پرش به محتوا

مسور بن مخزمه زهری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'یاران باوفای امیرالمؤمنین' به 'یاران باوفای امیرالمؤمنین')
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[مسور بن مخرمه زهری]] کنیه‌اش [[ابو عبدالرحمان]]، از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] باوفای [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۲۷، ش۱۰ و ص۵۸، ش۱۷.</ref>. وی پس از دو سال از [[هجرت]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد و بعد از [[مرگ]] پدرش که از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود، به سال هشت [[هجری]] در سن شش سالگی به [[مدینه]] آمد و در زمرۀ [[علما]] و فقهای عصر خویش گردید. وی در شورای [[خلافت عثمان]]، با دایی خود "[[عبدالرحمان بن عوف]]" همراه بود، اما در [[دل]] از علاقه‌مندان و محبّین [[حضرت علی]]{{ع}} بود لذا پس از [[قتل عثمان]] با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد<ref>ر.ک: اسدالغابه، ج۴، ص۳۶۵؛ الاصابه، ج۶، ص۱۱۹؛ تهذیب التهذیب، ج۸ ص۱۷۷؛ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۸۱؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۶۴.</ref>.
[[مسور بن مخرمه زهری]] کنیه‌اش [[ابو عبدالرحمان]]، از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران باوفای امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۲۷، ش۱۰ و ص۵۸، ش۱۷.</ref>. وی پس از دو سال از [[هجرت]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد و بعد از [[مرگ]] پدرش که از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود، به سال هشت [[هجری]] در سن شش سالگی به [[مدینه]] آمد و در زمرۀ [[علما]] و فقهای عصر خویش گردید. وی در شورای [[خلافت عثمان]]، با دایی خود "[[عبدالرحمان بن عوف]]" همراه بود، اما در [[دل]] از علاقه‌مندان و محبّین [[حضرت علی]]{{ع}} بود لذا پس از [[قتل عثمان]] با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد<ref>ر.ک: اسدالغابه، ج۴، ص۳۶۵؛ الاصابه، ج۶، ص۱۱۹؛ تهذیب التهذیب، ج۸ ص۱۷۷؛ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۸۱؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۶۴.</ref>.


طبق [[نقل]] برخی از مؤرخان، [[مسور بن مخرمه زهری]] نامه‌ای از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} برای [[معاویه]] برد <ref>رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۷؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۲۵۶.</ref>. مضمون [[نامه]] [[امام]]{{ع}} [[تسلیم]] [[معاویه]] به [[بیعت]] بود، اما [[معاویه]] نه تنها [[بیعت]] نکرد بلکه نامه‌ای به [[زبیر]] نوشت و اعلام کرد حاضر است با [[زبیر]] و [[طلحه]] [[بیعت]] کند به شرط آن‌که [[مردم مدینه]] را به [[خونخواهی عثمان]] و [[دشمنی با علی]]{{ع}} فرا خوانند. و متأسفانه [[طلحه]] و [[زبیر]]، از طرح [[معاویه]] استقبال کردند و در نهایت [[جنگ جمل]] را به [[راه]] انداختند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۳۱؛ نهج البلاغه، نامه ۷۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۰۰.</ref>
طبق [[نقل]] برخی از مؤرخان، [[مسور بن مخرمه زهری]] نامه‌ای از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} برای [[معاویه]] برد <ref>رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۷؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۲۵۶.</ref>. مضمون [[نامه]] [[امام]]{{ع}} [[تسلیم]] [[معاویه]] به [[بیعت]] بود، اما [[معاویه]] نه تنها [[بیعت]] نکرد بلکه نامه‌ای به [[زبیر]] نوشت و اعلام کرد حاضر است با [[زبیر]] و [[طلحه]] [[بیعت]] کند به شرط آن‌که [[مردم مدینه]] را به [[خونخواهی عثمان]] و [[دشمنی با علی]]{{ع}} فرا خوانند. و متأسفانه [[طلحه]] و [[زبیر]]، از طرح [[معاویه]] استقبال کردند و در نهایت [[جنگ جمل]] را به [[راه]] انداختند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۳۱؛ نهج البلاغه، نامه ۷۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۰۰.</ref>
۲۱۸٬۲۱۵

ویرایش