محل سکونت امام مهدی در غیبت کبری کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#دشت‌ها و بیابان‌ها: از برخی [[روایات]] نیز استفاده می‌شود که آن [[حضرت]] در طول [[غیبت]]، محل خاصی ندارد و همواره در سفر به سر می‌برد. از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] شده است درباره شباهت‌های [[حضرت مهدی]]{{ع}} به [[پیامبران الهی]]، چنین فرمود:{{متن حدیث|وَ أَمَّا شِبْهُهُ مِنْ عِيسَى، فَالسِّيَاحَة}}<ref>طبری، دلائل الامامة، ص ۲۹۱.</ref>؛ و اما [[شباهت حضرت]] [[مهدی]]{{ع}} به [[حضرت عیسی]]{{ع}} پس جهانگردی [نداشتن مکان خاص‌] است. همچنین، در توقیعی که به نام [[شیخ مفید]] صادر شده است- اگر صدور آن را بپذیریم- نیز به نامعلوم بودن [[مکان حضرت مهدی]]{{ع}} اشاره شده است. در آن نوشته چنین بیان شده است: با این که ما براساس [[فرمان خداوند]] و [[صلاح]] واقعی ما و [[شیعیان]] [[مؤمن]] خود تا زمانی که [[حکومت]] در [[دنیا]] در [[اختیار]] [[ستمگران]] است در نقطه‌ای دور و پنهان از دیده‌ها به سر می‌بریم<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۴.</ref>.

::::::از گذشته بیشتر خانه‌ها در مناطق گرمسیر [[عراق]] [[سرداب]] (زیرزمین) داشت، تا ساکنان خانه، از شدت گرمای تابستان در [[امان]] باشند<ref>فخر الدین طریحی، مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۶۷.</ref>. خانه [[حضرت عسکری]]{{ع}} در [[سامرا]] نیز دارای [[سرداب]] بود. این [[سرداب]]، [[محل زندگی]] و [[عبادت]] [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[حضرت]] [[بقیه الله]]{{عم}} بود و اغلب [[دیدارها]] با [[حضرت ولی عصر]] در [[عهد]] [[پدر]] در همین منزل و در همین [[سرداب]] انجام می‌گرفت؛ به همین سبب شیعیانی که پس از [[رحلت]] [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، برای [[زیارت]] [[قبر]] آن [[امام]] و [[پدر]] بزرگوارش وارد [[سامرا]] می‌شدند، پس از [[زیارت]] [[قبر]] آن بزرگوار، در محل [[عبادت]] سه [[امام]] بزرگوار [[نماز]] می‌خواندند و آنجا را [[زیارت]] می‌کردند. اما همان‌گونه که اشاره شد، متأسفانه برخی [[دشمنان]] [[متعصب]]، با نسبت دادن تهمت‌های ناروا، خواسته‌اند از این موضوع بهره‌برداری‌های نادرست کنند. آنان به [[شیعه]] تاخته و معتقدان به [[غیبت حضرت مهدی]]{{ع}} را به [[استهزا]] گرفته‌اند؛ با این که می‌دانند حتی یک نفر [[شیعه]] [[راستین]] را نخواهند یافت که [[معتقد]] باشد [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[سرداب]] پنهان شده یا در [[سرداب]] سکونت و اقامت گزیده است.

::::::پس، از مجموع روایاتی که در این‌باره وارد شده معلوم می‌‌شود که محل سکونت آن [[حضرت]] معین نشده و به طور ناشناس در بین [[مردم]] [[زندگی]] می‌‌کند، در موسم [[حج]] حاضر می‌‌شود و در [[اعمال]] [[حج]] شرکت می‌‌جوید، او [[مردم]] را می‌‌شناسد اما [[مردم]] او را نمی‌شناسند، و طبق بعضی نقل‌ها بیشتر محل آمد و رفت و تردد آن [[حضرت]] در [[مکه]] و [[مدینه]] و [[عتبات عالیات]] و سایر [[اماکن مقدسه]] می‌‌باشد، و از مواضع دیگر استفاده می‌‌شود که او در هر کجاست، محل او مانند خودش از انظار مخفی و پنهان است و کسی او و مکانش را نمی‌بیند. چنان‌که علمای [[عامه]] درباره [[بهشت]] شداد چنین عقیده‌ای دارند. و نیز از بررسی [[روایات]] استفاده می‌‌شود که [[امام عصر]]{{ع}} در محل اقامت خود تنها نیست بلکه عده‌ای از [[اوتاد]] در محضر آن [[حضرت]] هستند که در این دوران [[عزلت]]، [[وسیله]] رفع غبار [[غربت]] از چهره آن وجود [[مبارک]] می‌‌باشند، [[امام صادق]]{{ع}} تعداد آنان را سی نفر فرموده‌اند<ref>غیبت شیخ طوسی، ص۱۰۲؛ نعمانی، ص۹۹.</ref>.