پرش به محتوا

مرتضی مطهری (پدیدآورنده): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
جز (جایگزینی متن - 'حوزه' به 'حوزه')
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان')
خط ۳۸: خط ۳۸:
*[[استاد مطهری]] در همه دوران [[زندگی]] خویش، از جمله [[زندگی]] [[علمی]] که بخش اصلی [[زندگی]] او را تشکیل می‌دهد، انسانی هدفمند بود که همراه با مطالعه عمیق و [[برنامه‌ریزی]]، دقیق، اهداف خود را پیش می‌برد. او همگام با [[علم‌آموزی]] به [[تهذیب نفس]] و [[خودسازی]] و تحصیل [[فضایل]] [[اخلاقی]] پرداخت.
*[[استاد مطهری]] در همه دوران [[زندگی]] خویش، از جمله [[زندگی]] [[علمی]] که بخش اصلی [[زندگی]] او را تشکیل می‌دهد، انسانی هدفمند بود که همراه با مطالعه عمیق و [[برنامه‌ریزی]]، دقیق، اهداف خود را پیش می‌برد. او همگام با [[علم‌آموزی]] به [[تهذیب نفس]] و [[خودسازی]] و تحصیل [[فضایل]] [[اخلاقی]] پرداخت.
==[[مطهری]] و [[نهج البلاغه]]==
==[[مطهری]] و [[نهج البلاغه]]==
*[[استاد مطهری]] در سال ۱۳۲۰، هم‌زمان با دوران تحصیل در سفری به [[اصفهان]] موفق به [[دیدار]] و آشنایی با عالمی جلیل‌القدر و [[وارسته]] به‌نام [[آیت الله]] میرزا [[علی شیرازی]] شد. [[آیت الله]] شیرازی که عمری را در کنار [[نهج البلاغه]] گذرانده بود و [[آگاهی]] کامل نسبت به زوایای [[علمی]]، [[فلسفی]]، عرفانی و... [[نهج البلاغه]] داشت، [[مطهری]] را با این کتاب و زوایای [[پنهان]] آن آشنا کرد. استاد، خود، در این‌باره می‌گوید: از آن پس چهره [[نهج البلاغه]] در نظرم عوض شد، مورد علاقه‌ام قرار گرفت و محبوبم شد. گویی کتاب دیگری است غیر آن کتابی که از دوران [[کودکی]] آن را می‌شناختم. احساس کردم که دنیای جدیدی [[کشف]] کرده‌ام... او با [[نهج البلاغه]] می‌زیست، با [[نهج البلاغه]] تنفس می‌کرد. روحش با این کتاب همدم بود، نبضش با این کتاب می‌زد و قلبش با این کتاب می‌تپید. جمله‌های این کتاب ورد زبانش بود و به آن‌ها استشهاد می‌نمود. غالباً جریان [[کلمات نهج البلاغه]] بر زبانش با جریان سرشک از چشمانش بر [[محاسن]] سپیدش همراه بود. برای ما درگیری او با [[نهج البلاغه]] –که از ما و هر چه در اطرافش بود می‌برید و غافل می‌شد- منظره‌ای تماشایی و لذت‌بخش و آموزنده بود. سخن [[دل]] را از صاحب‌دلی شنیدن، تأثیر و [[جاذبه]] و کشش دیگری دارد. او نمونه‌ای عینی از [[سلف صالح]] بود... با همه این‌ها من ادعا نمی‌کنم که او در همه دنیاهای [[نهج البلاغه]] وارد بود و همه سرزمین‌های [[نهج البلاغه]] را [[فتح]] کرده بود. او متخصص برخی از دنیاهای [[نهج البلاغه]] بود و در آنچه متخصص بود، خود بدان متحقق بود، یعنی آن قسمت از [[نهج البلاغه]] در او عینیت خارجی یافته بود.
*[[استاد مطهری]] در سال ۱۳۲۰، هم‌زمان با دوران تحصیل در سفری به [[اصفهان]] موفق به [[دیدار]] و آشنایی با عالمی جلیل‌القدر و [[وارسته]] به‌نام [[آیت الله]] میرزا [[علی شیرازی]] شد. [[آیت الله]] شیرازی که عمری را در کنار [[نهج البلاغه]] گذرانده بود و [[آگاهی]] کامل نسبت به زوایای [[علمی]]، [[فلسفی]]، عرفانی و... [[نهج البلاغه]] داشت، [[مطهری]] را با این کتاب و زوایای پنهان آن آشنا کرد. استاد، خود، در این‌باره می‌گوید: از آن پس چهره [[نهج البلاغه]] در نظرم عوض شد، مورد علاقه‌ام قرار گرفت و محبوبم شد. گویی کتاب دیگری است غیر آن کتابی که از دوران [[کودکی]] آن را می‌شناختم. احساس کردم که دنیای جدیدی [[کشف]] کرده‌ام... او با [[نهج البلاغه]] می‌زیست، با [[نهج البلاغه]] تنفس می‌کرد. روحش با این کتاب همدم بود، نبضش با این کتاب می‌زد و قلبش با این کتاب می‌تپید. جمله‌های این کتاب ورد زبانش بود و به آن‌ها استشهاد می‌نمود. غالباً جریان [[کلمات نهج البلاغه]] بر زبانش با جریان سرشک از چشمانش بر [[محاسن]] سپیدش همراه بود. برای ما درگیری او با [[نهج البلاغه]] –که از ما و هر چه در اطرافش بود می‌برید و غافل می‌شد- منظره‌ای تماشایی و لذت‌بخش و آموزنده بود. سخن [[دل]] را از صاحب‌دلی شنیدن، تأثیر و [[جاذبه]] و کشش دیگری دارد. او نمونه‌ای عینی از [[سلف صالح]] بود... با همه این‌ها من ادعا نمی‌کنم که او در همه دنیاهای [[نهج البلاغه]] وارد بود و همه سرزمین‌های [[نهج البلاغه]] را [[فتح]] کرده بود. او متخصص برخی از دنیاهای [[نهج البلاغه]] بود و در آنچه متخصص بود، خود بدان متحقق بود، یعنی آن قسمت از [[نهج البلاغه]] در او عینیت خارجی یافته بود.
*[[نهج البلاغه]] چندین [[دنیا]] دارد: دنیای [[زهد]] و [[تقوا]]، دنیای [[عبادت]] و عرفان، دنیای [[حکمت]] و [[فلسفه]]، دنیای [[پند]] و [[موعظه]]، دنیای [[ملاحم]] و [[مغیبات]]، دنیای [[سیاست]] و مسئولیت‌های [[اجتماعی]]، دنیای [[حماسه]] و [[شجاعت]]... این همه از یک فرد، دور از [[انتظار]] است. او توانسته بود بخشی از این اقیانوس عظیم را بپیماید و بر قسمت‌هایی از آن احاطه یابد.
*[[نهج البلاغه]] چندین [[دنیا]] دارد: دنیای [[زهد]] و [[تقوا]]، دنیای [[عبادت]] و عرفان، دنیای [[حکمت]] و [[فلسفه]]، دنیای [[پند]] و [[موعظه]]، دنیای [[ملاحم]] و [[مغیبات]]، دنیای [[سیاست]] و مسئولیت‌های [[اجتماعی]]، دنیای [[حماسه]] و [[شجاعت]]... این همه از یک فرد، دور از [[انتظار]] است. او توانسته بود بخشی از این اقیانوس عظیم را بپیماید و بر قسمت‌هایی از آن احاطه یابد.
==[[مهاجرت]] [[مطهری]] به [[تهران]]==
==[[مهاجرت]] [[مطهری]] به [[تهران]]==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش