شبهه آکل و مأکول: تفاوت میان نسخه‌ها

*شبهه‌کنندگان معتقدند که در هر دو فرض، [[بدن]] [[انسان]] نمی‌تواند در [[روز رستاخیز]] دوباره تشکیل شود؛ زیرا تبدیل به [[بدن]] کسی دیگر شده است<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی‌، ۱/ ۵۲۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 297.</ref>.

*به [[عقیده]] [[دانشمندان شیعه]]، [[معاد]] [[انسان]]، هم جسمانی است و هم [[روحانی]] و پاسخ آنان به [[شبهه]] آکل و مأکول این است:

#اجزای [[بدن]] [[انسان]] بر دو گونه‌اند: اصلی و فرعی. اجزای اصلی- که [[حقیقت]] [[انسان]] را تشکیل می‌دهند- هیچ‌گاه از میان نمی‌روند. حتی اگر انسانی دیگر، این اجزاء را بخورد، جزء [[بدن]] او نمی‌شوند. اجزای فرعی یا اضافی- که [[حقیقت]] [[انسان]] بسته به آنها نیست- تغییر می‌پذیرند و پیوسته در حال تبدیل هستند. اما بدنی که در [[رستاخیز]] محشور می‌شود، از اجزای اصلی تشکیل شده است که تغییر و تحول‌پذیر نیستند<ref>کشف المراد، ۴۳۱ و ۴۳۲.</ref>.

#اینکه [[بدن]] تغییر کند یا خورده شود، به [[هویت]] [[انسان]] آسیب نمی‌رساند؛ زیرا تشخص هر کس به [[نفس]] او است و [[بدن]] به واسطه [[نفس]] است که اعتبار می‌یابد. بدین سان، بدنی که خورده شده است، از گذر [[نفس]] بازشناخته می‌شود و حقیقتش [[آشکار]] می‌گردد<ref>الحکمة المتعالیة، ۹/ ۱۹۹ و ۲۰۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 298.</ref>.