رابطه انتظار با آینده جهان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

رابطه انتظار با آینده جهان چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۳۱

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'قانون خدا' به 'قانون خدا'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 ::::::آیت‌الله '''[[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]'''  در کتاب ''«[[انتظار عامل مقاومت (کتاب)|انتظار عامل مقاومت]]»'' در مجموعه ''«[[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]»'' در این‌باره گفته‌است:
 ::::::«این گونه [[اعتقاد]] به [[سنت الهی]] - اگر چه از آن، گاهی بطور صحیح بهره‌برداری نمی‌شود و انقلابی‌نماها هم آن را وسیله قرار می‌دهند - اصل است و [[حقیقت]]؛ و در [[زبان قرآن]] کریم و [[احادیث]] شریفه به تعبیرات وافی و صحیح‌تر و الفاظ کافی‌تر شرح و بیان شده است؛ که از جمله این [[آیات]]، واقعی‌ترین تعبیرات و شرح و [[تفسیر]] این مسأله است: {{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید...» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>. {{متن قرآن|وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ...}}<ref>«و قومی را که (از سوی فرعونیان) ناتوان شمرده می‌شدند وارث شرق و غرب آن سرزمین کردیم» سوره اعراف، آیه ۱۳۷.</ref>. {{متن قرآن|بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ}}<ref>«بلکه، راستی را بر ناراستی می‌افکنیم که آن را درهم می‌شکند؛ و خود ناگهان از میان می‌رود» سوره انبیاء، آیه ۱۸.</ref>. {{متن قرآن|يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}}<ref>«بر آنند که نور خداوند را با دهانهاشان خاموش کنند و خداوند کامل‌کننده نور خویش است هر چند کافران نپسندند» سوره صف، آیه ۸.</ref>.
-::::::موضوع [[انتظار]] [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} و [[ایمان]] به [[ظهور]] [[مهدی موعود]] مبنای این [[وعده الهی]] است و با [[سنت الهی]] و آنچه در [[کتب آسمانی]] ثبت شده، کاملاً مطابق است. در [[قرآن مجید]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور  پس از تورات  نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. [[شیعه]] و تمام [[مسلمانان]] بر اساس این [[عقیده]] سازنده و تحول‌آور، [[ایمان]] دارند که [[تاریخ]] در مسیر [[عدالت]] و به سوی [[عدالت]] جلو می‌رود و توقف نمی‌کند و [[زمین]] را [[بندگان]] [[صالح]] و [[شایسته]] [[خدا]] به [[ارث]] می‌برند. و سرانجام [[حق]] در همه جا [[حاکم]] و پیروز می‌شود؛ و این [[سنت]] [[خدا]] و [[قانون]] [[خدا]] و خواست او است که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ...}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. [[خدا]] چنین [[اراده]] کرده است که [[قدرت]] خود را به دست طبقه ضعیف [[آشکار]] سازد و طبقه استثمارگر قوی و غالب و [[ظالم]] را به دست آنان که [[استضعاف]] شده‌اند بکوبد و مغلوب نماید.
+::::::موضوع [[انتظار]] [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} و [[ایمان]] به [[ظهور]] [[مهدی موعود]] مبنای این [[وعده الهی]] است و با [[سنت الهی]] و آنچه در [[کتب آسمانی]] ثبت شده، کاملاً مطابق است. در [[قرآن مجید]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور  پس از تورات  نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. [[شیعه]] و تمام [[مسلمانان]] بر اساس این [[عقیده]] سازنده و تحول‌آور، [[ایمان]] دارند که [[تاریخ]] در مسیر [[عدالت]] و به سوی [[عدالت]] جلو می‌رود و توقف نمی‌کند و [[زمین]] را [[بندگان]] [[صالح]] و [[شایسته]] [[خدا]] به [[ارث]] می‌برند. و سرانجام [[حق]] در همه جا [[حاکم]] و پیروز می‌شود؛ و این [[سنت]] [[خدا]] و [[قانون خدا]] و خواست او است که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ...}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>. [[خدا]] چنین [[اراده]] کرده است که [[قدرت]] خود را به دست طبقه ضعیف [[آشکار]] سازد و طبقه استثمارگر قوی و غالب و [[ظالم]] را به دست آنان که [[استضعاف]] شده‌اند بکوبد و مغلوب نماید.
 ::::::این [[ایمان]]، جزء [[عقاید شیعه]] و بلکه هر [[مسلمان]] است که به هر نحو و هر طور که اوضاع به نفع [[ستمگران]] و فرعونیان استبعاد پیشه قرار بگیرد، [[عاقبت]] با [[انقلاب]] [[مستضعفان]] [[شایسته]] و [[پرهیزکاران]] [[مجاهد]]، [[نظم]] و [[عدالت]]، [[حاکم]] و برقرار می‌شود. این [[عقیده]] از نظر [[اجتماعی]]، بسیار مهم و انقلابی و مترقی است و [[مردم]] را به کار و [[تلاش]] و [[نهضت]] و [[قیام]] و فعالیت، [[تشویق]] می‌کند و از [[سستی]] و ترک [[وظایف]]، و [[تسلیم]] زبونی و ذلیل شدن، باز می‌دارد. [[حضرت امیرالمؤمنین]] {{ع}} می‌فرماید: {{عربی|"لَتَعْطِفَنَّ اَلدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ اَلضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا وَ تَلاَ عَقِيبَ ذَلِكَ- وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى اَلَّذِينَ اُسْتُضْعِفُوا فِي اَلْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ اَلْوٰارِثِينَ "}}<ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، کلمات قصار ۲۰۰.</ref>.
 ::::::مضمون این سخنان امیدبخش و مژده‌دهنده این است: این [[دنیایی]] که مانند مرکبی چموش و [[سرکش]]، از سواری دادن به [[صاحب]] خودش خودداری می‌کند و با ما [[خاندان پیامبر]] ناسازگاری پیشه کرده و بر ما سخت و تنگ گرفته است؛ و حزب [[خدا]] و [[اهل بیت]] و [[خاندان رسالت]] و شیعیانشان را در فشار [[ظلم]] و [[استبداد]] غاصبان و مرتجعان گذارده، و آنان را از حقوقشان [[محروم]]، و گرفتار [[شکنجه]] و زندان، و قطع دست و پا و گوش و بینی، و کشته شدن ساخته است؛ بعد از این همه ناسازگاری‌ها و [[ظلم و جور]] و [[غصب]] [[حقوق]]، البته و حتماً - مانند شتر بدخو و گزنده‌ای که به بچه اش [[مهربان]] و مایل می‌شود، به ما مایل گردیده و رام [[اهل حق]] و شایستگان و [[مستضعفان]] خواهد شد. چون [[خدا]] در [[قرآن]] خبر داده است، خواستش این است که بر آن کسان که در [[زمین]] مورد [[استضعاف]] قرار گرفته‌اند منت گذارد، و آنان را [[امامان]] و [[پیشوایان]] و [[وارثان زمین]] فرماید.