طاغوت: تفاوت میان نسخه‌ها
←حاکم جائر
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* [[علامه مجلسی]] می‌گوید: [[طاغوت]] به معنای [[شیطان]] و [[بت‌ها]] و هر [[معبود]] غیر [[خدا]] و هر اطاعت‌شدۀ باطلی جز [[اولیای الهی]] است و [[امامان]] از [[دشمنان]] خودشان در بسیاری از [[روایات]] و [[زیارات]] با "[[جبت]]" و "[[طاغوت]]" و "[[لات]]" و "عزّی" یاد کرده‌اند<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۸۳</ref> چراکه [[پذیرش رهبری]] و [[ولایت]] آنان، [[مسلمان]] را به نامسلمانی و [[امّت]] را به [[انحراف]] می‌کشد. هر [[ولایتی]] بجز [[ولایت]] [[خدا]] و جانشینانش، [[ولایت]] [[شیطان]] و [[طاغوت]] است. [[پذیرش ولایت]] [[شیطان]] موجب آن است که [[شیطان]] بر همۀ نیروهای سازنده و آفریننده‌ای که در وجود [[آدمی]] نهاده شده، تسلّط یافته و آنها را در مجرای هواها و هوس‌های خویش درآورد. [[طاغوت]] از آنجا که جز برای بهره‌مندی‌های خود برای هیچ‌چیز دیگر اصالتی قائل نیست و [[منافع]] [[جامعه]] را جز از دریچۀ سود شخص نمی‌نگرد و اساسا به نیازهای [[انسانی]] و امکانات وی در [[طبیعت]] واقف نیست، رهبری‌اش برای [[جامعۀ انسانی]]، منشأ زیان و خسارت و بر باد رفتن بسی از انرژی‌های ارزندۀ اوست... در [[جامعه]] و [[جهان]] تحت [[ولایت طاغوت]]، [[انسان‌ها]] از [[نور]] [[معرفت]] و [[انسانیت]] و از فروغ زندگی‌آفرین [[آیین خدا]] [[محروم]] مانده در [[ظلمات]] [[جهل]] و [[هوس]] و [[شهوت]] و [[غرور]] و [[طغیان]]، محبوس و [[اسیر]] می‌گردند<ref> طرح کلّی اندیشه اسلامی، سیّد علی حسینی (خامنه‌ای) ص ۱۳۱</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۷۱.</ref>. | * [[علامه مجلسی]] می‌گوید: [[طاغوت]] به معنای [[شیطان]] و [[بت‌ها]] و هر [[معبود]] غیر [[خدا]] و هر اطاعت‌شدۀ باطلی جز [[اولیای الهی]] است و [[امامان]] از [[دشمنان]] خودشان در بسیاری از [[روایات]] و [[زیارات]] با "[[جبت]]" و "[[طاغوت]]" و "[[لات]]" و "عزّی" یاد کرده‌اند<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۸۳</ref> چراکه [[پذیرش رهبری]] و [[ولایت]] آنان، [[مسلمان]] را به نامسلمانی و [[امّت]] را به [[انحراف]] می‌کشد. هر [[ولایتی]] بجز [[ولایت]] [[خدا]] و جانشینانش، [[ولایت]] [[شیطان]] و [[طاغوت]] است. [[پذیرش ولایت]] [[شیطان]] موجب آن است که [[شیطان]] بر همۀ نیروهای سازنده و آفریننده‌ای که در وجود [[آدمی]] نهاده شده، تسلّط یافته و آنها را در مجرای هواها و هوس‌های خویش درآورد. [[طاغوت]] از آنجا که جز برای بهره‌مندی‌های خود برای هیچ‌چیز دیگر اصالتی قائل نیست و [[منافع]] [[جامعه]] را جز از دریچۀ سود شخص نمی‌نگرد و اساسا به نیازهای [[انسانی]] و امکانات وی در [[طبیعت]] واقف نیست، رهبری‌اش برای [[جامعۀ انسانی]]، منشأ زیان و خسارت و بر باد رفتن بسی از انرژی‌های ارزندۀ اوست... در [[جامعه]] و [[جهان]] تحت [[ولایت طاغوت]]، [[انسان‌ها]] از [[نور]] [[معرفت]] و [[انسانیت]] و از فروغ زندگی‌آفرین [[آیین خدا]] [[محروم]] مانده در [[ظلمات]] [[جهل]] و [[هوس]] و [[شهوت]] و [[غرور]] و [[طغیان]]، محبوس و [[اسیر]] می‌گردند<ref> طرح کلّی اندیشه اسلامی، سیّد علی حسینی (خامنه‌ای) ص ۱۳۱</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۷۱.</ref>. | ||
===[[ولایت طاغوت]]=== | |||
==[[حاکم جائر]]== | ==[[حاکم جائر]]== | ||
===[[ولایت حاکم جائر]]=== | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[طغیان]] | * [[طغیان]] | ||