منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی می‌آورد چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«در برخی از [[روایات]] آمده است که [[امام زمان]] {{ع}} هنگام [[ظهور]]، امر جدیدی خواهد آورد، همان‌گونه که [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} در آغاز [[اسلام]]، امر جدید آورد<ref>امام باقر {{ع}} فرمود: {{عربی|"إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ دَعَا النَّاسَ إِلَی أَمْرٍ جَدِیدٍ کَمَا دَعَا إِلَیْهِ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}"}}؛ غیبت نعمانی، ص ۳۲۱.</ref>.

::::::مراد از امر جدید احکامی نیست که خارج از دستورهای [[قرآن]] و [[اسلام]] باشد؛ چون [[احکام]] [[اسلام]] از زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} بوده است، گرچه برخی از آنها بنا به علت و مصلحت‌هایی، هنوز گفته نشده یا به مرحله [[اجرا]] گذارده نشده است. شاید مراد از امر جدید طرح‌های جدیدی در ارائه [[احکام الهی]] باشد که ممکن است برای [[مردم]] تازگی داشته باشد؛ زیرا در [[روایت]] آمده است: {{عربی|"إِنَّ الْإِسْلَامَ بَدَأَ غَرِیباً وَ سَیَعُودُ غَرِیباً"}}. فاصله گرفتن [[مردم]] از [[اسلام]] و [[قرآن]] آن دو را به غربت می‌کشاند. بنابراین، [[مردم]] در زمان [[ظهور]] آن [[حضرت]] با [[قرآن]] و [[اسلام]] کاملاً بیگانه خواهند بود و با آمدن [[حجت خدا]]، [[فکر]] می‌کنند آن [[حضرت]] [[احکام]] جدیدی را آورده است.

{{پایان جمع شدن}}

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محسن قرائتی]]'''، در کتاب ''«[[زندگی مهدوی در سایه دعای عهد (کتاب)|زندگی مهدوی در سایه دعای عهد]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«یکی ازویژگی‌های [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}} [[احیای دین]] و [[احکام]] [[قرآن]] است؛ زیرا می‌‌دانیم آن [[حضرت]] هنگامی [[ظهور]] خواهد کرد که از [[قرآن]]، جز اثری و از [[اسلام]]، جز اسمی در میان [[مسلمانان]] باقی نمانده است. وقتی که به [[دستورات]] [[دین]] در [[جامعه]] عمل نشود و [[قوانین]] آن پیاده نگردد، می‌‌توان گفت که [[دین]] در آن [[جامعه]] مرده است؛ لذا [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} درباره [[امام زمان]]{{ع}} با این تعبیر فرموده است که: "[[قرآن]] و [[سنّت]] مرده را زنده می‌‌کند"<ref>نهج البلاغه، خ ۱۳۸.</ref>.

::::::پس عمل آن [[حضرت]] در بیان و [[تبلیغ]] [[دین]]، دو صورت پیدا می‌‌کند:

:::::# از بین بردن [[بدعت‌ها]] و احیای سنّت‌های متروک و [[دعوت]] [[جدید]] به [[اسلام]] و [[قرآن]].