←اختلاف در دیدگاه دو مذهب
| خط ۶: | خط ۶: | ||
علمای [[عامه]] [[نقل]] کرده‌اند [[صحابه]] دربارۀ [[تدوین حدیث]] دو گروه بودند: گروهی [[مخالف]] بودند و از تدوین حدیث دوری می‌کردند، مانند [[عمر]]، [[ابن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] همراه با شماری دیگر از صحابه و [[تابعان]]. گروه دیگر موافق تدوین حدیث بودند یا به تدوین آن پرداختند؛ مانند [[علی]] و فرزندش [[حسن]]{{عم}}، [[انس]]، [[عبدالله بن عمرو بن عاص]] و دیگران<ref>ابن کثیر، الباعث الحثیث، ص۹۹.</ref>؛ بنابراین [[رهبران]] [[تشیع]] هیچ‌گونه مخالفتی با تدوین حدیث نداشتند و [[اصحاب]] خود را به آن [[تشویق]] می‌کردند.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ؟؟؟.</ref> | علمای [[عامه]] [[نقل]] کرده‌اند [[صحابه]] دربارۀ [[تدوین حدیث]] دو گروه بودند: گروهی [[مخالف]] بودند و از تدوین حدیث دوری می‌کردند، مانند [[عمر]]، [[ابن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] همراه با شماری دیگر از صحابه و [[تابعان]]. گروه دیگر موافق تدوین حدیث بودند یا به تدوین آن پرداختند؛ مانند [[علی]] و فرزندش [[حسن]]{{عم}}، [[انس]]، [[عبدالله بن عمرو بن عاص]] و دیگران<ref>ابن کثیر، الباعث الحثیث، ص۹۹.</ref>؛ بنابراین [[رهبران]] [[تشیع]] هیچ‌گونه مخالفتی با تدوین حدیث نداشتند و [[اصحاب]] خود را به آن [[تشویق]] می‌کردند.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ؟؟؟.</ref> | ||
==ادامه [[نگارش]] حدیث در میان [[شیعیان]]== | |||
روند [[تدوین حدیث]] و خبر بعد از امیر مؤمنان{{ع}} نیز ادامه داشت. [[رهبران]] و [[امامان شیعه]] آثار متعددی در این زمینه به یادگار گذاشته‌اند. [[رساله حقوق]] [[امام سجاد]]{{ع}} و [[صحیفه سجادیه]] آن حضرت<ref>ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ص۲؛ محمد بن حسن حر عاملی، الفوائد الطوسیه، ص۲۴۲.</ref> و نامه‌های [[امامان]] بخشی از این مکتوبات مهم است که مرحوم [[احمدی میانجی]] در مکاتیب الأئمه آنها را گردآوری کرده است. [[توحید]] [[مفضل]]، [[مصباح الشریعه]] که منسوب به [[امام صادق]]{{ع}} است و [[مسند]] [[زید بن علی]] فرزند [[حضرت سجاد]]{{ع}} نیز از کتاب‌های در دسترس است. این روش باعث شد [[یاران امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} به توصیه آن بزرگان، به [[نگارش]] [[حدیث]] روی آورند و به آنچه می‌نوشتند و خود برای اولین بار جمع می‌کردند، اصل می‌گفتند. [[تدوین حدیث]] به گونه‌ای در میان [[یاران]] امامین [[صادقین]]{{عم}} رواج داشت که نوشته‌اند یکی از خیانت‌های مغیرﺓ بن [[سعید]] که درباره [[امام باقر]]{{ع}} [[غلو]] می‌کرد، این بود که کتاب‌های یاران امام باقر{{ع}} را توسط یاران ناشناخته خود می‌گرفت و به صورت نهانی در آنها [[احادیث]] [[کفرآمیز]] و زندقه‌گونه وارد می‌کرد و به امام باقر{{ع}} نسبت می‌داد<ref>شیخ طوسی، إختیار معرفة الرجال، ص۲۲۵، ح۴۰۲.</ref>. مشابه آن را [[ابو الخطاب]] [[محمد]] بن مقلاص درباره کتاب‌های [[یاران امام صادق]]{{ع}} انجام می‌داد<ref>شیخ طوسی، إختیار معرفة الرجال، ص۲۲۴.</ref>؛ این گزارش‌ها نشان می‌دهد تألیف کتاب در آن [[زمان]] توسط یاران صادقین{{عم}} رایج بوده است. | |||
[[ابن طاووس]] می‌نویسد: گروهی از یاران [[ابوالحسن]] [[امام کاظم]]{{ع}} از [[خاندان]] و شیعیانش در مجلس [[حضرت]] حاضر بودند و در آستین‌های آنان لوح‌های نازکی از آبنوس<ref>ابنوس: درختی شبیه درخت عناب که چوبش بسیار گران بوده است (علی اکبر دهخدا؛ لغت نامه؛ ذیل واژه «ابنوس»).</ref> بود که هرگاه [[امام]] سخنی می‌فرمود یا درباره موضوعی فتوایی می‌داد، آن را می‌نوشتند<ref>ابن طاووس، مهج الدعوات، ص۲۱۹؛ محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص۵۳ و ج۹۱، ص۳۲۰؛ میرزاحسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۷، ص۲۹۲؛ شیخ محسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲، ص۱۲۷ ۱۲۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ؟؟؟.</ref> | |||