پرش به محتوا

اضطرار: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۵۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۰
خط ۱۷: خط ۱۷:
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] وضع اضطراری یا حالت فوق العاده به وضعیتی اطلاق می‌شود که به موجب آن [[حیات]] و [[ثبات]] یک [[دولت]] در مخاطره قرار گیرد؛ به‌طوری که نتواند از طریق پروسه‌های طبیعیِ [[قانون]] اساسی بر آن فائق آید. در این شرایط لازم می‌شود که به منظور [[حفظ نظام]] قانونی و [[حکومت]]، اختیاراتِ فوق العاده‌ای در دست [[دولت]] متمرکز گردد تا بتواند بر وضع استثنایی [[غلبه]] کند.
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] وضع اضطراری یا حالت فوق العاده به وضعیتی اطلاق می‌شود که به موجب آن [[حیات]] و [[ثبات]] یک [[دولت]] در مخاطره قرار گیرد؛ به‌طوری که نتواند از طریق پروسه‌های طبیعیِ [[قانون]] اساسی بر آن فائق آید. در این شرایط لازم می‌شود که به منظور [[حفظ نظام]] قانونی و [[حکومت]]، اختیاراتِ فوق العاده‌ای در دست [[دولت]] متمرکز گردد تا بتواند بر وضع استثنایی [[غلبه]] کند.
*حالت فوق العاده ممکن است ناشی از تأثیرات یک [[جنگ]] خارجی یا ناشی از [[شورش]]، بحران‌های [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]] یا [[مصائب]] بزرگ طبیعی باشد. معمولاً در این وضعیت تحدید آزادی‌های فردی و تمرکز [[قدرت]] دولتی را لازمه مقابله با حالت فوق‌العاده می‌دانند. امروزه وضع اضطراری در [[قوانین]] اساسی کشورهای [[جهان]] به‌تدریج شناخته شده و به مرور زمان بسط یافته و به عنوان عذری موجه برای عدول از مبانی [[حقوق]] اساسی پذیرفته شده است؛ با این حال اقدامات مزبور باید معقول باشد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۰۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۵.</ref>.
*حالت فوق العاده ممکن است ناشی از تأثیرات یک [[جنگ]] خارجی یا ناشی از [[شورش]]، بحران‌های [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]] یا [[مصائب]] بزرگ طبیعی باشد. معمولاً در این وضعیت تحدید آزادی‌های فردی و تمرکز [[قدرت]] دولتی را لازمه مقابله با حالت فوق‌العاده می‌دانند. امروزه وضع اضطراری در [[قوانین]] اساسی کشورهای [[جهان]] به‌تدریج شناخته شده و به مرور زمان بسط یافته و به عنوان عذری موجه برای عدول از مبانی [[حقوق]] اساسی پذیرفته شده است؛ با این حال اقدامات مزبور باید معقول باشد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۰۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۵.</ref>.
==اضطرار در فرهنگ مطهر==
اضطرار آن است که [[انسان]] از طرف شخصی مورد [[تهدید]] قرار نمی‌گیرد. بلکه این خود اوست که [[انتخاب]] می‌کند ولی این انتخاب معلول شرایط [[سختی]] است که پیش آمده است. مانند کسی که در بیابانی [[درمانده]] و گرسنه است و جز مردار غذایی که سدّ [[جوع]] کند نمی‌یابد. در چنین موارد [[تکلیف]] [[حرمت]] خوردن مردار ساقط می‌شود<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۹۷.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۱۱.</ref>


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']]


==پانویس==
==پانویس==
۷۲٬۶۴۸

ویرایش