تواضع در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*از این رو، هیچ نعمتی از نعمت‌های پنهان و آشکار [[حضرت حق]] نیست، مگر آنکه آنان واسطه رسیدن آن به عالَم هستی می‌باشند. در [[زیارت جامعه کبیره]] با اشاره به همین [[مرتبت]] آنان می‌خوانیم: {{متن حدیث| بِكُمْ‌ فَتَحَ‌ اللَّهُ‌ وَ بِكُمْ‌ يَخْتِمُ‌ وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره.</ref>؛

*[[اقرار]] به این [[مقامات]]، نیاز به پرورش [[روح]] [[تواضع]] در [[انسان]]، و نیز [[ادراک]] [[معارف]] والای [[اهل بیت]]{{ع}} دارد. از این رو است که تفاوت بسیاری در دیدگاه [[عالمان شیعه]] در این زمینه به چشم می‌آید. ما بدون آنکه به این مطلب عمیق وارد شویم، تنها به بندی از [[دعای مأثور]] از [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} اشاره می‌کنیم. در فرازی از این [[دعا]]، که [[شیعیان]] را به [[خواندن]] آن در تمامی روزهای [[ماه رجب]] امر فرموده‌اند، چنین آمده است: "هیچ تفاوتی میان تو و آنان نیست، مگر آنکه آنان [[بنده]] تو و آفریده تو هستند... تو به‌واسطۀ آنان [[آسمان]] و زمینت را انباشته نمودی، تا آشکار شود که هیچ خدائی جز از تو وجود ندارد" <ref>{{متن حدیث| لَا فَرْقَ‌ بَيْنَكَ‌ وَ بَيْنَهَا إِلَّا أَنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ خَلْقُكَ... فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَكَ وَ أَرْضَكَ حَتَّى ظَهَرَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ}}؛ مفاتیح الجنان، دعاء کلّ یوم من شهر رجب، الخامس.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۶۳.</ref>.