پرش به محتوا

انتظار در ادیان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
==[[انتظار از دیدگاه آیین هندو]]==
==[[انتظار از دیدگاه آیین هندو]]==
[[اندیشه]] موعود در [[آیین هندو]] با [[شخصیت]] "کلکی (kalki) یا کلکین (kalkin)" شکل می‌گیرد. بنابر [[فکر]] هندویی، جهان از چهار دوره رو به [[انحطاط]] تشکیل می‌شود. در چهارمین دوره یعنی عصر "کَلی" سراسر جهان را [[ظلم]] و [[تاریکی]] فرا می‌گیرد، ناشایستگان بر [[جان]] و [[مال]] [[مردم]] مسلط می‌شوند، [[دروغ]] و دزدی و [[رشوه]] سایه سیاه خویش را بر [[دنیا]] می‌گستراند در این عصر که بنابر باورهای هندویی، ما اکنون در آن بسر می‌بریم فقط به یک چهارم دَرمِه ([[نظم]] کیهانی یا [[دین]]) عمل می‌شود و سه چهارم آن به دست [[فراموشی]] سپرده می‌شود. در پایان چنین دوران سیاهی دهمین و آخرین تنزل (اَوتاره) و شینوا <ref>در آیین هندو سه خدا وجود دارد: برهما، شینوا و شیوا، «برهما» همان خدای پدر یا خدایی است که جسم نیست و غیرمتناهی است و ازلی و ابدی می‌باشد. «وشینو» خدایی است که خالق موجودات است و «شیوا» خدای میراننده موجودات و آورنده سیل و خشک‌کننده درختان است.</ref> که "کلکی یا کلکین" نام دارد سوار بر اسبی سفید و با شمشیری آخته و شهابگون [[ظهور]] می‌کند تا [[شرارت]] و [[ظلم]] را ریشه‌کن کند و [[عدالت]] و [[فضیلت]] را برقرار سازد <ref>مجله هفت آسمان، شماره ۱۲ و ۱۳، مقاله گونه‌شناسی موعود در ادیان مختلف، ص ۱۱۶.</ref>. به این صورت، [[هندویان]] در این عصر که عصر [[فساد]] و ظلم نام گرفته در [[انتظار ظهور]] [[دادگستری جهانی]] هستند که بیاید و به [[شرارت‌ها]] و [[ظلم‌ها]] خاتمه داده و عدالت و فضیلت را برقرار سازد.
[[اندیشه]] موعود در [[آیین هندو]] با [[شخصیت]] "کلکی (kalki) یا کلکین (kalkin)" شکل می‌گیرد. بنابر [[فکر]] هندویی، جهان از چهار دوره رو به [[انحطاط]] تشکیل می‌شود. در چهارمین دوره یعنی عصر "کَلی" سراسر جهان را [[ظلم]] و [[تاریکی]] فرا می‌گیرد، ناشایستگان بر [[جان]] و [[مال]] [[مردم]] مسلط می‌شوند، [[دروغ]] و دزدی و [[رشوه]] سایه سیاه خویش را بر [[دنیا]] می‌گستراند در این عصر که بنابر باورهای هندویی، ما اکنون در آن بسر می‌بریم فقط به یک چهارم دَرمِه ([[نظم]] کیهانی یا [[دین]]) عمل می‌شود و سه چهارم آن به دست [[فراموشی]] سپرده می‌شود. در پایان چنین دوران سیاهی دهمین و آخرین تنزل (اَوتاره) و شینوا <ref>در آیین هندو سه خدا وجود دارد: برهما، شینوا و شیوا، «برهما» همان خدای پدر یا خدایی است که جسم نیست و غیرمتناهی است و ازلی و ابدی می‌باشد. «وشینو» خدایی است که خالق موجودات است و «شیوا» خدای میراننده موجودات و آورنده سیل و خشک‌کننده درختان است.</ref> که "کلکی یا کلکین" نام دارد سوار بر اسبی سفید و با شمشیری آخته و شهابگون [[ظهور]] می‌کند تا [[شرارت]] و [[ظلم]] را ریشه‌کن کند و [[عدالت]] و [[فضیلت]] را برقرار سازد <ref>مجله هفت آسمان، شماره ۱۲ و ۱۳، مقاله گونه‌شناسی موعود در ادیان مختلف، ص ۱۱۶.</ref>. به این صورت، [[هندویان]] در این عصر که عصر [[فساد]] و ظلم نام گرفته در [[انتظار ظهور]] [[دادگستری جهانی]] هستند که بیاید و به [[شرارت‌ها]] و [[ظلم‌ها]] خاتمه داده و عدالت و فضیلت را برقرار سازد.
==[[انتظار از دیدگاه آیین زرتشت]]==
*تجلّی [[شوق]] به [[ظهور]] موعودها و [[انتظار]] برای نوسازی [[جهان]] در [[اوستا]]<ref>اوستا، یسناهات ۴۶ و ۴۸.</ref> و ادعیۀ [[زرتشتیان]]، نمایان است و اگر چه در [[اوستا]] سخن از رهانندگان و همۀ موعودها و [[انتظار]] آمدن آنهاست، اما [[زرتشتیان]] در عصر حاضر در [[انتظار]] سوشیانت سوم به سر می‌برند. آنان در زمان معاصر با [[خواندن]] [[ادعیه]] و برپایی مراسمات عملاً [[منتظر]] بودن خود را به اثبات می‌رسانند<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۵-۳۰؛ [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۱۷۲</ref>.
*اگر چه از مطالب [[زرتشتیان]] دربارۀ [[موعود]]، به نظر می‌‌رسد [[منجی]] آنان از میان [[زرتشتیان]] بر می‌خیزد و کشوری برای آنان برپا می‌کند و بر اساس قوم‌مداری، آنان بر جهانیان [[برتری]] پیدا می‌‌کنند، اما اندیشۀ [[موعود]] زرتشتی، اندیشه‌ای [[جهان]] شمول است و [[پیروان]] [[آیین]] مزدیسنا در [[انتظار]] [[تولد]] و [[ظهور]] سوشیانت سوم و رهانندگی تمام جهانیان هستند<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۲۵-۳۰.</ref>.
==نتیجه==
==نتیجه==
[[باور]] به [[ظهور منجی موعود]]، فصل مشترک همه [[ادیان الهی]] و بسیاری از آیین‌هاست. همگی بر این باروند که روزی به‌وسیله یک [[منجی]]، غبار ظلم، [[بی‌عدالتی]]، [[تبعیض]] و... از عالم [[پاک]] می‌شود و [[مردم]] [[دنیا]] در جهانی به دور از ظلم و شرارت و سرشار مِهر و عدالت به زندگانی می‌پردازند.  
[[باور]] به [[ظهور منجی موعود]]، فصل مشترک همه [[ادیان الهی]] و بسیاری از آیین‌هاست. همگی بر این باروند که روزی به‌وسیله یک [[منجی]]، غبار ظلم، [[بی‌عدالتی]]، [[تبعیض]] و... از عالم [[پاک]] می‌شود و [[مردم]] [[دنیا]] در جهانی به دور از ظلم و شرارت و سرشار مِهر و عدالت به زندگانی می‌پردازند.  
۱۹٬۴۱۸

ویرایش