عدالت اجتماعی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
عدالت اجتماعی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۳۰
، ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'طی' به 'طی'
جز (جایگزینی متن - 'منشاء' به 'منشأ') |
جز (جایگزینی متن - 'طی' به 'طی') |
||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
#'''[[ضرورت]] حضور ولی [[عادل]]''': اجرای [[عدالت اجتماعی]] در [[جامعه]] کاری بسیار دشوار و سخت و [[طاقت]] فرسا است. اگر جامعهای بخواهد [[عدالت حقیقی]] را پیاده کند، لازم است مفهوم درست و مطابق با [[ارزشهای الهی]] از [[عدالت]] داشته باشد. [[اجرای عدالت]] [[نیازمند]] خیزش و [[قیام]] همگانی برای تحقق آن است و هر خیزش بزرگ [[نیازمند]] [[رهبری]] [[شایسته]] است. [[رهبر]] عدالتخواهی که خود متصف به [[عدالت]] باشد، باید در همه ابعاد وجودی [[عادل]] باشد؛ [[فرد]] [[عادل]] میتواند [[پرچم]] [[عدالت]] را با تمامی وجود بلند کند. با دستهای [[آلوده]] نمیتوان شیشه را [[پاک]] کرد؛ بنابراین [[حاکم]] [[جامعه]] لزوماً باید [[عادل]] باشد. بر همین اساس است که در [[مکتب تشیع]] این [[قدر]] به [[عدالت امام]] و [[رهبر]] [[جامعه]] توجه شده است. آن کسی که [[ولایت]] [[جامعه]] را از طرف [[خداوند]] عهدهدار میشود، باید نمونه [[ضعیف]] و پرتو و سایهای از آن [[ولایت الهی]] را تحقق ببخشد و نشان بدهد که خصوصیات [[ولایت الهی]]، [[قدرت]]، [[حکمت]]، [[عدالت]]، [[رحمت]] و امثال آن در وجودش متبلور است. آن شخص که [[اداره امور]] [[مردم]] را به عهده میگیرد، باید [[مظهر]] [[قدرت]] و [[عدالت]] و [[رحمت]] و [[حکمت الهی]] باشد. این خصوصیت، فارق بین [[جامعه اسلامی]] و همه [[جوامع]] دیگری است که به شکلهای دیگر اداره میشوند. جهالتها، [[شهوات]] [[نفسانی]]، [[هوی و هوس]] و سلایق شخصی متکی به نفع و سود شخصی یا گروهی، این [[حق]] را ندارند که [[حیات]] [[اجتماع]] را دستخوش [[هوای نفس]] قرار دهند. لذا در [[جامعه]] و [[نظام اسلامی]]، [[عدالت]] و [[علم و دین]] و [[رحمت]] باید [[حاکم]] باشد؛ [[خودخواهی]] نباید [[حاکم]] بشود<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، به مناسبت عید سعید غدیر، ۲۰/۴/۱۳۶۹.</ref>. | #'''[[ضرورت]] حضور ولی [[عادل]]''': اجرای [[عدالت اجتماعی]] در [[جامعه]] کاری بسیار دشوار و سخت و [[طاقت]] فرسا است. اگر جامعهای بخواهد [[عدالت حقیقی]] را پیاده کند، لازم است مفهوم درست و مطابق با [[ارزشهای الهی]] از [[عدالت]] داشته باشد. [[اجرای عدالت]] [[نیازمند]] خیزش و [[قیام]] همگانی برای تحقق آن است و هر خیزش بزرگ [[نیازمند]] [[رهبری]] [[شایسته]] است. [[رهبر]] عدالتخواهی که خود متصف به [[عدالت]] باشد، باید در همه ابعاد وجودی [[عادل]] باشد؛ [[فرد]] [[عادل]] میتواند [[پرچم]] [[عدالت]] را با تمامی وجود بلند کند. با دستهای [[آلوده]] نمیتوان شیشه را [[پاک]] کرد؛ بنابراین [[حاکم]] [[جامعه]] لزوماً باید [[عادل]] باشد. بر همین اساس است که در [[مکتب تشیع]] این [[قدر]] به [[عدالت امام]] و [[رهبر]] [[جامعه]] توجه شده است. آن کسی که [[ولایت]] [[جامعه]] را از طرف [[خداوند]] عهدهدار میشود، باید نمونه [[ضعیف]] و پرتو و سایهای از آن [[ولایت الهی]] را تحقق ببخشد و نشان بدهد که خصوصیات [[ولایت الهی]]، [[قدرت]]، [[حکمت]]، [[عدالت]]، [[رحمت]] و امثال آن در وجودش متبلور است. آن شخص که [[اداره امور]] [[مردم]] را به عهده میگیرد، باید [[مظهر]] [[قدرت]] و [[عدالت]] و [[رحمت]] و [[حکمت الهی]] باشد. این خصوصیت، فارق بین [[جامعه اسلامی]] و همه [[جوامع]] دیگری است که به شکلهای دیگر اداره میشوند. جهالتها، [[شهوات]] [[نفسانی]]، [[هوی و هوس]] و سلایق شخصی متکی به نفع و سود شخصی یا گروهی، این [[حق]] را ندارند که [[حیات]] [[اجتماع]] را دستخوش [[هوای نفس]] قرار دهند. لذا در [[جامعه]] و [[نظام اسلامی]]، [[عدالت]] و [[علم و دین]] و [[رحمت]] باید [[حاکم]] باشد؛ [[خودخواهی]] نباید [[حاکم]] بشود<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، به مناسبت عید سعید غدیر، ۲۰/۴/۱۳۶۹.</ref>. | ||
#'''[[ضرورت تشکیل حکومت]]''': در [[فلسفه سیاسی]] [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]]، [[تشکیل حکومت]] [[هدف]] نیست؛ بلکه [[تشکیل حکومت]] وسیلهای است برای رسیدن به [[هدف]] متعالی که همانا حاکمت [[دین]] است و از اهداف مهم [[دین]] تحقق [[عدالت اجتماعی]] است. ایشان معتقدند بدون [[قدرت]] امکان ندارد [[عدالت اجتماعی]] محقق شود. [[عدالت اجتماعی]] با [[نصیحت]]، توصیه، التماس و خواهش [[اجرا]] نمیشود. مگر میشود [[عدالت اجتماعی]]، رفع [[تبعیض]] و [[ظلم و ستم]] در [[جامعه]] و [[جهان]] را بدون [[قدرت]] انجام داد<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران به مناسبت عید سعید مبعث، ۱۹/۹/۱۳۷۵.</ref>. | #'''[[ضرورت تشکیل حکومت]]''': در [[فلسفه سیاسی]] [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]]، [[تشکیل حکومت]] [[هدف]] نیست؛ بلکه [[تشکیل حکومت]] وسیلهای است برای رسیدن به [[هدف]] متعالی که همانا حاکمت [[دین]] است و از اهداف مهم [[دین]] تحقق [[عدالت اجتماعی]] است. ایشان معتقدند بدون [[قدرت]] امکان ندارد [[عدالت اجتماعی]] محقق شود. [[عدالت اجتماعی]] با [[نصیحت]]، توصیه، التماس و خواهش [[اجرا]] نمیشود. مگر میشود [[عدالت اجتماعی]]، رفع [[تبعیض]] و [[ظلم و ستم]] در [[جامعه]] و [[جهان]] را بدون [[قدرت]] انجام داد<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران به مناسبت عید سعید مبعث، ۱۹/۹/۱۳۷۵.</ref>. | ||
#'''فراگیر کردن گفتمان [[عدالت]]''': از ویژگیهای منحصر به [[فرد]] [[انقلاب اسلامی]] [[ملت ایران]] در عصر حاضر میتوان به طرح گفتمان [[عدالت]] به عنوان یک اصل [[اعتقادی]] و اساسی یاد کرد. بیتردید فراگیر شدن و گسترش گفتمان [[عدالت]] در بین [[ملل]] مختلف مدیون دغدغههای [[فکری]] و عملی [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] بوده و هست. ایشان | #'''فراگیر کردن گفتمان [[عدالت]]''': از ویژگیهای منحصر به [[فرد]] [[انقلاب اسلامی]] [[ملت ایران]] در عصر حاضر میتوان به طرح گفتمان [[عدالت]] به عنوان یک اصل [[اعتقادی]] و اساسی یاد کرد. بیتردید فراگیر شدن و گسترش گفتمان [[عدالت]] در بین [[ملل]] مختلف مدیون دغدغههای [[فکری]] و عملی [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] بوده و هست. ایشان طی نشستهای متعددی در پی [[تبیین]] گفتمان [[عدالت]] بودهاند و برای شکلگیری گفتمان [[عدالت]] نسبت به [[فرهنگسازی]] آن تلاش کردهاند. برهمین اساس ایشان در اهمیت گفتمان [[عدالت]] معتقدند که [[انقلاب]] و [[جمهوری اسلامی]] منهای گفتمان [[عدالت]] یعنی اینکه [[انقلاب]] هیچ حرفی برای گفتن ندارد؛ بنابراین اگر میخواهیم [[انقلاب]] و [[نظام]] زنده بماند باید این گفتمان را همهگیر کنیم به گونهای که هر جریانی، شخصی، حزبی و جناحی در [[جمهوری اسلامی]] به [[قدرت]] رسید ناگزیر [[تسلیم]] گفتمان [[عدالت]] شود و برای تحقق [[عدالت]] تلاش کند و [[پرچم]] [[عدالت]] را بر دست گیرد<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار دانشجویان در ماه مبارک رمضان، ۱۰/۸/۱۳۸۳.</ref>.[[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] به عنوان یک ایدئولگ و [[راهبر]] در صحنههای مهم و تأثیرگذار [[اجتماعی]] ظاهر میشوند. ایشان گفتمان [[عدالت]] را یک گفتمان اساسی میدانند چرا که [[جمهوری اسلامی]] بدون گفتمان [[عدالت]]، هیچ حرفی برای گفتن نخواهد داشت. بر همین اساس باید گفتمان [[عدالت]] را که با ماهیت [[جمهوری اسلامی]] و [[مکتب]] [[شیعه]] عجین است، همهگیر کنیم به گونهای که هر جریانی، شخصی، حزبی و جناحی اگر به [[قدرت]] رسید ناگزیر [[تسلیم]] گفتمان [[عدالت]] شود و برای تحقق آن تلاش کند، مجبور شود [[پرچم]] [[عدالت]] را به دست بگیرد<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار دانشجویان در ماه مبارک رمضان، ۱۰/۸/۱۳۸۳.</ref>. | ||
#'''مطالبه [[عدالت اجتماعی]] از مسئولین''': [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] معتقدند باید [[مردم]] نسبت به مسأله [[عدالت اجتماعی]] و [[طلب]] [[عدالت]]، مجدانه و منطقی با مسئولین صحبت کنند و از [[دولتها]] و [[نمایندگان]] مجلس تحقق [[عدالت]] را مطالبه نمایند. کسی که [[شعار]] تحقق [[عدالت اجتماعی]] میدهد باید موظف و [[مسئول]] شود و از او مطالبه نمایند تا نسبت به عملیاتی کردن [[شعار]] [[مکلف]] شود. ایشان تأکید دارند کسانی که [[عدالت اجتماعی]] را در [[درجه]] پنجم قرار داده و عناوین دیگری را مقدم بر [[عدالت]] میدارد، چنین کسانی بیشترین نیاز [[جامعه]] را نادیده میگیرند و این امر موجب عدم توجه جدی به تحقق [[عدالت اجتماعی]] میشود<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسؤول و سردبیران نشریات دانشجویی، ۴/۱۲/۱۳۷۷.</ref>. | #'''مطالبه [[عدالت اجتماعی]] از مسئولین''': [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] معتقدند باید [[مردم]] نسبت به مسأله [[عدالت اجتماعی]] و [[طلب]] [[عدالت]]، مجدانه و منطقی با مسئولین صحبت کنند و از [[دولتها]] و [[نمایندگان]] مجلس تحقق [[عدالت]] را مطالبه نمایند. کسی که [[شعار]] تحقق [[عدالت اجتماعی]] میدهد باید موظف و [[مسئول]] شود و از او مطالبه نمایند تا نسبت به عملیاتی کردن [[شعار]] [[مکلف]] شود. ایشان تأکید دارند کسانی که [[عدالت اجتماعی]] را در [[درجه]] پنجم قرار داده و عناوین دیگری را مقدم بر [[عدالت]] میدارد، چنین کسانی بیشترین نیاز [[جامعه]] را نادیده میگیرند و این امر موجب عدم توجه جدی به تحقق [[عدالت اجتماعی]] میشود<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسؤول و سردبیران نشریات دانشجویی، ۴/۱۲/۱۳۷۷.</ref>. | ||
#'''[[فرهنگسازی]]''': [[عدالت اجتماعی]] در [[اندیشه]] [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]]، یک امر [[اجتماعی]] محض و مربوط به [[حکومت]]، [[سیاست]] و شیوه [[فرمانروایی]] در [[جامعه]] است که جز به ایجاد [[فرهنگ]] صحیح در اذهان یکایک [[مردم]]، تأمین شدنی نیست. ایشان بر این باورند که اصولاً همه موفقیتها در صحنههای گوناگون [[اجتماعی]] با [[فرهنگسازی]] میتواند محقق شود. [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] ضمن [[تأیید]] این مطلب که در دوران [[طاغوت]]، [[فرهنگ اسلامی]] و چیزهایی از پیکره [[جامعه اسلامی]] گرفته شده است که برای برگرداندن آن [[فرهنگ]] اصیل، چنانکه در [[روایت]] وارد شده است: {{متن حدیث|وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّي}}، معتقدند اگر میخواهید آن بخشهایی از زندگیمان را که تحت تأثیر [[ظلمها]]، استبدادها، [[انحرافها]]، کجفهمیها، کجرویها و دخالتهای [[بیگانه]] و امثال اینها ضایع و [[فاسد]] شده است، [[اصلاح]] کنید، نظر به اینکه این امر کار [[عظیم]] و بسیار [[بزرگی]] است، [[ارزش]] دارد [[وزارت]] [[ارشاد]] جز [[اصلاح]] [[فرهنگ عمومی]]، هیچ کار دیگری نکند. بنابراین اگر [[وزارت]] [[ارشاد]] تنها برای [[رشد]] [[فرهنگ عمومی]] [[همت]] بگمارد و برنامهریزی نماید، کار سترگی انجام داده است که نتایج آن در همه سطوح و ابعاد [[جامعه]] محسوس و ملموس خواهد شد و [[برکت]] این حرکت در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] بسیار [[عظیم]] و قابل ملاحظه خواهد بود<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار وزیر و مسئولان «وزارت ارشاد» و اعضای «شوراهای فرهنگ عمومی کشور»، ۱۹/۴/۱۳۷۴.</ref>. | #'''[[فرهنگسازی]]''': [[عدالت اجتماعی]] در [[اندیشه]] [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]]، یک امر [[اجتماعی]] محض و مربوط به [[حکومت]]، [[سیاست]] و شیوه [[فرمانروایی]] در [[جامعه]] است که جز به ایجاد [[فرهنگ]] صحیح در اذهان یکایک [[مردم]]، تأمین شدنی نیست. ایشان بر این باورند که اصولاً همه موفقیتها در صحنههای گوناگون [[اجتماعی]] با [[فرهنگسازی]] میتواند محقق شود. [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] ضمن [[تأیید]] این مطلب که در دوران [[طاغوت]]، [[فرهنگ اسلامی]] و چیزهایی از پیکره [[جامعه اسلامی]] گرفته شده است که برای برگرداندن آن [[فرهنگ]] اصیل، چنانکه در [[روایت]] وارد شده است: {{متن حدیث|وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّي}}، معتقدند اگر میخواهید آن بخشهایی از زندگیمان را که تحت تأثیر [[ظلمها]]، استبدادها، [[انحرافها]]، کجفهمیها، کجرویها و دخالتهای [[بیگانه]] و امثال اینها ضایع و [[فاسد]] شده است، [[اصلاح]] کنید، نظر به اینکه این امر کار [[عظیم]] و بسیار [[بزرگی]] است، [[ارزش]] دارد [[وزارت]] [[ارشاد]] جز [[اصلاح]] [[فرهنگ عمومی]]، هیچ کار دیگری نکند. بنابراین اگر [[وزارت]] [[ارشاد]] تنها برای [[رشد]] [[فرهنگ عمومی]] [[همت]] بگمارد و برنامهریزی نماید، کار سترگی انجام داده است که نتایج آن در همه سطوح و ابعاد [[جامعه]] محسوس و ملموس خواهد شد و [[برکت]] این حرکت در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] بسیار [[عظیم]] و قابل ملاحظه خواهد بود<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار وزیر و مسئولان «وزارت ارشاد» و اعضای «شوراهای فرهنگ عمومی کشور»، ۱۹/۴/۱۳۷۴.</ref>. |