محک [[دین‌مداری]] شمرده<ref> نبی اکرم{{صل}} فرمود: {{متن حدیث| لَا تَنْظُرُوا إِلَى كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ كَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ}}؛(بحارالأنوار: ۷۵ / ۱۱۴).</ref> و آن را با [[دین]] گره زده‌اند تا آن‌جا که [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: "آن‌کس که [[امانتدار]] نیست، [[ایمان]] ندارد"<ref>{{متن حدیث| مَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ لَا إِيمَانَ لَه}}؛ میزان الحکمه: ۱ / ۲۱۵.</ref> | ||
==امین الله در نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه== | |||
یکی دیگر از واژگانی که در [[روایات]] به طور متعدد درباره [[نبی]] اعظم{{صل}} و [[امامان معصوم]] به کار رفته است، “امین‌الله” می‌باشد. “امین” در لغت از ریشه “الأمن” به معنای [[آرامش]] خاطر و نقیضِ [[ترس]]، بوده<ref>ر.ک: احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴؛ حسین بن محمد راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۹۰.</ref>، صفت مشبّهه به معنای اسم مفعول از “أمن” می‌باشد که می‌توان آن را به معنای [[فرد]] مورد [[اطمینان]] دانست<ref>ر.ک: نشوان بن سعید حمیری، شمس‌العلوم، ج۱، ص۳۲۵؛ فخرالدین بن محمد طریحی، مجمع البحرین، تحقیق احمد حسینی اشکوری، ج۶، ص۲۰۹.</ref>. بنابراین “امین‌الله” در لغت به معنای کسی است که. مورد [[اعتماد]] و [[اطمینان]] [[خداوند]] باشد. | |||
هرچند در بیشتر این مجموعه از [[روایات]]، [[نبی اکرم]]{{صل}} یا [[امامان معصوم]]، به طور مطلق به عنوان “امین‌الله” خوانده شده‌اند، در برخی [[روایات]]، متعلق این عنوان را نیز توضیح داده‌اند. ایشان خود را امینان بر [[وحی]] [[خداوند]] یا امینان بر همه علومی که از سوی [[خداوند]] نازل شده است، معرفی کرده‌اند<ref>ر.ک: محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، کمال‌الدین، ج۱، ص۲۵۹ و ۲۶۰؛ محمد بن حسن صفار، بصائرالدرجات، ج۱، ص۶۲؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۸۷.</ref>. این [[روایات]] را می‌توان به این معنی دانست که [[اهل بیت]]{{عم}} از جهت [[شناخت صحیح قرآن]] و [[علوم]] الهیِ دیگر یا تبلیع و [[تفسیر]] آن، مورد [[اعتماد]] باری‌تعالی می‌باشند. روایانی نیز در [[تأیید]] این [نوع] [[تفسیر]] از روایاتِ ذکر شده وجود دارد که در آنها [[امامان]] [[همام]]، خود را [[راسخان]] [[علم]] و عالم به [[قرآن]]<ref>ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۱۳؛ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۲۳-۲۲۴.</ref>، همچنین [[مفسّران]] [[آیات شریفه]]<ref>ر.ک: محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۱؛ محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، معانی‌الاخبار، ص۳۵؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۹۲ و ۲۶۹.</ref> خوانده‌اند. | |||
بنابراین با توجه به توضیح متعلق “امین‌الله” در [[روایات]]، می‌توان گفت که [[تطبیق]] این واژه به [[اهل بیت]]{{عم}} به این معناست که [[خداوند]] در [[شناخت]] صحیح [[آیات شریفه]] و [[علوم]] [[الهی]] و [[تبلیغ]] و [[تفسیر]] آن، به [[اهل بیت]]{{عم}} [[اطمینان]] داشته، درباره آن احتمال [[خطا]] و [[خیانت]] را نمی‌دهد. روشن است که این همان معنای [[عصمت]] است. پس، از اطلاق واژه “امین‌الله” به [[امامان]] بزرگوار، [[عصمت]] ایشان بر می‌آید و چون تشخیص [[معصوم]] تنها در توان باری‌تعالی است، به همین [[دلیل]]، این افراد، [[برگزیدگان خداوند]] هستند. [[امام صادق]]{{ع}} نیز از [[نصب الهی]] [[اهل بیت]]{{عم}} به عنوان امینان [[وحی]] سخن گفته است. آن [[حضرت]] می‌فرمایند: “خداوند تبارک و تعالی ما را برای خود برگزید، پس ما را برگزیدگان از [[خلق]] خود و امینان بر [[وحی]] خود قرار داد”<ref>محمد بن حسن صفار، بصائرالدرجات، ج۱، ص۶۲.</ref>. | |||
از مجموع آنچه درباره “امین‌الله” گفته شد، چنین بر می‌آید که کاربرد این واژه در [[کلام]] [[اهل بیت]]{{عم}}، حداقل بر [[نصب الهی]] شخص به عنوان [[مرجع]] و [[امام]] [[دینی]] دلالت دارد<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص ۵۹.</ref>. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ستون-شروع|1}} | {{ستون-شروع|1}} | ||
* [[پرونده:10115976.jpg|22px]] [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۱ (کتاب)|'''در آستان امامان معصوم ج۱''']] | * [[پرونده:10115976.jpg|22px]] [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۱ (کتاب)|'''در آستان امامان معصوم ج۱''']] | ||
* [[پرونده:1100557.jpg|22px]] [[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|'''نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه''']] | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
=='''[[:رده:آثار مقام معصوم|منبع‌شناسی جامع مقام معصوم]]'''== | =='''[[:رده:آثار مقام معصوم|منبع‌شناسی جامع مقام معصوم]]'''== | ||
{{پرسش‌های وابسته}} | {{پرسش‌های وابسته}} | ||