خزیمة بن ثابت انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خُزَیمَة بن ثابِت بن فاکه''' از [[صحابه]] [[پیامبر اکرم]](ص) و یاران امام علی{{ع}} و از پیشگامان در [[اسلام]] بود.

ابو عماره خزیمة بن ثابت بن فاکه از خاندان بنی خطمه، از قبیل [[اوس انصاری]] و از [[صحابه]] و [[پیشگامان در اسلام]] بود. او در تمام جنگ‌های صدر اسلام حاضر بود و در روز [[فتح مکه]] پرچم‌دار بنی خطمه بود. او هم در [[جاهلیت]] و هم در [[اسلام]] از اشراف و بزرگان [[طایفه]] [[اوس]] و از شعرا و [[راویان حدیث]] و از مشاهیر [[تهور]]، [[غیرت]] و [[شهامت]] در میان این [[قبیله]] قدرت‌مند محسوب می‌شد<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۱۱۴؛ الاصابه، ج۲، ص۲۷۸؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۸؛ طبقات الکبری ج۴، ص۳۷۸؛ سیر أعلام النبلاء، ج۴، ص۱۱۲ و معرفة الصحابه، ج۲، ص۱۷۴. </ref>. [[منزلت]] و [[عدالت]] او نزد [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آنقدر بود که [[شهادت]] دادن او در [[محکمه]] را به منزله [[شهادت]] دو مرد قرار داد و لذا به "ذو الشهادتَین" مشهور شد<ref>چرا به او ذوالشهادتین می‌گویند و شهادت او به جای دو شاهد قبول می‌کردند این است که: عربی، یک اسب به پیامبر{{صل}} فروخت ولی چون اسب خوبی بود او را تحریک کردند که برو بگو نفروختم و اسبت را بگیر خیلی بیشتر در بازار می‌خرند. مرد عرب آمد و به دروغ گفت: من اسب را به شما نفروختم، خزیمه آنجا شهادت داد که من شاهد بودم، تو اسب را فروختی، مرد عرب گفت وقتی اسب را فروختم کسی نبود. پیامبر از خزیمه پرسید، کیف شهدت بهذا؟ خزیمه گفت: پدر و مادرم به فدایت، شما از خدا و آسمان‌ها خبر میدهی ما قبول می‌کنیم، آیا از این قیمت معامله و انجام آن خبر میدهی ما قبول نکنیم. پیامبر{{صل}} شهادت او را به جای دو شاهد قرار داد، و از آن به بعد به ذوالشهادتین معروف شد. بحارالانوار، ج۲۲، ص۱۴۱؛ اسد الغابه، ج۲، ص۱۱۴ و الاصابه، ج۲، ص۲۷۸. </ref>.<ref>ر.ک: دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲۹ ـ ۳۳۰؛ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص۸۳۶؛ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۸۷-۴۸۸.</ref>