خطبه ۲۰۱ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام]] {{ع}} [[راویان احادیث]] را در چهار دسته طبقه‌بندی می‌کند، به‌گونه‌ای که [[راویان]] از چهار گروه جدا نیستند. گروه نخست منافقی که تظهر به [[اسلام]] و [[ایمان]] می‌کند، اما در [[دل]] از هیچ گناهی شرم ندارد و به عمد بر [[پیامبر]] [[دروغ]] می‌بندد. گروه دوم کسی که چیزی از [[پیامبر]] شنیده، ولی درست به خاطر نسپرده‌ است. او نه به عمد، اما بر مبنای پندار خویش [[حدیثی]] [[نقل]] می‌کند. سومین گروه، کسی است که از [[پیامبر اکرم]] در موقعیتی خاص [[حدیثی]] را شنیده، اما خبر از [[حکم]] بعدی [[پیامبر]] در زمان برطرف شدن آن موقعیت خاص نداشته است. در نتیجه از منسوخ خبر داشته ولی از ناسخ آن بی‌خبر است. بنابراین بدون این که بداند روایتی را [[نقل]] می‌کند که درست نیست و اگر بداند و [[مردمان]] نیز از آن [[آگاهی]] داشته باشند به آن [[حکم]] عمل نخواهند کرد. گروه چهارم، امانت‌دار راستینی است که آنچه از [[پیامبر]] شنیده به‌درستی به‌ خاطر سپرده است و [[حقیقت]] [[کلام]] را درست بیان می‌کند.