پرش به محتوا

حدیث امان: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۰
خط ۱۲: خط ۱۲:
[[رسول الله]]{{صل}} در [[حدیثی]] فرموند: {{متن حدیث| النجوم أمان لأهل الأرض من الغرق، و أهل بيتي أمان لأمّتي من الاختلاف، فإذا خالفتهم قبيلة اختلفوا فصاروا حزب إبليس}}<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۴۸۶؛ ج۳، ص۱۶۲ و ۵۱۶؛ تفسیر نور الثقلین، ج۱، ص۵۰۱؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۱۹؛ ج۳۶، ص۲۹۱.</ref>؛ "[[ستارگان]]، [[امان]] [[اهل]] [[زمین]] از [[غرق]] شدن هستند و [[اهل بیت]] من، برای امتم [[امان از اختلاف]] هستند که اگر قبیله‌ای از آنها [[مخالفت]] کنند؛ [[اختلاف]] می‌کنند در حالی که [[حزب شیطان]] می‌شوند"<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۲۴۳.</ref>.
[[رسول الله]]{{صل}} در [[حدیثی]] فرموند: {{متن حدیث| النجوم أمان لأهل الأرض من الغرق، و أهل بيتي أمان لأمّتي من الاختلاف، فإذا خالفتهم قبيلة اختلفوا فصاروا حزب إبليس}}<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۴۸۶؛ ج۳، ص۱۶۲ و ۵۱۶؛ تفسیر نور الثقلین، ج۱، ص۵۰۱؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۱۹؛ ج۳۶، ص۲۹۱.</ref>؛ "[[ستارگان]]، [[امان]] [[اهل]] [[زمین]] از [[غرق]] شدن هستند و [[اهل بیت]] من، برای امتم [[امان از اختلاف]] هستند که اگر قبیله‌ای از آنها [[مخالفت]] کنند؛ [[اختلاف]] می‌کنند در حالی که [[حزب شیطان]] می‌شوند"<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۲۴۳.</ref>.


==دلالت حدیث==
==[[دلالت حدیث]]==
===نخست: دلالت بر هدایتگری اهل بیت===
===نخست: دلالت بر [[هدایتگری اهل بیت]]===
اهل بیت در این حدیث، به ستارگان [[تشبیه]] گردیده‌اند، از آن جهت که ستارگان در [[تاریکی]] [[شب]]، ملوانان کشتی را [[هدایت]] می‌کنند و [[روشنایی]] را برای دیدن صفحه آب‌ها به ارمغان می‌آورند. از این رو اهل بیت{{عم}} هم دارای دو جهت هستند که منشأ امان امت‌اند: یکی [[مرجع]] [[علمی]] و [[ارائه طریق]] و رفع ابهامات [[امت]] و دوم به عنوان [[اسوه]] و مقتدای عملی که خودشان، [[راه]] را رفته‌اند و به عنوان مسلک می‌باشند<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۲۴۳.</ref>.
اهل بیت در این [[حدیث]]، به [[ستارگان]] [[تشبیه]] گردیده‌اند، از آن جهت که ستارگان در [[تاریکی]] [[شب]]، ملوانان کشتی را [[هدایت]] می‌کنند و [[روشنایی]] را برای دیدن صفحه آب‌ها به ارمغان می‌آورند. از این رو اهل بیت{{عم}} هم دارای دو جهت هستند که منشأ [[امان]] امت‌اند: یکی [[مرجع]] [[علمی]] و [[ارائه طریق]] و رفع ابهامات [[امت]] و دوم به عنوان [[اسوه]] و مقتدای عملی که خودشان، [[راه]] را رفته‌اند و به عنوان مسلک می‌باشند<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۲۴۳.</ref>.


===دوم: دلالت بر وجوب اطاعت اهل بیت===
===دوم: دلالت بر [[وجوب اطاعت اهل بیت]]===
بر اساس این حدیث، تنها راه [[حق]]، راه اهل بیت{{عم}} است. بنابراین مخالفت با آنان و [[ایجاد اختلاف]]، راه [[شیطان]] است و کسانی که از راه آن حضرات جدا شوند، هلاک می‌شوند، چون راه شیطان، [[هلاکت]] است<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۲۴۳.</ref>.
بر اساس این حدیث، تنها راه [[حق]]، راه اهل بیت{{عم}} است. بنابراین [[مخالفت]] با آنان و [[ایجاد اختلاف]]، راه [[شیطان]] است و کسانی که از راه آن حضرات جدا شوند، هلاک می‌شوند، چون راه شیطان، [[هلاکت]] است<ref>ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۴۳.</ref>.


===سوم: دلالت بر عصمت اهل بیت===
===سوم: دلالت بر [[عصمت اهل بیت]]===
وقتی تنها راه [[نجات]]، راه اهل بیت باشد و آنان تنها [[ملجأ]] و مرجع [[مردم]] در پیمودن راه حق‌اند، این یگانه طریق نجات، همسان با [[عصمت]] است، چون اگر اهل بیت [[معصوم]] نباشند و دچار [[اشتباه]] شوند [[اطاعت]] از آنها عقلاً و شرعاً جایز نیست و [[عدم اطاعت]] در برخی موارد با اطاعت مطلق سازگار نیست. پس حدیث امان ([[نجوم]])، [[عصمت امامان]] را در دو بعد عملی و علمی و از حین ولادت ثابت می‌کند، چون این حدیث، [[زمان]] را قید نکرده، لذا مطلق است و با فرض اطلاق، تمام حیانشان را در برمی‌گیرد<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۲۴۳.</ref>.
وقتی تنها راه [[نجات]]، راه اهل بیت باشد و آنان تنها [[ملجأ]] و مرجع [[مردم]] در پیمودن راه حق‌اند، این یگانه طریق نجات، همسان با [[عصمت]] است، چون اگر اهل بیت [[معصوم]] نباشند و دچار [[اشتباه]] شوند [[اطاعت]] از آنها عقلاً و شرعاً جایز نیست و [[عدم اطاعت]] در برخی موارد با اطاعت مطلق سازگار نیست. پس [[حدیث امان]] ([[نجوم]])، [[عصمت امامان]] را در دو بعد عملی و علمی و از حین ولادت ثابت می‌کند، چون این حدیث، [[زمان]] را قید نکرده، لذا مطلق است و با فرض اطلاق، تمام حیانشان را در برمی‌گیرد<ref>ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۴۳.</ref>.


==منابع==
==منابع==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش