اقطاع تملیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

در دورۀ [[اسلامی]]، [[اراضی بایر]] و یا باتلاق‌ها، به کسانی که آن را آباد می‌کردند داده می‌شد، تا به ملکیت آنان درآید. این نوع ملکیت بر [[اراضی]] را "اقطاع تملیکی" می‌گفتند. قطعه [[زمین]] مورد [[اقطاع]]، به سه قسم بود: بایر و متروک، دایر و آباد و معادن<ref>الخراج، ص۹۰؛ تجارب الامم، ج۵ و ۶، ص۱۸۹-۱۸۸؛ الاموال، ص۶۹۱ و ۶۷۶-۶۷۵؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۰؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۲۸؛ صبح الاعشی، ج۱۳، ص۱۱۳.</ref>. اقطاعاتی که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به تمیم الداری، [[اسامه]]، [[زبیر]] و [[بلال]] واگذار کرد، اقطاع تملیکی بوده است<ref>الاموال، ص۶۷۵؛ الخراج، ص۳۴؛ مجموعة الوثائق السیاسیه، ص ۲۳۹-۲۳۸؛ ماوردی الاحکام السلطانیه، ص۱۹۰؛ صبح الاعشی، ج۱۳، ص۱۲۱.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص ۴۰.</ref>.