تعاون: تفاوت میان نسخه‌ها

==معیار تعاون==

*تعاون که در سایه [[برادری]] دینی<ref>قرآن کریم مؤمنان را برادر ایمانی می‌داند و آنان را به اصلاح روابط توصیه می‌کند (نک: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ }}؛ سوره حجرات، آیه ۱۰).</ref>، [[مواسات]]<ref>مواسات، یعنی برادر دینی را در مال خود شریک دانستن، همان‌گونه که فرد از مال خویش استفاده و در آن تصرف می‌کند.</ref>، [[مساوات]]<ref>انسان‌ها گرچه تفاوت‌هایی از نظر موقعیت‌های طبیعی دارند، اما به حسب گوهر و ذات برابرند. آزادی و عدالت در اسلام زاده اصل برابری و مساوات بین انسان‌هاست (نک: {{متن قرآن| يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ }}؛ سوره حجرات، آیه ۱۳).</ref> رنگ و جلوه بیشتری به خود می‌گیرد، [[جامعه انسانی]] و روابط افراد را با یکدیگر براساس هم‌زیستی همراه با خیرخواهی و توجه به داشتن [[منافع]] مشترک شکل ممی‌دهد. این وضعیت افراد را نسبت به هم مسئولیت‌پذیر می‌کند و انجام [[مسئولیت]] و ادای [[حقوق]] دیگران در نهایت دست‌یابی به [[منافع]] پیکره اصلی [[جامعه]] را موجب می‌شود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 199- 200.</ref>.