پرش به محتوا

شقاوة: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ نوامبر ۲۰۲۰
خط ۲۰: خط ۲۰:
[[شقاوت]] درونی در مقابل [[سعادت]] قرار دارد و به معنای [[بدبختی]] در مقابل [[نیک‌بختی]] است. [[قرآن کریم]] در [[سوره هود]] به [[سعادت]] و [[شقاوت]] و سرانجام حال سعادتمندان و [[اهل]] [[شقاوت]] پرداخته است: {{متن قرآن|يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ  خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ }}<ref>«روزی که (چون) فرا رسد، هیچ کس جز به اذن خداوند  سخن نمی‌گوید؛ برخی نگونبخت و برخی نیکبخت‌اند اما آنان که نگونبخت‌اند در آتش‌اند، آنان را در آن داد و فریادی است تا آسمان‌ها و زمین بر جاست در آن (آتش) جاودانند جز آنچه پروردگارت بخواهد، بی‌گمان پروردگارت هر کاری بخواهد می‌کند و اما آنان که نیکبخت شده‌اند در بهشتند؛ تا آسمان‌ها و زمین برجاست در آن جاودانند جز آنچه پروردگارت به دهشی پایدار بخواهد» سوره هود، آیه ۱۰۵-۱۰۸.</ref>.
[[شقاوت]] درونی در مقابل [[سعادت]] قرار دارد و به معنای [[بدبختی]] در مقابل [[نیک‌بختی]] است. [[قرآن کریم]] در [[سوره هود]] به [[سعادت]] و [[شقاوت]] و سرانجام حال سعادتمندان و [[اهل]] [[شقاوت]] پرداخته است: {{متن قرآن|يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ  خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ }}<ref>«روزی که (چون) فرا رسد، هیچ کس جز به اذن خداوند  سخن نمی‌گوید؛ برخی نگونبخت و برخی نیکبخت‌اند اما آنان که نگونبخت‌اند در آتش‌اند، آنان را در آن داد و فریادی است تا آسمان‌ها و زمین بر جاست در آن (آتش) جاودانند جز آنچه پروردگارت بخواهد، بی‌گمان پروردگارت هر کاری بخواهد می‌کند و اما آنان که نیکبخت شده‌اند در بهشتند؛ تا آسمان‌ها و زمین برجاست در آن جاودانند جز آنچه پروردگارت به دهشی پایدار بخواهد» سوره هود، آیه ۱۰۵-۱۰۸.</ref>.


[[سعادت]] هر چیزی عبارت است از رسیدنش به خیر وجودی آن تا به وسیله آن کمال یابد و در نتیجه متلذذ شود. [[سعادت انسان]] که موجودی است مرکب از [[روح]] و [[بدن]]، عبارت است از "رسیدن به [[خیرات]] جسمانی و روحانی‌اش و متنعم‌شدن به آن". [[شقاوت]] آن نیز عبارت است از فقدان و [[محرومیت]] از آن<ref>محسن معینی، «سعادت و شقاوت»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۰۰.</ref>؛ البته [[شقاوت]] [[مادّی]] و جسمی که مترادف [[عسر]] است، در [[قرآن کریم]] [[نفی]] شده است: {متن قرآن|مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى}}<ref>«ما قرآن را بر تو فرو نفرستاده‌ایم که به رنج افتی» سوره طه، آیه ۲.</ref>.
[[سعادت]] هر چیزی عبارت است از رسیدنش به خیر وجودی آن تا به وسیله آن کمال یابد و در نتیجه متلذذ شود. [[سعادت انسان]] که موجودی است مرکب از [[روح]] و [[بدن]]، عبارت است از "رسیدن به [[خیرات]] جسمانی و روحانی‌اش و متنعم‌شدن به آن". [[شقاوت]] آن نیز عبارت است از فقدان و [[محرومیت]] از آن<ref>محسن معینی، «سعادت و شقاوت»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۰۰.</ref>؛ البته [[شقاوت]] [[مادّی]] و جسمی که مترادف [[عسر]] است، در [[قرآن کریم]] [[نفی]] شده است: {{متن قرآن|مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى}}<ref>«ما قرآن را بر تو فرو نفرستاده‌ایم که به رنج افتی» سوره طه، آیه ۲.</ref>.


[[زندگی مادّی]] و [[طبیعت]] [[انسانی]] با [[عسر]] و [[سختی]] و [[شقاوت]] [[مادّی]] گره خورده و درهم‌تنیده است و این نوع از [[شقاوت]] برای [[امتحان]] و ابتلای [[انسان]] است. [[قرآن کریم]] به درهم‌آمیختگی [[دنیا]] با [[شقاوت]] [[مادّی]] و [[سختی]]، اشاره دارد {{متن قرآن|ُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى}}<ref>«! این (ابلیس) دشمن تو و دشمن همسر توست، مبادا شما را از بهشت بیرون براند که در سختی افتی» سوره طه، آیه ۱۱۷.</ref>.<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج‌۴، ص۲۲۰.</ref>
[[زندگی مادّی]] و [[طبیعت]] [[انسانی]] با [[عسر]] و [[سختی]] و [[شقاوت]] [[مادّی]] گره خورده و درهم‌تنیده است و این نوع از [[شقاوت]] برای [[امتحان]] و ابتلای [[انسان]] است. [[قرآن کریم]] به درهم‌آمیختگی [[دنیا]] با [[شقاوت]] [[مادّی]] و [[سختی]]، اشاره دارد {{متن قرآن|ُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى}}<ref>«! این (ابلیس) دشمن تو و دشمن همسر توست، مبادا شما را از بهشت بیرون براند که در سختی افتی» سوره طه، آیه ۱۱۷.</ref>.<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج‌۴، ص۲۲۰.</ref>
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش