پرش به محتوا

شبهه آکل و مأکول در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
خط ۱۸: خط ۱۸:
#در هر سلول [[بدن]] [[انسان]]، قوه‌ای وجود دارد که می‌توان به وسیله آن، همه [[شخصیت انسان]] مأکول را بازساخت. بنابراین، حتی اگر یک سلول از [[بدن]] مأکول باقی مانَد، می‌توان جسم او را براساس آن بازآفرید<ref>معاد و جهان پس از مرگ، ۳۲۶.</ref>.
#در هر سلول [[بدن]] [[انسان]]، قوه‌ای وجود دارد که می‌توان به وسیله آن، همه [[شخصیت انسان]] مأکول را بازساخت. بنابراین، حتی اگر یک سلول از [[بدن]] مأکول باقی مانَد، می‌توان جسم او را براساس آن بازآفرید<ref>معاد و جهان پس از مرگ، ۳۲۶.</ref>.
#اجزای [[بدن]] [[انسان]] بر دو گونه‌اند: اصلی و فرعی. اجزای اصلی- که [[حقیقت]] [[انسان]] را تشکیل می‌دهند- هیچ‌گاه از میان نمی‌روند. حتی اگر انسانی دیگر، این اجزاء را بخورد، جزء [[بدن]] او نمی‌شوند. اجزای فرعی یا اضافی- که [[حقیقت]] [[انسان]] بسته به آنها نیست- تغییر می‌پذیرند و پیوسته در حال تبدیل هستند. اما بدنی که در [[رستاخیز]] محشور می‌شود، از اجزای اصلی تشکیل شده است که تغییر و تحول‌پذیر نیستند<ref>کشف المراد، ۴۳۱ و ۴۳۲.</ref>.
#اجزای [[بدن]] [[انسان]] بر دو گونه‌اند: اصلی و فرعی. اجزای اصلی- که [[حقیقت]] [[انسان]] را تشکیل می‌دهند- هیچ‌گاه از میان نمی‌روند. حتی اگر انسانی دیگر، این اجزاء را بخورد، جزء [[بدن]] او نمی‌شوند. اجزای فرعی یا اضافی- که [[حقیقت]] [[انسان]] بسته به آنها نیست- تغییر می‌پذیرند و پیوسته در حال تبدیل هستند. اما بدنی که در [[رستاخیز]] محشور می‌شود، از اجزای اصلی تشکیل شده است که تغییر و تحول‌پذیر نیستند<ref>کشف المراد، ۴۳۱ و ۴۳۲.</ref>.
#اینکه [[بدن]] تغییر کند یا خورده شود، به [[هویت]] [[انسان]] آسیب نمی‌رساند؛ زیرا تشخص هر کس به [[نفس]] او است و [[بدن]] به واسطه [[نفس]] است که اعتبار می‌یابد. بدین سان، بدنی که خورده شده است، از گذر [[نفس]] بازشناخته می‌شود و حقیقتش [[آشکار]] می‌گردد<ref>الحکمة المتعالیة، ۹/ ۱۹۹ و ۲۰۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 298.</ref>.
#اینکه [[بدن]] تغییر کند یا خورده شود، به [[هویت]] [[انسان]] آسیب نمی‌رساند؛ زیرا تشخص هر کس به [[نفس]] او است و [[بدن]] به واسطه [[نفس]] است که اعتبار می‌یابد. بدین سان، بدنی که خورده شده است، از گذر [[نفس]] بازشناخته می‌شود و حقیقتش آشکار می‌گردد<ref>الحکمة المتعالیة، ۹/ ۱۹۹ و ۲۰۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 298.</ref>.


==منابع==
==منابع==
۲۱۸٬۱۳۹

ویرایش