طمع در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
#[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "[[بنده]] [[بدی]] است آن بنده‌ای که طمعی دارد، که او را [[راهنمائی]] می‌کند؛ و [[بنده]] [[بدی]] است آن بنده‌ای که میل و رغبتی دارد، که او را ذلیل می‌نماید"<ref>{{متن حدیث| قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ{{ع}} بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ لَهُ طَمَعٌ يَقُودُهُ وَ بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۲۰.</ref>؛ | #[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "[[بنده]] [[بدی]] است آن بنده‌ای که طمعی دارد، که او را [[راهنمائی]] می‌کند؛ و [[بنده]] [[بدی]] است آن بنده‌ای که میل و رغبتی دارد، که او را ذلیل می‌نماید"<ref>{{متن حدیث| قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ{{ع}} بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ لَهُ طَمَعٌ يَقُودُهُ وَ بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۲۰.</ref>؛ | ||
# [[امام سجاد]]{{ع}} فرمودند: "تمام [[نیکی]] را دریافتم که در بریدن [[طمع]] از داشته‌های [[مردم]] جمع شده است<ref>"{{متن حدیث| قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ{{ع}} رَأَيْتُ الْخَيْرَ كُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِي قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۲۰.</ref>؛ | # [[امام سجاد]]{{ع}} فرمودند: "تمام [[نیکی]] را دریافتم که در بریدن [[طمع]] از داشته‌های [[مردم]] جمع شده است<ref>"{{متن حدیث| قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ{{ع}} رَأَيْتُ الْخَيْرَ كُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِي قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۲۰.</ref>؛ | ||
# بنا بر آنچه در نهج‌البلاغة آمده است، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "به خویشتن توهین کرده است کسی که [[طمع]] ورزد، و به [[ذلّت]] خود [[رضایت]] داده است کسی که احتیاج خود را | # بنا بر آنچه در نهج‌البلاغة آمده است، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "به خویشتن توهین کرده است کسی که [[طمع]] ورزد، و به [[ذلّت]] خود [[رضایت]] داده است کسی که احتیاج خود را آشکار کند"<ref>{{عربی| قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي نَهْجِ الْبَلَاغَةِ أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ }}؛ نهج‌البلاغة، صبحی صالح، حکمت ۲.</ref>؛ | ||
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "طمعْ [[بردگی]] دائمی است"<ref>{{متن حدیث| الطَّمَعُ رِقٌ مُؤَبَّدٌ}}؛ نهج‌البلاغة، صبحی صالح، حکمت ۱۸۰.</ref>؛ | #[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "طمعْ [[بردگی]] دائمی است"<ref>{{متن حدیث| الطَّمَعُ رِقٌ مُؤَبَّدٌ}}؛ نهج‌البلاغة، صبحی صالح، حکمت ۱۸۰.</ref>؛ | ||
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "[[عقل‌ها]] بیشتر به هنگام غُرّش [[طمع]] کشته می‌شوند" <ref> {{متن حدیث| أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ}}؛ نهج‌البلاغة، صبحی صالح، حکمت ۲۱۹. </ref>؛ | #[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "[[عقل‌ها]] بیشتر به هنگام غُرّش [[طمع]] کشته می‌شوند" <ref> {{متن حدیث| أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ}}؛ نهج‌البلاغة، صبحی صالح، حکمت ۲۱۹. </ref>؛ | ||