|
|
| خط ۱۸: |
خط ۱۸: |
| *'''[[سند]] حدیث:''' [[سند]] در اصطلاح عبارت از سلسله راویانی است که متن حدیث را به [[معصوم]] می‌رساند. راه پی بردن به وثیق بودن یا نبودن حدیث، بررسی طریق [[راویان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 280.</ref>. | | *'''[[سند]] حدیث:''' [[سند]] در اصطلاح عبارت از سلسله راویانی است که متن حدیث را به [[معصوم]] می‌رساند. راه پی بردن به وثیق بودن یا نبودن حدیث، بررسی طریق [[راویان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 280.</ref>. |
| *'''متن حدیث:''' در اصطلاح عبارت است از [[نقل]] آخرین [[راوی]]، چه در قول و الفاظ و چه در فعل و تقریر، که از [[معصوم]] [[نقل]] شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 280.</ref>. | | *'''متن حدیث:''' در اصطلاح عبارت است از [[نقل]] آخرین [[راوی]]، چه در قول و الفاظ و چه در فعل و تقریر، که از [[معصوم]] [[نقل]] شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 280.</ref>. |
| ==اقسام حدیث==
| |
| [[احادیث]] به‌طور کلی به دو گونه تقسیم می‌شود: [[متواتر]] یا غیر [[متواتر]]، که از آن تعبیر به "[[خبر واحد]]" شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 280.</ref>.
| |
| *'''حدیث [[متواتر]]:''' حدیثی است که سلسله [[راویان]] آن تا فرد [[معصوم]] در هر طبقه به تعدادی باشد که بتوان به صحت آن [[یقین]] پیدا کرد. از جمله [[احادیث متواتر]] می‌توان به [[حدیث غدیر]] اشاره کرد که تعداد [[راویان]] آن از طبقه [[صحابه]] بیش از صد نفر و از طبقه [[تابعین]] بیش از هشتاد نفر گزارش شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 280.</ref>.
| |
| *'''[[خبر واحد]]:''' حدیثی است که [[راویان]] آن در طبقات مختلف به حد [[تواتر]] نرسیده‌اند. [[خبر واحد]] به‌تنهایی قابل وثوق و [[اطمینان]] نیست و باید با قرائن دیگر [[حجیت]] آن را اثبات کرد. بیشتر روایاتی که به ما رسیده‌اند، در گروه خبر واحدند. از این رو باید به کمک قرائن مختلف بتوان درجه احتمال آن را بالا برد و این کار بررسی علمی [[احادیث]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۸۰.</ref>.
| |
| *مطابق با روش‌های [[علوم]] حدیث، [[احادیث]] غیرمتواتر به چهار گروه تقسیم می‌شوند:
| |
| #'''صحیح:''' همه [[راویان]] [[عادل]] باشند. این دسته [[احادیث]] در حد [[تواتر]] نیستند، ولی کاملاً قابل اعتمادند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۸۰.</ref>.
| |
| #'''[[حسن]] (نیکو):''' [[عدالت]] همه ناقلان محرز نیست، ولی به [[پاک]] بودن اعتقادشان [[اطمینان]] داریم<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۸۰.</ref>.
| |
| #'''[[موثق]]:''' برخی از [[راویان]] [[عادل]] و پاک‌اند، یعنی به [[معصومین]] [[دروغ]] نمی‌بندند، ولی [[شیعه]] نیستند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۸۰.</ref>.
| |
| #'''ضعیف:''' شرایط سه دسته مذکور را ندارند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۸۰.</ref>.
| |
| ==[[علوم حدیث]]== | | ==[[علوم حدیث]]== |
| [[علم حدیث]] [[دانش]] و [[آگاهی]] از قواعد و قوانینی است که به‌واسطه آن اجزای حدیث ([[سند]] و متن) شناسایی می‌شوند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 281.</ref>. | | [[علم حدیث]] [[دانش]] و [[آگاهی]] از قواعد و قوانینی است که به‌واسطه آن اجزای حدیث ([[سند]] و متن) شناسایی می‌شوند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 281.</ref>. |
