یریم بن شریح همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[نصر بن مزاحم]] می‌نویسد: در یکی از روزهای [[جنگ صفین]] که [[میمنه]] [[سپاه]] [[حضرت علی]]{{ع}} دچار [[شکست]] [[سختی]] شده بود، [[حضرت]] به [[مالک اشتر]] [[دستور]] داد تا فراری‌ها را بازگرداند، جمعی از آنها که [[مالک اشتر]] را شناختند، بازگشتند. در این موقع [[مالک اشتر]] [[فرمان]] حمله را صادر کرد و [[دستور]] چگونگی [[مبارزه]] تا به زانو درآوردن [[دشمن]] را به آنها داد، در این میان جمعی از [[جوانان]] سلحشور قبیلة [[همدان]] که از مخلصین [[یاران امام]]{{ع}} بودند، آن [[قدر]] در [[جنگ]] و [[قتال]] [[استقامت]] ورزیدند که ۱۸۰ نفرشان شربت [[شهادت]] نوشیدند و یازده نفر از روسای [[قوم]] که [[پرچم‌دار]] گروه همدانی‌ها بودند در این معرکه به [[شهادت]] رسیدند که هر کدام از این بزرگان، [[پرچم]] را به دوش می‌کشید و به سوی [[سپاه]] [[دشمن]] پیش می‌رفت و چون کشته می‌شد، دیگری [[پرچم]] را به دست می‌گرفت و در ابتدای امر شش [[برادر]] از [[فرزندان]] [[شریح]] به نام‌های: [[کریب بن شریح همدانی]]، [[شرحبیل بن شریح همدانی]]، [[مرثد بن شریح همدانی]]، [[هبیره بن شریح همدانی]]، [[سمیر بن شریح همدانی]] و از جمله یریم بن شریح همدانی [[پرچم]] را برافراشتند و یکی پس از دیگری به [[جنگ]] پرداختند و [[شهید]] شدند و پس از این شش [[برادر]] پنج [[فرمانده]] دیگر از همین [[قوم]] [[پرچم]] را به دوش کشیدند و آنان نیز یکی پس از دیگری [[شهید]] شدند و به [[لقاء الله]] پیوستند<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۲۵۰ – ۲۵۲؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۳۵.</ref>