اسید بن حضیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فرد' به 'فرد'
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'فرد' به 'فرد') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
پس از [[پیامبر]]{{صل}} در [[سقیفه بنی‌ساعده]] به جهت [[مخالفت]] با پیشنهاد [[خلافت]] [[سعد بن عباده خزرجی]] جانب [[ابوبکر]] را گرفت و در به خلافت رسیدن وی نقش مؤثری داشت<ref>اسدالغابه، ج ۱، ص ۱۱۲.</ref> و از نخستین کسانی بود که با او [[بیعت]] کرد<ref>تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۱۲۴.</ref> و بدین ترتیب با خلافت [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}} مخالفت کرد<ref>منتهی المقال، ص ۶۰.</ref>، از این‌رو ابوبکر به او [[احترام]] می‌گذاشت و با او [[مشورت]] می‌کرد و هیچ‌کس را بر او مقدم نمی‌داشت<ref>اسد الغابه، ج ۱، ص ۱۱۲؛ تاریخ الاسلام، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref>. | پس از [[پیامبر]]{{صل}} در [[سقیفه بنی‌ساعده]] به جهت [[مخالفت]] با پیشنهاد [[خلافت]] [[سعد بن عباده خزرجی]] جانب [[ابوبکر]] را گرفت و در به خلافت رسیدن وی نقش مؤثری داشت<ref>اسدالغابه، ج ۱، ص ۱۱۲.</ref> و از نخستین کسانی بود که با او [[بیعت]] کرد<ref>تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۱۲۴.</ref> و بدین ترتیب با خلافت [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}} مخالفت کرد<ref>منتهی المقال، ص ۶۰.</ref>، از این‌رو ابوبکر به او [[احترام]] می‌گذاشت و با او [[مشورت]] می‌کرد و هیچ‌کس را بر او مقدم نمی‌داشت<ref>اسد الغابه، ج ۱، ص ۱۱۲؛ تاریخ الاسلام، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref>. | ||
بنا به گزارش‌هایی، پس از آنکه علی{{ع}} و برخی از [[مهاجران]] و [[انصار]] نسبت به [[بیعت با ابوبکر]] [[اعتراض]] کرده و در [[خانه]] [[فاطمه]] تحصن کردند، [[اسید]] همراه گروهی برای گرفتن بیعت نزد آنان آمده <ref>شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۱۱.</ref> و آنها را [[تهدید]] کردند که در صورت خودداری از بیعت با ابی بکر، خانه را [[آتش]] خواهند زد<ref>المسترشد، ص ۳۷۸؛ قاموس الرجال، ج ۲، ص ۱۴۰؛ بحارالانوار، ج ۲، ص ۱۸۴.</ref>. اسید پس از [[ابوبکر]] [[عمر بن خطاب]] را [[شایسته‌ترین]] | بنا به گزارش‌هایی، پس از آنکه علی{{ع}} و برخی از [[مهاجران]] و [[انصار]] نسبت به [[بیعت با ابوبکر]] [[اعتراض]] کرده و در [[خانه]] [[فاطمه]] تحصن کردند، [[اسید]] همراه گروهی برای گرفتن بیعت نزد آنان آمده <ref>شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۱۱.</ref> و آنها را [[تهدید]] کردند که در صورت خودداری از بیعت با ابی بکر، خانه را [[آتش]] خواهند زد<ref>المسترشد، ص ۳۷۸؛ قاموس الرجال، ج ۲، ص ۱۴۰؛ بحارالانوار، ج ۲، ص ۱۸۴.</ref>. اسید پس از [[ابوبکر]] [[عمر بن خطاب]] را [[شایسته‌ترین]] فرد برای خلافت می‌دانست.<ref>تاریخ الاسلام، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref> وی در [[زمان]] [[عمر]] در گردهمایی [[جابیه]]<ref>تهذیب‌الکمال، ج ۳، ص ۲۴۷.</ref> و [[فتح]] [[بیت‌المقدس]]<ref>تاریخ دمشق، ج ۹، ص ۷۳.</ref> شرکت داشت. | ||
[[سال]] [[مرگ]] او را ۲۰ یا ۲۱ قمری دانسته‌اند<ref>الاستیعاب، ج ۱، ص ۱۸۶.</ref> عمر بر او [[نماز]] خواند و وی را در [[بقیع]] [[دفن]] کرد<ref>الاستیعاب، ج ۱، ص ۱۸۶.</ref> و با فروش بخشی از اموالش، [[بدهی]] او را پرداخت <ref>تهذیب‌الکمال، ج ۳، ص ۲۵۳.</ref>.<ref>[[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[اسید بن حضیر (مقاله)|مقاله «اسید بن حضیر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۳.</ref> | [[سال]] [[مرگ]] او را ۲۰ یا ۲۱ قمری دانسته‌اند<ref>الاستیعاب، ج ۱، ص ۱۸۶.</ref> عمر بر او [[نماز]] خواند و وی را در [[بقیع]] [[دفن]] کرد<ref>الاستیعاب، ج ۱، ص ۱۸۶.</ref> و با فروش بخشی از اموالش، [[بدهی]] او را پرداخت <ref>تهذیب‌الکمال، ج ۳، ص ۲۵۳.</ref>.<ref>[[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[اسید بن حضیر (مقاله)|مقاله «اسید بن حضیر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۳.</ref> | ||