حذیفة بن اسید غفاری در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[ابن مغازلی شافعی]] به هشت [[سند]] و از جمله از "[[حذیفه بن اسید غفاری]]" [[نقل]] کرده که گفته است: چون [[پیامبر]] و [[یاران]] او به [[مدینه]] وارد شدند، برای آنها خانه‌هایی نبود که در آنها سکونت کنند، لذا آنها در [[مسجد]] می‌خوابیدند؛ پس [[پیامبر]] به آنها فرمود: "در [[مسجد]] نخوابید، زیرا ممکن است جنب شوید"؛ پس از آن، همان افرادی که [[خانه]] نداشتند، در اطراف [[مسجد]] برای خود [[خانه]] ساختند، در حالی که درهایش به [[مسجد]] باز می‌شد. سپس [[پیامبر]]{{صل}} [[معاذ بن جبل]] را نخست به سوی [[ابوبکر]] فرستاد و به او گفت: که در خانه‌اش را ببندد؛ [[ابوبکر]] گفت: "با کمال میل" و در خانه‌اش را بست و از [[مسجد]] خارج شد؛ سپس او را به سوی [[عمر]] فرستاد که در خانه‌اش را ببندد و از [[مسجد]] خارج شود؛ او نیز گفت: "با کمال میل امر [[خدا]] و رسولش را [[اطاعت]] می‌کنم، الا اینکه علاقه دارم لااقل روزنه‌ای به [[مسجد]] باز باشد"؛ معاذ سخن [[عمر]] را به [[پیامبر]]{{صل}} رساند؛ سپس [[پیامبر]] او را به سوی [[عثمان]] فرستاد که [[رقیه دختر پیامبر]] [[همسر]] او بود؛ او گفت: "با کمال میل"، و در خانه‌اش را بست و از [[مسجد]] خارج شد. سپس [[پیامبر]] معاذ را به سوی [[حمزه]] فرستاد و او نیز در خانه‌اش را بست و گفت: "با علاقه از [[خدا]] و رسولش [[اطاعت]] می‌کنم"، اما [[علی]]{{ع}} نمی‌دانست که او چه باید بکند؛ پس [[پیامبر]]{{صل}} به او فرمود: "تو بمان که [[پاک]] و [[پاکیزه]] هستی"؛ وقتی این [[سخن پیامبر]] درباره [[علی]]{{ع}} به گوش کسی رسید- که [[ابن مغازلی]] نام او را [[نقل]] کرده است - به [[پیامبر]]{{صل}} گفت: "ای [[رسول خدا]] ما را از [[مسجد]] بیرون می‌کنی و در [[مسجد]] به پسران [[عبدالمطلب]] جا می‌دهی؟!"