هیهات منا الذلة: تفاوت میان نسخه‌ها

این نوع نگرش به [[زندگی]]، [[تعلیم]] [[مکتب]] است که [[انسان]] باید سر دوراهی [[شهادت]] یا [[ذلّت]]، [[عزّت]] [[شهادت]] را برگزیند و [[زندگی]] زیر [[ستم]] را [[مرگ]] بداند. [[حضرت علی]]{{ع}} در [[جنگ صفین]]، وقتی دید که [[سپاه معاویه]] بر شریعۀ [[فرات]] [[دست]] یافتند و [[یاران]] او در مضیقۀ آب قرار گرفتند و چه بسا ذلیلانه [[تسلیم]] شوند، در خطبه‌ای آنان را [[تشویق]] کرد که شمشیرها را با [[خون]] [[دشمن]] [[سیراب]] سازند تا خود [[سیراب]] شوند، [[مرگ]]، در [[زندگی]] ذلیلانه است و [[زندگی]] در [[مرگ]] [[قاهر]] و [[پیروز]] {{متن حدیث|فَالْمَوْتُ فِي حَيَاتِكُمْ مَقْهُورِينَ وَ الْحَيَاةُ فِي مَوْتِكُمْ قَاهِرِينَ}}<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه ۵۱.</ref>. این [[فرهنگ]]، در خط حماسۀ [[علوی]] و [[حسینی]] متبلور است و سرمایۀ [[زندگی]] با [[کرامت]] به شمار می‌رود. [[امام خمینی]] نیز در برابر تهدید‌های [[استکبار جهانی]]، در [[پیام]] خویش فرمود: “هیهات که [[امّت]] [[محمد]]{{صل}} و [[سیراب]] شدگان [[کوثر]] [[عاشورا]] و [[منتظران]] [[وراثت]] [[صالحان]]، به [[مرگ]] [[ذلّت]] بار تن در دهند و هیهات که خمینی در برابر [[تجاوز]] دیو سیرتان و [[مشرکان]] و [[کافران]] به [[حریم]] [[قرآن کریم]] و [[عترت]] [[رسول خدا]] و [[امّت]] [[محمد]]{{صل}} و [[پیروان]] [[ابراهیم]] [[حنیف]]، ساکت و آرام بماند و یا نظاره گر صحنه‌های [[ذلّت]] و [[حقارت]] [[مسلمانان]] باشد”<ref>صحیفه نور، ج۲۰، ص۱۱۳.</ref>.

==منابع==