مصیبت و بیماری در سیره پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[پیامبر]]{{صل}} در [[حد ]] [[توان]] بیماری‌های خود را پوشیده می‌داشت و می‌فرمود: "از [[شکیبایی]] گنج‌های [[نیکی]]، پنهان داشتن [[مصیبت‌ها]]، [[بیماری‌ها]] وصدقه است"<ref>شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۳ ق، ص ۸؛ الدعوات، ص ۱۶۷ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۸.</ref>. ایشان بیماران را به [[شکیبایی]]<ref>مکارم الاخلاق، ص۳۵۹.</ref>، سپاسگذاری<ref>امام مالک، کتاب الموطأ، ۱۹۸۵ م، ج ۲، ص ۹۴۰.</ref>، [[صدقه]] دادن<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۵؛ محمد بن محمد کوفی، الجعفریات، ص ۲۲۱ و شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة ج ۲، ص ۴۳۳.</ref> و [[دعا کردن]]<ref>الکافی، ج ۲، ص ۵۶۷؛ الدعوات، ص ۱۹۲ و کفعمی، المصباح، ص ۱۵۱.</ref>، [[دعوت]] می‌کردند و از گلایه کردن برحذر می‌داشتند<ref>الکافی، ج ۳، ص ۱۱۵؛ مکارم الاخلاق، ص ۳۵۹ و الدعوات، ص ۱۶۷.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۱۹.</ref>.