حبشه در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حبشه]] در گذشته به سرزمینی وسیع در شاخ [[آفریقا]] و در سواحل غربی دریای سرخ اطلاق می‌شد، که کشورهای امروزی اتیوپی، سومالی و جیبوتی را در بر می‌گرفت. این [[سرزمین]] دارای [[تاریخی]] بسیار کهن و اولین سرزمین آفریقایی بوده که در آن [[مسیحیت]] [[دین]] رسمی شده است.

در [[تاریخ اسلام]]، نام حبشه یادآور [[مهاجرت]] جمعی از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} به این سرزمین است که در دو مرحله صورت گرفت. مرحله نخست در [[سال پنجم بعثت]] بود، زمانی که [[آزار]] و [[اذیت]] به اصحاب پیامبر{{صل}} شدت گرفت. و مرحله دوم نیز پیش از [[هجرت به مدینه]] واقع شد<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۷۷.</ref>.

در [[صحیفه سجادیه]] یک بار از [[حبشیان]] که در آن دوران از [[دشمنان]] [[مسلمانان]] به شمار می‌آمدند سخن به میان آمده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ...}} <ref>دعای ۲۷.</ref>؛ «ای [[خداوند]]، چنان کن که این [[دعا]] همه دشمنانت را در اقطار بلاد دربرگیرد: از [[هندوان]]... و حبشیان.»..<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، ج۲۰، نشر مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، ۱۳۹۳ چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حبش»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۰.</ref>