آیا اصحاب کهف به یاری امام مهدی می‌آیند؟‌ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

آیا اصحاب کهف به یاری امام مهدی می‌آیند؟‌ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۹

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
 ::::::«در [[روایات]] آمده است که [[اصحاب کهف]] [[هنگام ظهور]]، براى یارى [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} خواهند آمد<ref>ارشاد القلوب، ص ۲۸۶؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۰۱. </ref>. [[مفضل بن عمر]] مى‌گوید:[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "هنگامى که [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[ظهور]] کند، تعدادى از پشت [[کعبه]] بیرون مى‌آیند که هفت نفر از [[اصحاب کهف]]، از جمله آنان هستند<ref>چشم‌اندازى به حکومت مهدى {{ع}}، نجم الدین طبسى، ص ۱۰۱. </ref>. حلبى مى‌گوید: [[اصحاب کهف]] همگى از نژاد عرب‌اند و جز به عربى سخن نمى‌گویند و آنان [[وزیران]] مهدى هستند<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۸۵. </ref>. پیشواى ششم در مورد آخرین رو در رویى [[سپاه حق]] با [[قوم یهود]] مى‌فرماید:. . . وقتى [[دابة الارض]] خارج مى‌شود، [[خداوند]] [[اصحاب کهف]] را همراه با سگ‌شان برمى‌انگیزد، یکى از آنها "میلخاء" نام دارد و دیگرى "[[حملاها]]"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵ و ج ۵۳، ص ۸۵. </ref>.
-::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده که: [[قائم]] {{ع}} ٣٠٩ سال [[حکومت]] مى‌کند، به تعداد سال‌هایى که [[اصحاب کهف]] در کهف درنگ کردند<ref>غیبة نعمانى، ص ۱۸۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱؛ غیبة طوسى، ص ۲۸۳. </ref>. [[اصحاب کهف]]، افراد مؤمنى بودند که [[ایمان]] خود را از [[حاکم]] زمان خود، [[پنهان]] مى‌کردند و آنان به غارى [[پناه]] برده و سال‌ها در آن‌جا به [[خواب]] رفتند. بعد از گذشت سال‌هاى طولانى بیدار شدند و اندکى پس از آن [[وفات]] کردند که داستان آنان در [[سوره کهف]] آمده است»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۶.</ref>. از [[اصحاب کهف]] است که از [[انصار]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از [[شاهدان]] [[حضرت]] هنگام [[خروج]] خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۹.</ref>.
+::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده که: [[قائم]] {{ع}} ٣٠٩ سال [[حکومت]] مى‌کند، به تعداد سال‌هایى که [[اصحاب کهف]] در کهف درنگ کردند<ref>غیبة نعمانى، ص ۱۸۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱؛ غیبة طوسى، ص ۲۸۳. </ref>. [[اصحاب کهف]]، افراد مؤمنى بودند که [[ایمان]] خود را از [[حاکم]] زمان خود، پنهان مى‌کردند و آنان به غارى [[پناه]] برده و سال‌ها در آن‌جا به [[خواب]] رفتند. بعد از گذشت سال‌هاى طولانى بیدار شدند و اندکى پس از آن [[وفات]] کردند که داستان آنان در [[سوره کهف]] آمده است»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۰۶.</ref>. از [[اصحاب کهف]] است که از [[انصار]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از [[شاهدان]] [[حضرت]] هنگام [[خروج]] خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۹.</ref>.
 :::::*تمنیحا از [[اصحاب کهف]] است که از انصار [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یکی از شاهدان حضرت هنگام خروج خواهد بود<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۲۹.</ref>.
 {{پایان جمع شدن}}