معصیت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

معصیت در معارف دعا و زیارات (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۲۲

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 گناه لذتی عاجل است که می‌گذرد و تمام می‌شود، اما آثار مخرّب آن و پیامدهای سنگینش باقی می‌ماند: «بار خدایا، [[بنده]] تو... به درگاه تو [[استغاثه]] می‌کند... از عملی [[ناپسند]] که به سبب [[سرپیچی]] از [[حکم]] تواش رسوا ساخته: همان گناهی که لذّات آنها سپری گشته و شتابان گریخته است و عواقب شومشان باقی است چنان که گویی هرگز [[سیر]] رفتنش نیست»<ref>نیایش سی‌ویکم.</ref>.
-گام دیگر در مقابله با گناه این است که هرچه زودتر به سوی [[خدای متعال]] برگردیم و [[توبه]] به جا آریم: «ای خداوند،... از هر گناه که مرتکب شده‌ایم... و از هر [[خیال]] بد که در [[دل]] خود [[پنهان]] داشته‌ایم، توبه می‌کنیم»<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>؛ زیرا خداوند خود را توبه‌پذیر ([[تواب]]) نامیده و [[وعده]] کرده است که همه گناهان را می‌آمرزد: «ای خداوند، در کتابی که نازل کرده‌ای و بندگانت را به آن [[بشارت]] داده‌ای، یافته‌ام که گفته‌ای: "بگو ای [[بندگان]] من بر [[زبان]] خویش [[اسراف]] کرده‌اید، از [[رحمت]] خداوند [[مأیوس]] مشوید، زیرا [[خدا]] همة گناهان را می‌آمرزد»<ref>نیایش پنجاهم.</ref>.
+گام دیگر در مقابله با گناه این است که هرچه زودتر به سوی [[خدای متعال]] برگردیم و [[توبه]] به جا آریم: «ای خداوند،... از هر گناه که مرتکب شده‌ایم... و از هر [[خیال]] بد که در [[دل]] خود پنهان داشته‌ایم، توبه می‌کنیم»<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>؛ زیرا خداوند خود را توبه‌پذیر ([[تواب]]) نامیده و [[وعده]] کرده است که همه گناهان را می‌آمرزد: «ای خداوند، در کتابی که نازل کرده‌ای و بندگانت را به آن [[بشارت]] داده‌ای، یافته‌ام که گفته‌ای: "بگو ای [[بندگان]] من بر [[زبان]] خویش [[اسراف]] کرده‌اید، از [[رحمت]] خداوند [[مأیوس]] مشوید، زیرا [[خدا]] همة گناهان را می‌آمرزد»<ref>نیایش پنجاهم.</ref>.
 [[رأفت]] خدا کار [[گناهکاران]] را به سامان می‌آورد: «ای خداوند اگر زبان به [[نکوهش]] خویش گشوده‌ام، بدان سبب است که [[طمع]] در رأفت تو دارم که [[اصلاح]] حال [[گنهکاران]] بدان باز بسته است. و [[امید به رحمت]] تو دارم که [[آزاد]] ساختن [[خطاکاران]] را وسیلت است»<ref>نیایش شانزدهم.</ref>.<ref>قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «گناه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۸۵.</ref>