رحمت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} از درگاه خداوند درخواست می‌کند که [[قلب]] امام و [[پیشوای الهی]] را نسبت به مردم سرشار از [[نرمش]] و [[مدارا]] فرماید: «خداوندا! به قلب ولی و امام خود برای دوستانت، مهربانی و نرمش [[عطا]] کن، [[دست]] [[قدرت]] او بر دشمنانت گشاده گردان. [[رأفت]]، [[رحمت]]، [[عطوفت]] و محبتش را نصیب ما گردان و ما را از [[فرمانبرداران]] دستور او قرار ده و چنان کن که در [[راه]] رضای او بکوشیم، یاری‌اش نماییم، در برابر دشمنش از او [[دفاع]] کنیم و این امور، زمینه [[تقرب]] ما به تو و رسولت{{صل}} را فراهم کند»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.

[[امام سجاد]]{{ع}} از درگاه [[خداوند]] درخواست می‌کند که به او [[توفیق]] دهد تا نسبت به [[همسایگان]] و [[دوستان]] با [[مدارا]] و نرم‌خویی [[رفتار]] کند: «بارخدایا! چنان کن که همسایگان و دوستان [[بدکردار]] خود را به نیکی [[پاداش]] دهم:.. و با همگان [[مشفق]] و [[مهربان]] باشم... و با آنان از روی [[تواضع]] به [[نرمی]] رفتار کنم و.»..<ref>نیایش بیست‌و‌ششم.</ref>.

همچنین از خداوند می‌خواهد که به [[فرزندان]] توفیق نرم‌خویی نسبت به والدینشان را [[عنایت]] کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي، وَ أَلِنْ‏ لَهُمَا عَرِيكَتِي‏، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً}}<ref>دعای ۲۴.</ref>: «خداوندا! صدای مرا نزد ایشان [[[پدر]] و [[مادر]]] آرام گردان، سخنم را برای آنان خوشایند نما، مرا نسبت به آنان نرم‌خو فرما و دلم را بر ایشان مهربان ساز و چنان کن که با آنان به مدارا رفتار کنم و بر آنان مشفق باشم».<ref>تحف العقول، ابن‌شعبه حرانی، قم، ۱۴۰۴، جامعه مدرسین؛ الصحیفة السجادیة، امام زین العابدین{{ع}}، نشر الهادی، قم ۱۴۱۸؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، قم، ۱۳۷۳، دارالقرآن کریم؛ غررالحکم، عبدالواحد تمیمی آمدی، قم، ۱۳۶۶، دفتر تبلیغات اسلامی؛ من لا یحضره الفقیه، محمدبن علی صدوق (ابن‌بابویه)، قم، ۱۴۰۴، جامعه مدرسین.</ref>.<ref>[[علی اکبر شایسته‌نژاد|شایسته‌نژاد، علی اکبر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «مهرورزی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۲۷.</ref>

== جستارهای وابسته ==