قذف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'کف' به 'کف'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه') |
جز (جایگزینی متن - 'کف' به 'کف') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | ||
#به [[پیامبر]]، [[یادآوری]] می‌کند: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ}} که اگر [[زنان]] [[مؤمن]] نزد تو آمدند تا [[بیعت]] کنند، بدین شرط که هیچ‌کس را با [[خدا]] شریک نکنند. اموری [[یادآوری]] و از آنان [[تعهد]] بگیر: {{متن قرآن|وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ}} هر کس [[بهتان]] بدانچه میان دست‌ها و پاهای خود دارند نبندند و [[فرزندی]] را که از آن شوهرشان نیست به [[دروغ]] به او نسبت ندهند؛ | #به [[پیامبر]]، [[یادآوری]] می‌کند: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ}} که اگر [[زنان]] [[مؤمن]] نزد تو آمدند تا [[بیعت]] کنند، بدین شرط که هیچ‌کس را با [[خدا]] شریک نکنند. اموری [[یادآوری]] و از آنان [[تعهد]] بگیر: {{متن قرآن|وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ}} هر کس [[بهتان]] بدانچه میان دست‌ها و پاهای خود دارند نبندند و [[فرزندی]] را که از آن شوهرشان نیست به [[دروغ]] به او نسبت ندهند؛ | ||
# [[خداوند]] مجازاتی سخت را بر کسانی [[واجب]] ساخته است که [[زنان]] شوهر [[دار]] پاکدامن را به [[تهمت]] [[زنا]] متّهم می‌کنند. {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ}} در این باره تنها به ذکر [[مجازات]] [[شرعی]] چنین اتهامی اکتفاء نشده؛ بلکه مجازاتی [[قضایی]] را که همردیف و توأم با آن است ذکر می‌کند، بدین معنی که شخصی که [[مجازات]] قذف ([[تهمت]] [[زنا]] بستن به زنی شوهردار) در [[حق]] او [[اجرا]] شد اعتبارش نیز در [[اجتماع]] ساقط می‌شود؛ زیرا با این [[اقدام]] خود [[عدالت]] خویش را از | # [[خداوند]] مجازاتی سخت را بر کسانی [[واجب]] ساخته است که [[زنان]] شوهر [[دار]] پاکدامن را به [[تهمت]] [[زنا]] متّهم می‌کنند. {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ}} در این باره تنها به ذکر [[مجازات]] [[شرعی]] چنین اتهامی اکتفاء نشده؛ بلکه مجازاتی [[قضایی]] را که همردیف و توأم با آن است ذکر می‌کند، بدین معنی که شخصی که [[مجازات]] قذف ([[تهمت]] [[زنا]] بستن به زنی شوهردار) در [[حق]] او [[اجرا]] شد اعتبارش نیز در [[اجتماع]] ساقط می‌شود؛ زیرا با این [[اقدام]] خود [[عدالت]] خویش را از کف داده است، از این رو پس از آن هیچ شهادتی از او پذیرفته نمی‌شود {{متن قرآن|وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا}} نه تنها در قضیه [[زنا]] بلکه در دیگر قضایای [[اجتماعی]] چون عقود [[مالی]]، و [[اثبات]] هلال (ماه نو) و دیگر موضوعات [[شهادت]] او مسموع نیست. و این محرومیّت افزون بر [[تأدیب]] بدنی که همان تازیانه خوردن بوده، {{متن قرآن|فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً}} متضمّن تأدیبی [[معنوی]] است؛ | ||
#زنی که از این [[تهمت]] بی‌خبر و از مظانّ آن دور است {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ}} باید به [[نیکوترین]] صورت محترم داشته شود، و هر کس وی را متّهم کند در [[دنیا]] و [[آخرت]] [[ملعون]] است {{متن قرآن|لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ}}؛ | #زنی که از این [[تهمت]] بی‌خبر و از مظانّ آن دور است {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ}} باید به [[نیکوترین]] صورت محترم داشته شود، و هر کس وی را متّهم کند در [[دنیا]] و [[آخرت]] [[ملعون]] است {{متن قرآن|لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ}}؛ | ||
# [[هدف]] آن [[تهمت]] کاستن از [[کرامت]] و حیثیت [[پیامبر]]{{صل}} بوده است و آن دارو دسته کسانی بوده‌اند که با یکدیگر بند و بستی بر پایه [[مصالح]] [[مادّی]] داشته‌اند نه بر پایه [[ارزش‌ها]]، و [[قرآن]] برای آنکه احتمال تصوّری غلط پیرامون این قضیّه را از اذهان [[مؤمنان]] بزداید ایشان را مخاطب می‌سازد و می‌گوید: {{متن قرآن|لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ}} مپندارید که شما را در آن شرّی بود. نه، [[خیر]] شما در آن بود<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص۹۲۵۷.</ref>. | # [[هدف]] آن [[تهمت]] کاستن از [[کرامت]] و حیثیت [[پیامبر]]{{صل}} بوده است و آن دارو دسته کسانی بوده‌اند که با یکدیگر بند و بستی بر پایه [[مصالح]] [[مادّی]] داشته‌اند نه بر پایه [[ارزش‌ها]]، و [[قرآن]] برای آنکه احتمال تصوّری غلط پیرامون این قضیّه را از اذهان [[مؤمنان]] بزداید ایشان را مخاطب می‌سازد و می‌گوید: {{متن قرآن|لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ}} مپندارید که شما را در آن شرّی بود. نه، [[خیر]] شما در آن بود<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص۹۲۵۷.</ref>. | ||