مره همدانی: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[شیخ طوسی]]، [[مره همدانی]]<ref>در کتاب تاریخ گزیده تألیف حمد الله مستوفی، او را فرزند «شراحیل» دانسته و با نام «مُرّة بن شراحیل همدانی» ذکر کرده است.</ref> را از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنین]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۳.</ref>. | [[شیخ طوسی]]، [[مره همدانی]]<ref>در کتاب تاریخ گزیده تألیف حمد الله مستوفی، او را فرزند «شراحیل» دانسته و با نام «مُرّة بن شراحیل همدانی» ذکر کرده است.</ref> را از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنین]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۳.</ref>. | ||
[[ابن سعد]] مینویسد: [[یاران]] [[عبدالله بن مسعود]] پنج نفر بودند و همه از [[علما]] به شمار میآمدند. این پنج نفر عبارتند از: [[عبیده سلمانی]]، [[ | [[ابن سعد]] مینویسد: [[یاران]] [[عبدالله بن مسعود]] پنج نفر بودند و همه از [[علما]] به شمار میآمدند. این پنج نفر عبارتند از: [[عبیده سلمانی مرادی]]، [[علقمه بن قیس نخعی]]، [[مسروق بن اجدع]]، [[شریح]] و [[همدانی]] (که احتمال دارد مراد او از [[همدانی]] همان [[مره بن شراحیل همدانی]] باشد)<ref>طبقات الکبری، ج۶، ص۱۰ و ۱۱.</ref>. ولی صاحب [[الغارات]]، [[مره بن شراحیل همدانی]] و [[شریح]] و مسروق را از [[دشمنان]] [[علی]]{{ع}} معرفی کرده است<ref>الغارات، ج۲، ص۵۵۷ به نقل از: سیمای کارگزاران، ج۱، ص۲۳۲.</ref>. | ||
[[حمدالله مستوفی]] در [[تاریخ]] گزیده در فصل [[حکّام]] [[قزوین]] مینویسد: در زمان [[خلافت]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}}، [[ربیع بن خثیم کوفی]] ([[خواجه ربیع]])، [[ابو العریف ارجحی]]، [[مره بن شراحیل همدانی]]، [[عبیدة بن عمرو سلمانی]] و [[قرظة بن ارطات]] یکی بعد از دیگری [[والی]] ([[قزوین]]) بودند<ref>تاریخ گزیده، ص۷۹۳ به نقل از: سیمای کارگزاران، ج۱، ص۴۱۴.</ref>. | [[حمدالله مستوفی]] در [[تاریخ]] گزیده در فصل [[حکّام]] [[قزوین]] مینویسد: در زمان [[خلافت]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}}، [[ربیع بن خثیم کوفی]] ([[خواجه ربیع]])، [[ابو العریف ارجحی]]، [[مره بن شراحیل همدانی]]، [[عبیدة بن عمرو سلمانی]] و [[قرظة بن ارطات]] یکی بعد از دیگری [[والی]] ([[قزوین]]) بودند<ref>تاریخ گزیده، ص۷۹۳ به نقل از: سیمای کارگزاران، ج۱، ص۴۱۴.</ref>. |