نعیم بن دجاجه اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ طوسی]]، [[نعیم بن دجاجه اسدی]] که به او [[نعیم بن خارجه]] نیز گفته شده، از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.</ref>.

از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] است که فرمود: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} شخصی را نزد [[بشر بن عطارد]] به علت سخن ناپسندی که گفته بود، فرستاد. هنگامی که [[نماینده]] [[امام]]{{ع}} نزد [[بنی‌اسد]] رسید، [[نعیم بن دجاجه اسدی]] نزد [[بشر بن عطارد]] رفت و او را فراری داد. [[امام]]{{ع}} پس از اطلاع از فراری شدن [[بشر بن عطارد]] [[دستور]] داد که [[نعیم بن دجاجه اسدی]] را بیاورند تا [[تنبیه]] شود، وقتی [[نعیم بن دجاجه اسدی]] [[خدمت]] [[امام]]{{ع}} آمد، با [[جسارت]] و بی‌ادبی گفت: ای [[علی]] به [[خدا]] قسم، ایستادن در کنار شما [[ذلت]] است و جدا شدن از شما هم [[کفر]] است.

اما جواب تو ای [[نعیم بن دجاجه اسدی|نعیم]]! این که گفتی ایستادن در کنار من [[ذلت]] است، این سخن تو گناهی است که تو مرتکب شدی و اما گفتارت که [[فراق]] من [[کفر]] است، سخن درست و ثوابی گفتی - زیرا [[فراق]] و جدایی از [[حضرت علی]]{{ع}} [[کفر]] است - و لذا آن گناهت به این [[کلام]] ثوابت [[پاک]] شد"<ref>فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۱۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.</ref>