ایمان به امامت و ولایت امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==[[وظیفه منتظران]]== | ==[[وظیفه منتظران]]== | ||
*تحکیم مبانی [[اعتقادی]] و حفظ گوهر [[عقیده]] به [[ولی عصر]] {{ع}} یک اصل مهم و یک وظیفۀ جدی برای هر شیعهای است که میخواهد از آراء و نظریات [[گمراه کننده]] [[آخر زمان]] در [[امان]] باشد. [[زراره]] میگوید: [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «زمانی بر [[مردم]] خواهد آمد که [[امام]] آنها [[غایب]] میشود. عرض کردم: [[مردم]] در این زمان چه کنند؟ فرمود: به [[ولایت]] او [[تمسک]] جویند تا آشکار شود»<ref>{{متن حدیث|""یَأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ إِمَامُهُمْ فَقُلْتُ لَهُ مَا یَصْنَعُ النَّاسُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ قَالَ یَتَمَسَّکُونَ بِالْأَمْرِ الَّذِی هُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُم"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۹. </ref>. چه کسانی که یک [[عمر]] دم از [[ولایت]] او میزنند امّا [[قلب]] آنها گرفتار تردید میشود، از این رو [[شیعیان عصر غیبت]] از ویژگیهای ممتازی برخوردارند که [[امام سجاد]] {{ع}} فرمود<ref>{{متن حدیث|"إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ وَ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ{{ع}}أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عَنْهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالسَّیْفِ أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً"}}؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۸۷. </ref>: «همانا کسانی که در [[زمان غیبت]] او به سر میبرند و به [[امامت]] او [[اعتقاد]] داشته و [[منتظر]] ظهورش هستند از [[مردم]] هر زمانی برترند زیرا [[خداوند]] [[عقل]] و [[فهم]] و معرفتی به آنها داده است که [[عصر غیبت]] برای آنها نظیر زمان حضور و مشاهده است و آنها را در [[زمان غیبت]] به منزله کسانی قرار داده است که در پیش [[رسول خدا]] {{صل}} در [[راه خدا]] [[شمشیر]] میزنند. اینها [[مخلصان]] واقعی و [[شیعیان راستین]] و [[دعوت]] کنندگان | *تحکیم مبانی [[اعتقادی]] و حفظ گوهر [[عقیده]] به [[ولی عصر]] {{ع}} یک اصل مهم و یک وظیفۀ جدی برای هر شیعهای است که میخواهد از آراء و نظریات [[گمراه کننده]] [[آخر زمان]] در [[امان]] باشد. [[زراره]] میگوید: [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «زمانی بر [[مردم]] خواهد آمد که [[امام]] آنها [[غایب]] میشود. عرض کردم: [[مردم]] در این زمان چه کنند؟ فرمود: به [[ولایت]] او [[تمسک]] جویند تا آشکار شود»<ref>{{متن حدیث|""یَأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ إِمَامُهُمْ فَقُلْتُ لَهُ مَا یَصْنَعُ النَّاسُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ قَالَ یَتَمَسَّکُونَ بِالْأَمْرِ الَّذِی هُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُم"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۹. </ref>. چه کسانی که یک [[عمر]] دم از [[ولایت]] او میزنند امّا [[قلب]] آنها گرفتار تردید میشود، از این رو [[شیعیان عصر غیبت]] از ویژگیهای ممتازی برخوردارند که [[امام سجاد]] {{ع}} فرمود<ref>{{متن حدیث|"إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ وَ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ{{ع}}أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عَنْهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالسَّیْفِ أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً"}}؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۸۷. </ref>: «همانا کسانی که در [[زمان غیبت]] او به سر میبرند و به [[امامت]] او [[اعتقاد]] داشته و [[منتظر]] ظهورش هستند از [[مردم]] هر زمانی برترند زیرا [[خداوند]] [[عقل]] و [[فهم]] و معرفتی به آنها داده است که [[عصر غیبت]] برای آنها نظیر زمان حضور و مشاهده است و آنها را در [[زمان غیبت]] به منزله کسانی قرار داده است که در پیش [[رسول خدا]] {{صل}} در [[راه خدا]] [[شمشیر]] میزنند. اینها [[مخلصان]] واقعی و [[شیعیان راستین]] و [[دعوت]] کنندگان پنهان و آشکار به [[دین خدا]] هستند»<ref>ر.ک: [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۴.</ref>. | ||
*یکی از کارهایی که این [[ایمان]] و پیوند را ناگسستنی میکند، حفظ و تقویت پیوند قلبی و [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] هر [[روزه]] با ایشان است که سفارش شده هر روز صبح، [[دعای عهد]] را [[نجوا]] کنیم و اگر کسی [[چهل]] صبح چنین کند، [[امید]] است از [[یاران]] آن [[حضرت]] باشد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[بایستههای عصر چشم به راهی (مقاله)|بایستههای عصر چشم به راهی]]، ص؟؟؟.</ref>. لذا یک [[منتظر واقعی]] هرگز نباید احساس کند در [[جامعه]] بی [[مسؤولیت]] رها شده و هیچ تکلیفی ندارد. بلکه باید طبق فرموده [[امام باقر]] {{ع}}<ref>{{متن حدیث|"اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ"}}؛ الغیبه للنعمانی، ص ۱۹۹؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۳۳۴.</ref>، بر انجام [[واجبات]] [[صبر]] کند و با [[دشمنان]] [[پایداری]] کند، و پیوند خود را با [[امام زمان]] مستحکم نماید<ref>ر.ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]، ص؟؟؟.</ref>. | *یکی از کارهایی که این [[ایمان]] و پیوند را ناگسستنی میکند، حفظ و تقویت پیوند قلبی و [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] هر [[روزه]] با ایشان است که سفارش شده هر روز صبح، [[دعای عهد]] را [[نجوا]] کنیم و اگر کسی [[چهل]] صبح چنین کند، [[امید]] است از [[یاران]] آن [[حضرت]] باشد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[بایستههای عصر چشم به راهی (مقاله)|بایستههای عصر چشم به راهی]]، ص؟؟؟.</ref>. لذا یک [[منتظر واقعی]] هرگز نباید احساس کند در [[جامعه]] بی [[مسؤولیت]] رها شده و هیچ تکلیفی ندارد. بلکه باید طبق فرموده [[امام باقر]] {{ع}}<ref>{{متن حدیث|"اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ"}}؛ الغیبه للنعمانی، ص ۱۹۹؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۳۳۴.</ref>، بر انجام [[واجبات]] [[صبر]] کند و با [[دشمنان]] [[پایداری]] کند، و پیوند خود را با [[امام زمان]] مستحکم نماید<ref>ر.ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]، ص؟؟؟.</ref>. | ||
*بنابراین، بعد از [[ایمان]] به [[اصول اعتقادی]]، رکن اصلی [[زندگی]] [[اسلامی]] [[ایمان]] و [[اعتقاد به امام مهدی]] {{ع}} است و [[منتظر]] باید متمسک به [[امام]] شده و هر روز [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] نموده و پیوندش با [[امام]] را مستحکم کند. | *بنابراین، بعد از [[ایمان]] به [[اصول اعتقادی]]، رکن اصلی [[زندگی]] [[اسلامی]] [[ایمان]] و [[اعتقاد به امام مهدی]] {{ع}} است و [[منتظر]] باید متمسک به [[امام]] شده و هر روز [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] نموده و پیوندش با [[امام]] را مستحکم کند. |