عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[شَیبة بن هاشم]]، ملقب به عبدالمطلب، جد بزرگوار [[رسول اکرم]]{{صل}}، از بزرگان [[قریش]] و مشهورترین چهره‌های [[عصر جاهلی]] است. پدرش پیش از [[تولد]] او در [[شام]] درگذشت و او در [[مدینه]] متولد و [[دوران کودکی]] را نزد مادرش "[[سلمی]]" سپری کرد. پس از مدتی عمویش مُطلب، او را به [[مکه]] آورد و چون مطّلب شیبه را پشت سر خود بر شتر سوار کرده بود، [[مردم]] [[مکه]] [[گمان]] کردند او [[بنده]] مطّلب است که در [[مدینه]] خریداری کرده؛ لذا  او را "عبدالمطلب" نامیدند<ref>احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۱، ص۶۴-۶۵؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳۷-۱۳۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۶۶-۶۷.</ref>. پس از [[مرگ]] مطّلب، عبدالمطلب [[رئیس]] [[قبیله]] شد و به خاطر [[بزرگواری]] و [[حسن]] تدبیرش، در میان  [[قریش]] [[محبوبیت]] زیادی به دست آورد<ref>ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۲۰۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۶۷؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۴۲.</ref>. او مانند نیاکانش، بر [[آیین]] [[خداپرستی]] بود و قوانینی در دوره [[جاهلیت]] وضع کرد که پس از [[اسلام]] هم اعتبار داشت<ref>ر.ک: [[محسن محمدزاده|محمدزاده، محسن]]، [[عبدالمطلب (مقاله)|عبدالمطلب]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ص۷۷-۷۹؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۶؛ [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۵۴۲-۵۴۳.</ref>.