شیطان در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*مهم‌ترین صفات [[شیطان]] بنابر متون [[دینی]] عبارت‌اند از:

#'''[[ابلیس]]:''' به معنای نا [[امید]] و مأیوس است. چون [[شیطان]] را از درگاه [[الهی]] راندند، از [[رحمت خدا]] [[امید]] بُرید و از آن پس او را "[[ابلیس]]" خواندند<ref>مجمع البحرین‌، ۱/ ۲۴۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 325.</ref>.

#'''رجیم:''' به معنای آن است که [[شیطان]] از [[رحمت خدا]] و خیرات [[رانده شده]] است و نیز از منازل ملأ اعلی<ref>مفردات راغب‌، ۱۶۵ و ۱۹۰.</ref>. [[قرآن کریم]] از ماجرای رانده شدن [[شیطان]] چند بار یاد کرده است<ref>{{متن قرآن| فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ }}؛ سوره نحل، آیه ۹۸؛ {{متن قرآن|قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْؤُومًا مَّدْحُورًا لَّمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمْ أَجْمَعِينَ }}؛ سوره اعراف، آیه ۱۸؛ {{متن قرآن|قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ }}؛ سوره ص، آیه ۷۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 325.</ref>.

#'''عدو مبین:''' به معنای [[دشمن]] [[آشکار]] است. [[دشمنی]] [[شیطان]] با آدمیزادگان از مهم‌ترین صفات او است<ref>{{متن قرآن|قَالَ يَا بُنَيَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ }}؛ سوره یوسف، آیه ۵؛ {{متن قرآن| وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنزَغُ بَيْنَهُمْ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوًّا مُّبِينًا }}؛ سوره اسراء، آیه ۵۳.</ref>. [[شیطان]]، [[دشمن]] همیشگی [[انسان]] است و تنها آن گاه دست از [[دشمنی]] بر می‌دارد که به [[سختی]] [[شکست]] خورَد؛ چنان که از [[رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] است که فرمود: "من به [[یاری]] [[خدا]] [[شیطان]] را [[تسلیم]] خویش کردم"<ref>کنز العمال‌، ۱/ ۲۴۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 325.</ref>.