←سیره بخشی از سنت
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==سیره بخشی از سنت== | ==سیره بخشی از سنت== | ||
[[فقیهان]] و [[دانشمندان اسلامی]] منابع [[احکام دینی]] را چهار چیز می‌دانند: [[کتاب]] ([[قرآن]])، [[سنت]]، [[عقل]] و [[اجماع]]. [[شیعه]] و [[سنی]] با تفاوت‌هایی در جزئیات؛ در اصل این موضوع که منابع [[احکام]] چهار چیز است، اتفاق‌نظر دارند. سنت بیشترین نقش را در بیان جزئیات احکام دارد. سنت شامل قول، فعل و تقریر است. شیعه افزون بر [[سنت رسول خدا]]{{صل}} [[معتقد]] به [[لزوم]] [[پیروی]] از سنت [[دوازده امام]] و [[سنت فاطمه زهرا]]{{س}} است. [[اهل سنت]] گرچه بر [[سنت پیامبر]] تأکید دارند، در عمل روش و [[سیره صحابه]] را به کار می‌گیرند و همین باعث بخشی از تفاوت‌های [[اعمال عبادی]]، فردی، [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] [[مسلمانان]] گردیده است. به طورکلی [[سیره]] را می‌توان بخش عمده سنت دانست؛ زیرا شامل [[عمل]] [[معصوم]] و تقریر وی می‌شود. | [[فقیهان]] و [[دانشمندان اسلامی]] منابع [[احکام دینی]] را چهار چیز می‌دانند: [[کتاب]] ([[قرآن]])، [[سنت]]، [[عقل]] و [[اجماع]]. [[شیعه]] و [[سنی]] با تفاوت‌هایی در جزئیات؛ در اصل این موضوع که منابع [[احکام]] چهار چیز است، اتفاق‌نظر دارند. سنت بیشترین نقش را در بیان جزئیات احکام دارد. سنت شامل قول، فعل و تقریر است. شیعه افزون بر [[سنت رسول خدا]]{{صل}} [[معتقد]] به [[لزوم]] [[پیروی]] از سنت [[دوازده امام]] و [[سنت فاطمه زهرا]]{{س}} است. [[اهل سنت]] گرچه بر [[سنت پیامبر]] تأکید دارند، در عمل روش و [[سیره صحابه]] را به کار می‌گیرند و همین باعث بخشی از تفاوت‌های [[اعمال عبادی]]، فردی، [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] [[مسلمانان]] گردیده است. به طورکلی [[سیره]] را می‌توان بخش عمده سنت دانست؛ زیرا شامل [[عمل]] [[معصوم]] و تقریر وی می‌شود. | ||
[[علمای شیعه]] متقدم در کتب اصولی خود از سیرۀ عملی [[پیامبر]]{{صل}} به “افعال النبی” تعبیر می‌کردند. [[شیخ طوسی]] در عدة الأصول می‌نویسد: [[افعال]] پیامبر به سه قسم تقسیم می‌شود: فعل و عمل، ترک و [[اقرار]] دربارۀ فعلی که فاعلی انجام داده است و هر یک از اینها سه قسم است: [[واجب]]، [[مستحب]] و [[مباح]]<ref>شیخ طوسی، العدة فی أصول الفقه، ج۲، ص۵۸۲: {{عربی|أفعال النّبي{{صل}} على ثلاثة أقسام: فعل و ترك و إقرار للفاعل على فعله و هي أجمع على ثلاثة أقسام: واجب و ندب و مباح}}.</ref>. ایشان در ادامه بیان می‌کند وجه عمل پیامبر{{صل}} باید مشخص شود که به عنوان واجب یا مستحب و... انجام گرفته است؛ وی سپس راه‌هایی برای [[شناخت]] آنها آورده و مثال‌هایی ذکر کرده است<ref>شیخ طوسی، العدة فی أصول الفقه، ج۲، ص۵۸۲-۵۸۴.</ref>. با این توضیح در کتاب بعد وارد معنای سیره می‌شویم<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص | [[علمای شیعه]] متقدم در کتب اصولی خود از سیرۀ عملی [[پیامبر]]{{صل}} به “افعال النبی” تعبیر می‌کردند. [[شیخ طوسی]] در عدة الأصول می‌نویسد: [[افعال]] پیامبر به سه قسم تقسیم می‌شود: فعل و عمل، ترک و [[اقرار]] دربارۀ فعلی که فاعلی انجام داده است و هر یک از اینها سه قسم است: [[واجب]]، [[مستحب]] و [[مباح]]<ref>شیخ طوسی، العدة فی أصول الفقه، ج۲، ص۵۸۲: {{عربی|أفعال النّبي{{صل}} على ثلاثة أقسام: فعل و ترك و إقرار للفاعل على فعله و هي أجمع على ثلاثة أقسام: واجب و ندب و مباح}}.</ref>. ایشان در ادامه بیان می‌کند وجه عمل پیامبر{{صل}} باید مشخص شود که به عنوان واجب یا مستحب و... انجام گرفته است؛ وی سپس راه‌هایی برای [[شناخت]] آنها آورده و مثال‌هایی ذکر کرده است<ref>شیخ طوسی، العدة فی أصول الفقه، ج۲، ص۵۸۲-۵۸۴.</ref>. با این توضیح در کتاب بعد وارد معنای سیره می‌شویم<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۵۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||