پرش به محتوا

بحث:معاد: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
معاد قبلا کار شده.. اما الان مطالب جدیدی اومده یکبار دیگه نیاز به ویرایش داره با بهره گیری از صفحات فرعی
در صفحه عمومی اشکالی نداره خلاصه ای از معاد در نهج البلاغه گفته بشه اما در صفحه کلامی دیگه نیازی نیست
سرشناسه مناسب نیست..
==فرهنگنامه دینی==
*'''معاد:''' بازگشت. در اصطلاح [[دینی]] یکی از پایه‌های اساسی [[اسلام]] و همه [[ادیان آسمانی]] است، یعنی [[عقیده]] به اینکه [[انسان‌ها]] پس از [[مرگ]]، دوباره هنگام [[نیکان]] [[برپایی قیامت]] زنده خواهند شد و در [[روز رستاخیز]]، به حساب آنان رسیدگی شده، [[نیکان]] به [[بهشت]] و بدکاران به [[دوزخ]] خواهند رفت. معاد از [[اصول دین]] است و همه [[پیامبران]] [[مردم]] را به [[توحید]] و معاد [[دعوت]] کرده‌اند. حیات دوباره [[انسان‌ها]]، هم با [[دلایل عقلی]] اثبات شده و هم به [[دلایل نقلی]] [[قرآن]] و [[حدیث]]. [[آیات]] بسیاری در [[قرآن]]، از اصل معاد و جزئیات روز [[حسابرسی]] و اوصاف [[بهشت و جهنم]] سخن گفته است. [[خداوند]] توانا، اجزای [[بدن]] [[انسان‌ها]] را پس از پوسیدن و متلاشی شدن، دوباره جمع می‌‌کند و روح‌ها به بدن‌ها برمی‌گردد و همه گورها برخاسته به صحرای [[محشر]] می‌‌آیند تا در روز طولانی [[قیامت]] به حسابشان رسیدگی شود. گرد آمدن اجزاء بدن‌ها و دمیده شدن روح‌ها در آن‌ها "[[معاد جسمانی]]" نام دارد. به [[روز قیامت]]، "روز حساب"، "روز جزا"، "عالم [[آخرت]]"، "[[رستاخیز]]" و "[[محشر]]" و "[[حشر]]" هم گفته می‌‌شود. منکران معاد، کافرند و [[عقیده]] به معاد، در [[تربیت]] روحی و [[اخلاقی]] [[انسان‌ها]] و ایجاد [[انگیزه]] برای کار خوب و بازداشتن آنان از [[جرم]] و [[گناه]] و [[ستم]] مؤثر است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۱۶.</ref>.
*'''معاد:''' بازگشت. در اصطلاح [[دینی]] یکی از پایه‌های اساسی [[اسلام]] و همه [[ادیان آسمانی]] است، یعنی [[عقیده]] به اینکه [[انسان‌ها]] پس از [[مرگ]]، دوباره هنگام [[نیکان]] [[برپایی قیامت]] زنده خواهند شد و در [[روز رستاخیز]]، به حساب آنان رسیدگی شده، [[نیکان]] به [[بهشت]] و بدکاران به [[دوزخ]] خواهند رفت. معاد از [[اصول دین]] است و همه [[پیامبران]] [[مردم]] را به [[توحید]] و معاد [[دعوت]] کرده‌اند. حیات دوباره [[انسان‌ها]]، هم با [[دلایل عقلی]] اثبات شده و هم به [[دلایل نقلی]] [[قرآن]] و [[حدیث]]. [[آیات]] بسیاری در [[قرآن]]، از اصل معاد و جزئیات روز [[حسابرسی]] و اوصاف [[بهشت و جهنم]] سخن گفته است. [[خداوند]] توانا، اجزای [[بدن]] [[انسان‌ها]] را پس از پوسیدن و متلاشی شدن، دوباره جمع می‌‌کند و روح‌ها به بدن‌ها برمی‌گردد و همه گورها برخاسته به صحرای [[محشر]] می‌‌آیند تا در روز طولانی [[قیامت]] به حسابشان رسیدگی شود. گرد آمدن اجزاء بدن‌ها و دمیده شدن روح‌ها در آن‌ها "[[معاد جسمانی]]" نام دارد. به [[روز قیامت]]، "روز حساب"، "روز جزا"، "عالم [[آخرت]]"، "[[رستاخیز]]" و "[[محشر]]" و "[[حشر]]" هم گفته می‌‌شود. منکران معاد، کافرند و [[عقیده]] به معاد، در [[تربیت]] روحی و [[اخلاقی]] [[انسان‌ها]] و ایجاد [[انگیزه]] برای کار خوب و بازداشتن آنان از [[جرم]] و [[گناه]] و [[ستم]] مؤثر است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۱۶.</ref>.
==نویسنده: آقای یوسفی==
==نویسنده: آقای یوسفی==
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش