نیایش دهم: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} ==مقدمه== این نیایش آن حضرت است در التجا به خدای تع...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
این نیایش آن حضرت است در التجا به خدای تعالی. | این [[نیایش]] آن [[حضرت]] است در [[التجا]] به [[خدای تعالی]]. | ||
انسان در خطرات به چه کسی پناه ببرد؟ ادیان آسمانی می‌گویند باید به کسی پناه ببرد که خطر را بشناسد و قدرت دفع آن را داشته باشد و از طرفی ما را دوست بدارد؛ و او کسی جز خدا نیست که علمش بی‌انتها و قدرتش بی‌اندازه است و مهرش نسبت به بندگان موج می‌زند. | [[انسان]] در خطرات به چه کسی [[پناه]] ببرد؟ [[ادیان آسمانی]] می‌گویند باید به کسی پناه ببرد که خطر را بشناسد و [[قدرت]] دفع آن را داشته باشد و از طرفی ما را [[دوست]] بدارد؛ و او کسی جز [[خدا]] نیست که علمش بی‌انتها و قدرتش بی‌اندازه است و مهرش نسبت به [[بندگان]] موج می‌زند. | ||
امام زین العابدین{{ع}} در این دعا با شمردن صفات خداوند و ناتوانی‌های خود این‌گونه به پروردگار خود التجا می‌جوید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ}}؛ «ای خداوند اگر مشیت تو بر آن قرار گیرد که ما را عفو کنی از فضل توست و اگر مشیت تو بر آن قرار گیرد که ما را عقوبت کنی از عدل توست. بر ما منّت بنه و عفو خود نصیب ما کن و به بخشایش خویش از عذابت نجات بخش، که ما را طاقت آن نیست که به عدل خود با ما رفتار کنی و اگر بخشایش تو نباشد هیچ‌یک از ما را نجات نباشد». | [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} در این [[دعا]] با شمردن [[صفات خداوند]] و ناتوانی‌های خود این‌گونه به [[پروردگار]] خود التجا می‌جوید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ}}؛ «ای [[خداوند]] اگر [[مشیت]] تو بر آن قرار گیرد که ما را [[عفو]] کنی از [[فضل]] توست و اگر مشیت تو بر آن قرار گیرد که ما را [[عقوبت]] کنی از [[عدل]] توست. بر ما منّت بنه و عفو خود نصیب ما کن و به [[بخشایش]] خویش از عذابت [[نجات]] بخش، که ما را [[طاقت]] آن نیست که به عدل خود با ما [[رفتار]] کنی و اگر بخشایش تو نباشد هیچ‌یک از ما را نجات نباشد». | ||
«ای بی‌نیازترین بی‌نیازان، اینک ما بندگان تو در دست توایم، و من محتاج‌ترین محتاجان به درگاه تو هستم. به گشایشی که در کار ما دهی بینوایی ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که نومید گردیم. و هرگاه چنین شود، آن را که به امید نیک‌بختی روی به سوی تو نهاده بدبخت ساخته‌ای و آن را که از فضل تو بخشایش‌طلبیده محروم داشته‌ای». | «ای بی‌نیازترین بی‌نیازان، اینک ما بندگان تو در دست توایم، و من محتاج‌ترین محتاجان به درگاه تو هستم. به گشایشی که در کار ما دهی [[بینوایی]] ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که [[نومید]] گردیم. و هرگاه چنین شود، آن را که به [[امید]] [[نیک‌بختی]] روی به سوی تو نهاده [[بدبخت]] ساخته‌ای و آن را که از فضل تو بخشایش‌طلبیده [[محروم]] داشته‌ای». | ||
آنگاه به ناتوانی بقیه تکیه‌گاه‌ها اشاره می‌کند و به پیشگاه خدا التماس می‌کند که به جز درگاه او به کجا برود: «در این حالت، ما رانندگان درگاه تو به که روی آوریم و از در تو به کجا | آنگاه به [[ناتوانی]] بقیه تکیه‌گاه‌ها اشاره می‌کند و به پیشگاه خدا التماس می‌کند که به جز درگاه او به کجا برود: «در این حالت، ما رانندگان درگاه تو به که روی آوریم و از در تو به کجا [[رویم]]؟ ای خداوند، تو منزهی، ما همان [[بیچارگان]] هستیم که اجابتشان [[واجب]] داشته‌ای و همان بدحالان که [[وعده]] بهروزیشان داده‌ای. | ||
شبیه‌ترین چیزها به خواست و اراده تو و سزاوارترین کارها در عرصه عزّ و جلال تو، رحمت آوردن تو بر کسی است که از تو رحمت طلبد و فریاد رسیدن تو کسی را که از تو فریاد خواهد. پس بر زاری ما به درگاهت رحمت آور، و چون خویشتن بر آستان تو افکنده‌ایم بی‌نیازمان فرما». | شبیه‌ترین چیزها به خواست و [[اراده]] تو و سزاوارترین [[کارها]] در عرصه عزّ و جلال تو، [[رحمت]] آوردن تو بر کسی است که از تو رحمت طلبد و فریاد رسیدن تو کسی را که از تو فریاد خواهد. پس بر [[زاری]] ما به درگاهت رحمت آور، و چون خویشتن بر آستان تو افکنده‌ایم بی‌نیازمان فرما». | ||
«ای | «ای [[خداوند]]، چون بر [[معصیت]] تو از پی [[شیطان]] رفتیم شیطان بر ما [[شماتت]] کرد. پس [[درود]] بفرست بر [[محمد و خاندانش]]؛ و اکنون که شیطان را به‌خاطر [[فرمانبرداری]] تو واگذاشته‌ایم و از او [[دل]] برکنده‌ایم و به‌سوی تو آمده‌ایم، هرگز مباد که او را بر ما مجال شماتت باشد».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش دهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۴۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||