آراستگی و پیراستگی در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
آراستگی و پیراستگی در معارف و سیره سجادی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۴
، ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰←مقدمه
جز (جایگزینی متن - 'هند بن ابی هاله تمیمی' به 'هند بن ابی هاله تمیمی') |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
گاه نیز آراستگی به معنی [[تخلّق]] به [[اخلاق پسندیده]] و خصال [[حمیده]] به کار می‌رود که در این صورت ویژگی و صفت [[روح]] و [[باطن]] [[انسان]] است که در اخلاق و رفتارش متجلّی می‌شود. [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} از دایی ناتنی خود ([[هند بن ابی هاله تمیمی]]) درباره آراستگی‌های [[پیامبر]]{{صل}} [[پرسش]] کرد و در پاسخ چنین شنید: پیامبر{{صل}}... بدون نیاز سخن نمی‌گفت، سکوتش طولانی بود،... کلامش [[فضل]] بود که در آن نه فزونی دیده می‌شد و نه [[کاستی]]، نرم‌خو بود و از خشکی و [[جسارت]] برکنار...<ref>مکارم الاخلاق، ج۱، ص۴۰-۵۱.</ref>. | گاه نیز آراستگی به معنی [[تخلّق]] به [[اخلاق پسندیده]] و خصال [[حمیده]] به کار می‌رود که در این صورت ویژگی و صفت [[روح]] و [[باطن]] [[انسان]] است که در اخلاق و رفتارش متجلّی می‌شود. [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} از دایی ناتنی خود ([[هند بن ابی هاله تمیمی]]) درباره آراستگی‌های [[پیامبر]]{{صل}} [[پرسش]] کرد و در پاسخ چنین شنید: پیامبر{{صل}}... بدون نیاز سخن نمی‌گفت، سکوتش طولانی بود،... کلامش [[فضل]] بود که در آن نه فزونی دیده می‌شد و نه [[کاستی]]، نرم‌خو بود و از خشکی و [[جسارت]] برکنار...<ref>مکارم الاخلاق، ج۱، ص۴۰-۵۱.</ref>. | ||
در [[صحیفه سجادیه]]، آنجا که [[امام]] دعای [[ختم قرآن]] را بیان می‌کند چنین آمده است: {{متن حدیث|وَ أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا}} | در [[صحیفه سجادیه]]، آنجا که [[امام]] دعای [[ختم قرآن]] را بیان می‌کند چنین آمده است: {{متن حدیث|وَ أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا}} «بار خدایا، بر [[محمد]] و [[خاندان]] او [[درود]] بفرست و به [[قرآن]] [[آراستگی ظاهر]] ما را دوام بخش»<ref>نیایش چهل و دوم.</ref>. آنچه در این [[دعا]] تحت عنوان [[صلاح]] ظاهر و آراستگی آمده به نظر می‌رسد بیشتر ناظر به همان آراستگی [[اخلاقی]] است که در سایه [[تعالیم]] سودمند قرآن عاید می‌شود. در عین حال نمی‌توان از نظر دور داشت که رعایت [[تعالیم دینی]] و [[آداب اسلامی]] علاوه بر باطن باعث آراستگی ظاهری ما (در لباس و بدن) نیز می‌گردد. به عنوان مثال برای [[خواندن نماز]] و قرآن باید [[وضو]] گرفت و [[طهارت]] حاصل نمود؛ و یا در وقت [[نماز]] [[مستحب]] است خود را معطر سازیم و بدانیم که وضوی با [[مسواک]] ثوابش بسیار افزون‌تر است. اینها و موارد مشابه [[مؤیّد]] این مدّعا است<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالحمید آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخ الاسلامی، ج۱، انتشارات انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم؛ مکارم‌الاخلاق، حسن بن فضل طبرسی، ترجمه محمدحسین رحیمیان، ج۱، انتشارات مؤمنین، قم، ۱۳۸۶، چاپ اول.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «آراستگی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||