پرش به محتوا

مکان ظهور امام مهدی کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'کف' به 'کف'
جز (جایگزینی متن - 'کف' به 'کف')
خط ۲۴: خط ۲۴:
::::::[[مکه]] نه تنها محل [[ظهور]] بلکه آغازین قیامگاه اوست، زیرا آن [[حضرت]] [[پس از ظهور]]، حاکمی را بر [[مکه]] می‌گمارد و خود به انجام دادن [[رسالت]] جهانی‌اش [[اقدام]] خواهد کرد: {{عربی|"يُبَايَعُ اَلْقَائِمُ بِمَكَّةَ عَلَى كِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ رَسُولِهِ وَ يَسْتَعْمِلُ عَلَى مَكَّةَ ثُمَّ يَسِيرُ نَحْوَ اَلْمَدِينَةِ..."}}<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.</ref>. شاید سر [[ظهور]] آن [[حضرت]] از کنار [[کعبه]] این باشد که [[کعبه]] محور [[پایداری]] توده [[انسان‌ها]] برای امتثال [[دستور]] [[حق]] و پرهیز از [[باطل]] و ستیز با [[ظلم و جور]] است: {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ}}<ref>سوره مائده، آیه ۹۷.</ref>؛ [[خدا]] [[کعبه]]، [[بیت الحرام]] را برای نگهبانی [[مردم]] قرار داد. ستون این [[قیام]] و مقاومتِ مردمی در برابر [[ظالمان]] فرومایه، قوام و حیات [[کعبه]] و ادامه امر آن است، چنان‌که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: تا زمانی که [[کعبه]] برپاست، [[دین]] نیز ماندگار است: {{عربی|"لاَ يَزَالُ اَلدِّينُ قَائِماً مَا قَامَتِ اَلْكَعْبَةُ "}}<ref>الکافی، ج۴، ص۲۷۱.</ref>؛ تا آن زمان که [[کعبه]] [[قائم]] باشد [[دین]] [[قائم]] است.
::::::[[مکه]] نه تنها محل [[ظهور]] بلکه آغازین قیامگاه اوست، زیرا آن [[حضرت]] [[پس از ظهور]]، حاکمی را بر [[مکه]] می‌گمارد و خود به انجام دادن [[رسالت]] جهانی‌اش [[اقدام]] خواهد کرد: {{عربی|"يُبَايَعُ اَلْقَائِمُ بِمَكَّةَ عَلَى كِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ رَسُولِهِ وَ يَسْتَعْمِلُ عَلَى مَكَّةَ ثُمَّ يَسِيرُ نَحْوَ اَلْمَدِينَةِ..."}}<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.</ref>. شاید سر [[ظهور]] آن [[حضرت]] از کنار [[کعبه]] این باشد که [[کعبه]] محور [[پایداری]] توده [[انسان‌ها]] برای امتثال [[دستور]] [[حق]] و پرهیز از [[باطل]] و ستیز با [[ظلم و جور]] است: {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ}}<ref>سوره مائده، آیه ۹۷.</ref>؛ [[خدا]] [[کعبه]]، [[بیت الحرام]] را برای نگهبانی [[مردم]] قرار داد. ستون این [[قیام]] و مقاومتِ مردمی در برابر [[ظالمان]] فرومایه، قوام و حیات [[کعبه]] و ادامه امر آن است، چنان‌که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: تا زمانی که [[کعبه]] برپاست، [[دین]] نیز ماندگار است: {{عربی|"لاَ يَزَالُ اَلدِّينُ قَائِماً مَا قَامَتِ اَلْكَعْبَةُ "}}<ref>الکافی، ج۴، ص۲۷۱.</ref>؛ تا آن زمان که [[کعبه]] [[قائم]] باشد [[دین]] [[قائم]] است.
::::::بر این اساس، حیات [[کعبه]]، بقای [[دین]] است و [[مردم]] با حیات [[دین]] به زندگی‌ای عاقلانه زنده‌اند و چون [[کعبه]] کنار رود یا خراب شود، [[دین]] می‌میرد و [[مردم]] نیز با [[مرگ]] [[دین]] خواهند مرد. مبنای تمام این سخنان [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ}} است و چه بسا [[راز]] آغاز [[انقلاب جهانی]] [[امام عصر]] {{ع}} از کنار [[کعبه]] همین معنا باشد، چرا که [[کعبه]] یعنی محور [[قیام]] و قوام [[جوامع]] انسانی و [[ظهور]] و [[انقلاب]] آن [[حضرت]] نیز قیامی الهی به گستردگی تمام [[جهان]] [[بشریت]] است که قوام [[انسانیت]] [[جوامع]] انسانی وابسته به اوست.
::::::بر این اساس، حیات [[کعبه]]، بقای [[دین]] است و [[مردم]] با حیات [[دین]] به زندگی‌ای عاقلانه زنده‌اند و چون [[کعبه]] کنار رود یا خراب شود، [[دین]] می‌میرد و [[مردم]] نیز با [[مرگ]] [[دین]] خواهند مرد. مبنای تمام این سخنان [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ}} است و چه بسا [[راز]] آغاز [[انقلاب جهانی]] [[امام عصر]] {{ع}} از کنار [[کعبه]] همین معنا باشد، چرا که [[کعبه]] یعنی محور [[قیام]] و قوام [[جوامع]] انسانی و [[ظهور]] و [[انقلاب]] آن [[حضرت]] نیز قیامی الهی به گستردگی تمام [[جهان]] [[بشریت]] است که قوام [[انسانیت]] [[جوامع]] انسانی وابسته به اوست.
::::::گفتنی است که آن [[حضرت]] از امداد ویژه الهی نیز برخوردار است، به گونه‌ای که [[خداوند]] کار او را یک شبه [[اصلاح]] می‌کند: {{عربی|" وَ هُوَ قَائِمُنَا يُصْلِحُ اَللَّهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ"}}<ref>کمال الدین، ج۱، ص ۴۳۳ ـ ۴۳۴.</ref>؛ «و او [[قائم]] ما اهل بيت است و [[خداوند]] [[مقدمات ظهور]] او را در يك شب فراهم خواهد كرد.» و [[زمین]] برای او درنوردیده می‌شود و هر مشکلی برایش آسان می‌گردد و اصحابش که ۳۱۳ نفرند از دورترین نقاط عالم به دور او گرد می‌آیند: {{عربی|"وَ هُوَ اَلَّذِي تُطْوَى لَهُ اَلْأَرْضُ وَ يُذَلُّ لَهُ كُلُّ صَعْبٍ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلاَثُمِائَةٍ وَ ثَلاَثَةَ عَشَرَ رَجُلاً مِنْ أَقَاصِي اَلْأَرْضِ "}}<ref>منتخب الانوار، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۵۷.</ref>؛ «و آن [[قائم]] است كه زمين [[منتظر]] قدوم مسرّت و ميمنت [[لزوم]] اوست و هر صعب [[جهان]] بر آن [[حضرت]] به‌غايت آسان گردد و هنگام [[خروج]] و [[ظهور]] آن سرور [[اصحاب]] او چون بعدد اهل [[بدر]] كه آن سيصد و سيزده نفرند رسد. البتّه آن [[امام]] الجنّ‌ و البشر ظاهر گردد و آن [[جماعت]] از أقاصى بلاد زمين در مكان كه آن [[حضرت]] بود حاضر گردند» و آن‌چنان که [[حضرت صادق]] {{ع}} فرموده‌اند، [[زمین]] برای او آنچنان مسطح می‌گردد که گویی تمام عالم در [[کف]] دست‌های مبارک اوست و وی از کوچک‌ترین حادثه در آن باخبر خواهد بود: {{عربی|" إِنَّهُ إِذَا تَنَاهَتِ اَلْأُمُورُ إِلَى صَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ رَفَعَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كُلَّ مُنْخَفِضٍ مِنَ اَلْأَرْضِ وَ خَفَّضَ لَهُ كُلَّ مُرْتَفِعٍ مِنْهَا حَتَّى تَكُونَ اَلدُّنْيَا عِنْدَهُ بِمَنْزِلَةِ رَاحَتِهِ فَأَيُّكُمْ لَوْ كَانَتْ فِي رَاحَتِهِ شَعْرَةٌ لَمْ يُبْصِرْهَا"}}<ref>کمال الدین، ج۲، ص ۳۹۲.</ref>؛ چون [[کارها]] منتهی به [[صاحب الامر]] شود [[خدای تعالی]] پستی‌ها و بلندی‌های [[زمین]] را برابر کند و [[دنیا]] نزد او به منزلۀ [[کف]] دستش شود،کدام یک از شما اگر در [[کف]] دستش مویی باشد آن را نمی‌بیند؟»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۲۳۸-۲۴۰.</ref>.
::::::گفتنی است که آن [[حضرت]] از امداد ویژه الهی نیز برخوردار است، به گونه‌ای که [[خداوند]] کار او را یک شبه [[اصلاح]] می‌کند: {{عربی|" وَ هُوَ قَائِمُنَا يُصْلِحُ اَللَّهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ"}}<ref>کمال الدین، ج۱، ص ۴۳۳ ـ ۴۳۴.</ref>؛ «و او [[قائم]] ما اهل بيت است و [[خداوند]] [[مقدمات ظهور]] او را در يك شب فراهم خواهد كرد.» و [[زمین]] برای او درنوردیده می‌شود و هر مشکلی برایش آسان می‌گردد و اصحابش که ۳۱۳ نفرند از دورترین نقاط عالم به دور او گرد می‌آیند: {{عربی|"وَ هُوَ اَلَّذِي تُطْوَى لَهُ اَلْأَرْضُ وَ يُذَلُّ لَهُ كُلُّ صَعْبٍ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلاَثُمِائَةٍ وَ ثَلاَثَةَ عَشَرَ رَجُلاً مِنْ أَقَاصِي اَلْأَرْضِ "}}<ref>منتخب الانوار، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۵۷.</ref>؛ «و آن [[قائم]] است كه زمين [[منتظر]] قدوم مسرّت و ميمنت [[لزوم]] اوست و هر صعب [[جهان]] بر آن [[حضرت]] به‌غايت آسان گردد و هنگام [[خروج]] و [[ظهور]] آن سرور [[اصحاب]] او چون بعدد اهل [[بدر]] كه آن سيصد و سيزده نفرند رسد. البتّه آن [[امام]] الجنّ‌ و البشر ظاهر گردد و آن [[جماعت]] از أقاصى بلاد زمين در مكان كه آن [[حضرت]] بود حاضر گردند» و آن‌چنان که [[حضرت صادق]] {{ع}} فرموده‌اند، [[زمین]] برای او آنچنان مسطح می‌گردد که گویی تمام عالم در کف دست‌های مبارک اوست و وی از کوچک‌ترین حادثه در آن باخبر خواهد بود: {{عربی|" إِنَّهُ إِذَا تَنَاهَتِ اَلْأُمُورُ إِلَى صَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ رَفَعَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كُلَّ مُنْخَفِضٍ مِنَ اَلْأَرْضِ وَ خَفَّضَ لَهُ كُلَّ مُرْتَفِعٍ مِنْهَا حَتَّى تَكُونَ اَلدُّنْيَا عِنْدَهُ بِمَنْزِلَةِ رَاحَتِهِ فَأَيُّكُمْ لَوْ كَانَتْ فِي رَاحَتِهِ شَعْرَةٌ لَمْ يُبْصِرْهَا"}}<ref>کمال الدین، ج۲، ص ۳۹۲.</ref>؛ چون [[کارها]] منتهی به [[صاحب الامر]] شود [[خدای تعالی]] پستی‌ها و بلندی‌های [[زمین]] را برابر کند و [[دنیا]] نزد او به منزلۀ کف دستش شود،کدام یک از شما اگر در کف دستش مویی باشد آن را نمی‌بیند؟»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۲۳۸-۲۴۰.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش