الله در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی'
جز (جایگزینی متن - 'ہ' به 'ه') |
جز (جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
برخی دیگر از نیایش‌های [[امام]] در مقابل [[ساحت]] با [[عظمت]] [[الله]] بدین قرار است: | برخی دیگر از نیایش‌های [[امام]] در مقابل [[ساحت]] با [[عظمت]] [[الله]] بدین قرار است: | ||
#«بارخدایا! بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و [[سلامت]] دل‌های ما را در یاد | #«بارخدایا! بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و [[سلامت]] دل‌های ما را در یاد بزرگی و عظمت خود قرار ده.»..<ref>نیایش پنجم.</ref>. | ||
#«ای [[خداوند]] یکتایی که در [[آسمان]] و [[زمین]] چیزی بر تو پوشیده نیست»<ref>نیایش پنجاه‌و‌دوم.</ref>. | #«ای [[خداوند]] یکتایی که در [[آسمان]] و [[زمین]] چیزی بر تو پوشیده نیست»<ref>نیایش پنجاه‌و‌دوم.</ref>. | ||
#«تو آن خدایی که معبودی جز تو نیست، [[کریم]] و [[بخشنده]]، [[عظیم]]، در نهایتِ عظمت، بزرگ و [[برتر]] هستی و تو آن خدایی که معبودی جز تو نیست، والا و [[متعال]] هستی.».. <ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. | #«تو آن خدایی که معبودی جز تو نیست، [[کریم]] و [[بخشنده]]، [[عظیم]]، در نهایتِ عظمت، بزرگ و [[برتر]] هستی و تو آن خدایی که معبودی جز تو نیست، والا و [[متعال]] هستی.».. <ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
#'''[[گواهی]] بر [[یگانگی خدا]]''': «خدایا! من گواهی می‌دهم که تویی آن خدایی که جز تو خدایی نیست»<ref>نیایش ششم.</ref>. | #'''[[گواهی]] بر [[یگانگی خدا]]''': «خدایا! من گواهی می‌دهم که تویی آن خدایی که جز تو خدایی نیست»<ref>نیایش ششم.</ref>. | ||
#'''[[محبت خدا]]''': «خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست و دلم را از هر محبتی تهی گردان تا تنها جای [[محبت]] تو باشد و به یاد خود مشغول دار و اُنس خود و [[دوستان]] خود و [[بندگان]] فرمان‌بردارت را نصیب من کن»<ref>نیایش بیست‌و‌یکم.</ref>. | #'''[[محبت خدا]]''': «خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست و دلم را از هر محبتی تهی گردان تا تنها جای [[محبت]] تو باشد و به یاد خود مشغول دار و اُنس خود و [[دوستان]] خود و [[بندگان]] فرمان‌بردارت را نصیب من کن»<ref>نیایش بیست‌و‌یکم.</ref>. | ||
#'''[[پرستش]] [[خدا]]''': «بارخدایا، به [[حق]] خودت، که بر همه آفریدگانت [[واجب]] آمده و به نام بزرگت، که به پیامبرت [[دستور]] دادی تا تو را با آن [[تسبیح]] گوید، و به | #'''[[پرستش]] [[خدا]]''': «بارخدایا، به [[حق]] خودت، که بر همه آفریدگانت [[واجب]] آمده و به نام بزرگت، که به پیامبرت [[دستور]] دادی تا تو را با آن [[تسبیح]] گوید، و به بزرگی ذات کرامندت، که کهنگی و دگرگونی در آن [[راه]] ندارد و [[تغییر]] نمی‌کند و فانی نمی‌شود، از تو می‌خواهم که بر [[محمد]] و [[خاندان]] او [[درود]] فرستی، و با [[عبادت]] خود مرا از هر چیز دیگری [[بی‌نیاز]] کنی، و با [[خون]] خودت مرا از [[غم]] [[دنیا]] تسلّی دهی، و به وسیله رحمتت مرا با کرامت‌های فراوانت بازگردانی»<ref>نیایش پنجاه‌و‌دوم.</ref>. | ||
#'''[[فرمانبرداری]] از خدا''': «[[حمد]] خداوندی را که در پیکر ما ابزارهایی نهاد که توانِ بست و گشادمان باشد و به [[نعمت]] [[روح]]، زندگی‌مان [[عنایت]] فرمود و اندام‌هایی دارد که به نیروهای آنها [[کارها]] توانیم ساخت و ما را از هرچه خوش و گوارنده است روزی داد و به [[فضل]] خویش بی‌نیاز گردانید و به منّ و [[کرم]] خود [[سرمایه]] بخشید. و تا فرمانبرداری و سپاسگزاری‌مان بیازماید، به کارهایی [[فرمان]] داد و از کارهایی [[نهی]] فرمود»<ref>نیایش یکم.</ref>. | #'''[[فرمانبرداری]] از خدا''': «[[حمد]] خداوندی را که در پیکر ما ابزارهایی نهاد که توانِ بست و گشادمان باشد و به [[نعمت]] [[روح]]، زندگی‌مان [[عنایت]] فرمود و اندام‌هایی دارد که به نیروهای آنها [[کارها]] توانیم ساخت و ما را از هرچه خوش و گوارنده است روزی داد و به [[فضل]] خویش بی‌نیاز گردانید و به منّ و [[کرم]] خود [[سرمایه]] بخشید. و تا فرمانبرداری و سپاسگزاری‌مان بیازماید، به کارهایی [[فرمان]] داد و از کارهایی [[نهی]] فرمود»<ref>نیایش یکم.</ref>. | ||
#'''[[دعا]] و [[نیازخواهی]] از خدا''': «ای [[خداوند]]! این منم که به سوی تو آمده‌ام، [[مطیع]] فرمان توام آنجا که فرمان داده‌ای که بندگانت دست به دعا بردارند. اینک خواهم به آن [[وعده]] [[اجابت]] که داده‌ای [[وفا]] کنی، که تو خود گفته‌ای: بخوانید مرا تا شما را اجابت کنم»<ref>نیایش سی‌و‌یکم.</ref>. | #'''[[دعا]] و [[نیازخواهی]] از خدا''': «ای [[خداوند]]! این منم که به سوی تو آمده‌ام، [[مطیع]] فرمان توام آنجا که فرمان داده‌ای که بندگانت دست به دعا بردارند. اینک خواهم به آن [[وعده]] [[اجابت]] که داده‌ای [[وفا]] کنی، که تو خود گفته‌ای: بخوانید مرا تا شما را اجابت کنم»<ref>نیایش سی‌و‌یکم.</ref>. | ||