معاذ بن جبل: تفاوت میان نسخه‌ها

معاذ [[فرزند]] [[جبل بن عمرو]]، کنیه‌اش [[ابو عبدالرحمان]] [[اهل]] [[مدینه]] و از [[قبیله خزرج]] و یکی از [[اصحاب]] بزرگ [[پیامبر اسلام]] و عالم و [[فقیه]] و از ارادتمندان [[مخلص]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} بود <ref>ر.ک: رجال طوسی، ص۵۹.</ref>.

وی مورد [[عنایت خاص]] [[رسول خدا]]{{صل}} بود، لذا هنگامی که به [[حضرت]] خبر دادند معاذ بن جبل به سبب [[بذل و بخشش]] زیاد مقروض و ورشکست شده، طلبکاران او را خواست و مشکل معاذ بن جبل را به نوعی حل کرد و سپس او را به [[حکومت]] [[یمن]] [[منصوب]] کرد، و هنگامی که معاذ بن جبل عازم [[یمن]] بود، [[حضرت]] دستورهایی به وی داد و در [[حق]] او این [[دعا]] را کرد: "[[امید]] است [[خداوند]] آنچه را از دست دادی، جبران کند و [[دین]] تو را ادا نماید"<ref>{{عربی|لعل الله يجبرك و يؤدي عنك دينك}}</ref>. این اتفاق در سنه نهم [[هجری]] واقع شد. او بقیه [[عمر]] [[پیامبر]]{{صل}} و ابتدای [[خلافت ابوبکر]] را در [[یمن]] بود و [[امارت]] و [[حکومت]] کرد <ref>طبقات الکبری، ج۳، ص۵۸۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۰.</ref>

==[[علم]] و [[فقاهت]] معاذ==

در [[علم]] و [[فقاهت]] معاذ همین بس که وقتی [[رسول خدا]]{{صل}} پس از [[فتح مکه]] عازم [[حُنین]] بود، [[عتاب بن اسید]] را برای [[امامت]] [[جماعت]] و معاذ بن جبل را برای [[تعلیم]] اهالی [[مکه]]، به [[فقه]] و [[سنن]] [[اسلامی]] و [[تعلیم]] [[قرائت قرآن]] در [[مکه]] [[منصوب]] نمود<ref>ر.ک: طبقات الکبری، ج۲، ص۱۳۷ و ۳۴۸.</ref>.

و نیز هنگامی که [[رسول خدا]]{{صل}} می‌خواست معاذ را به [[یمن]] اعزام نماید، نامه‌ای در [[تجلیل]] از معاذ به [[مردم]] آن دیار نوشت و چنین فرمود: "من شخصی را که از [[بهترین]] [[اهل]] من است به جانب شما فرستادم که از [[بهترین]] آنها به [[علم و دین]] [[آگاهی]] دارد<ref>{{متن حدیث|إني قد بعثت إليكم من خير أهلي و إلى علمهم و إلى دينهم}}؛ طبقات الکبری، ج۳، ص۵۸۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۰-۱۳۲۱.</ref>

==ارادت و علاقه معاذ به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}==

معاذ از جمله کسانی است که نسبت به [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} اظهار ارادت و علاقه می‌نمود و در زمرۀ [[اصحاب]] آن [[حضرت]] به شمار آمده است<ref>رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۱.</ref>.

[[ابن بطه]] از [[ابو صالح]] از [[ابو هریره]] [[نقل]] می‌کند: روزی معاذ بن جبل را دیدم در حالی که مرتباً به چهره و صورت [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} نگاه می‌کرد، به او گفتم: تو خیلی زیاد به صورت [[علی]]{{ع}} می‌نگری، گویا او را هنوز ندیده‌ای؟ در پاسخ گفت: از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدم که می‌فرمود: "نگاه کردن به صورت [[علی بن ابی‌طالب]] [[عبادت]] است"<ref>{{متن حدیث| اَلنَّظَرُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عِبَادَةٌ}}؛ بحارالانوار، ج۳۸، ص۲۰۰.</ref>؛

معاذ بن جبل با [[اعتقاد]] [[راسخ]] به [[اسلام]] و [[محبت]] به [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} در زمان [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] [[سال]] هیجده [[هجری]] به [[جنگ]] [[رومیان]] رفت و در نواحی [[اردن]] در عمواس [[شام]] به [[مرض]] [[طاعون]] [[مبتلا]] شد و در سن ۳۸ سالگی درگذشت و در [[شام]] به [[خاک]] سپرده شد و قبل از [[وفات]] خودش در همان مکان، دو پسر و دو همسرش نیز به [[مرض]] [[طاعون]] درگذشتند، لذا وقتی از [[دنیا]] رفت از او [[فرزندی]] باقی نماند<ref>ر.ک: طبقات الکبری، ج۳، ص۵۸۸ و ۵۹۰؛ اسدالغابه، ج۴، ص۳۷۸؛ تهذیب التهذیب، ج۸، ص۲۲۰.</ref>.

درست است که معاذ بن جبل زمان [[حکومت]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} را [[درک]] نکرد؛ اما او در [[دل]] از [[دوستداران]] و ارادتمندان [[حضرت]] بود و از همین رو [[شیخ طوسی]] وی را از [[اصحاب علی]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۱-۱۳۲۲.</ref>