اعراف: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'عده' به 'عده'
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'عده' به 'عده') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
*همچنین از وظایفی که بر دوش [[اصحاب اعراف]] گذاشته شده که در بعضی از مواقع با ویژگیهایی این [[اصحاب]] مشترک است، میتوان این [[عظمت]] را متوجه شد از جملۀ این [[وظایف]]<ref>ر.ک: [[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص۳۸۲ -۳۸۵. </ref>: | *همچنین از وظایفی که بر دوش [[اصحاب اعراف]] گذاشته شده که در بعضی از مواقع با ویژگیهایی این [[اصحاب]] مشترک است، میتوان این [[عظمت]] را متوجه شد از جملۀ این [[وظایف]]<ref>ر.ک: [[سید مصطفی اسدی|اسدی، سید مصطفی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص۳۸۲ -۳۸۵. </ref>: | ||
#اولین عملی که توسط [[اصحاب اعراف]] در [[قیامت]] صورت میگیرد، این است که [[اهل اعراف]] در جایی بلند، میان [[بهشت و دوزخ]] جای میگیرند، تا بر [[بهشتیان]] و [[دوزخیان]] [[اشراف]] داشته باشند و به [[مؤمنین]] بهشتی [[سلام]] و تحیت میگویند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۷. </ref>. | #اولین عملی که توسط [[اصحاب اعراف]] در [[قیامت]] صورت میگیرد، این است که [[اهل اعراف]] در جایی بلند، میان [[بهشت و دوزخ]] جای میگیرند، تا بر [[بهشتیان]] و [[دوزخیان]] [[اشراف]] داشته باشند و به [[مؤمنین]] بهشتی [[سلام]] و تحیت میگویند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۷. </ref>. | ||
#بعد از تحیت و [[سلام]] [[بهشتیان]]، توسط [[اصحاب اعراف]]، این | #بعد از تحیت و [[سلام]] [[بهشتیان]]، توسط [[اصحاب اعراف]]، این عده ([[اصحاب اعراف]]) به [[دوزخیان]] نگاه میکنند و آنان را مورد [[سرزنش]] قرا میدهند و میگویند: آیا متوجه شدید که [[مال]] و فرزندانی که جمع کردید و تکبرها که ورزیدید، سودی به حالتان نداشت؟ این [[مؤمنان]]، همانهایی هستند که قسم خوردید [[رحمت الهی]] و [[بهشت]] جاویدان متوجه آنها نخواهد شد. آنگاه خطاب به [[مؤمنان]] میگویند: به [[بهشت]] بروید که [[ترس]] و اندوهی بر شما نیست<ref>المیزان، ج ۸، ص ۱۲۱ـ ۱۳۳. </ref>. | ||
#در [[قیامت]] عده ای از [[مردم]] به خاطر [[ضعف]] [[ایمانی]] که داشتند؛ همچنانکه دارای [[اعمال]] خیرند ولی دچار [[معصیت الهی]] شدند، این افراد، برای ورودشان به [[بهشت]] احتیاج به کمک دارند، وظیفۀ دیگر [[اهل اعراف]] این است که با شفاعتشان بتوانند این عده را وارد [[بهشت]] کنند<ref>پیام قرآن، ج ۶، ص ۵۵۴؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۷.</ref>. | #در [[قیامت]] عده ای از [[مردم]] به خاطر [[ضعف]] [[ایمانی]] که داشتند؛ همچنانکه دارای [[اعمال]] خیرند ولی دچار [[معصیت الهی]] شدند، این افراد، برای ورودشان به [[بهشت]] احتیاج به کمک دارند، وظیفۀ دیگر [[اهل اعراف]] این است که با شفاعتشان بتوانند این عده را وارد [[بهشت]] کنند<ref>پیام قرآن، ج ۶، ص ۵۵۴؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۷.</ref>. | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== |