عسکریه: تفاوت میان نسخه‌ها

عسکریه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۷

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 *[[فرقه]] [[عسکریه]] [[معتقد]] به [[مهدویت]] [[امام حسن عسکری]]{{ع}} شدند. به این معنی که او [[قائم]] ([[مهدی]]) است و نمرده و اکنون در حالت [[غیبت]] به سر می‌برد و بعدا ظاهر خواهد شد تا [[جهان]] را از [[عدل و داد]] پر کند. البته از این گروه‌های مدعی، جز در کتاب‌های پیشینیان اثری نیست. [[أبوغانم]] می‌گوید: از [[امام حسن عسکری]]{{ع}} شنیدم که فرمودند: "در سال ٢۶٠ [ه.ق.] [[شیعیان]] من دچار جدایی و افتراق خواهند شد". [[موسی بن جعفر بن وهب بغدادی]] می‌گوید: شنیدم [[امام عسکری]]{{ع}} می‌فرمود: "گویا می‌بینم که پس از من درباره جانشینم دچار [[اختلاف]] شده‌اید. بدانید که برای فرزندم غیبتی است که در آن [[مردم]] دچار تردید می‌شوند؛ مگر آن‌کسی که [[خدا]] او را حفظ‍‌ نماید". این [[فرقه]] در کیفیت [[قائم]] بودن [[امام عسکری]]{{ع}} به سه گروه منشعب شدند:
 #اینها پنداشته بودند که [[امام عسکری]]{{ع}} از [[دنیا]] نرفته، بلکه [[غایب]] شده است، با [[تمسک]] به [[روایت]] زیر ادعای خود را به ظاهر اثبات می‌کردند: هیچ امامی تا آشکارا پسر خود را به [[جانشینی]] معرفی نکند، از [[دنیا]] نمی‌رود؛ زیرا [[زمین]] نمی‌تواند بدون [[حجت]] باشد. اینها مدعی بودند که [[امام]] نمرده، بلکه [[غایب]] شده است. این نخستین [[غیبت]] اوست و پس از آن دوباره [[قیام]] خواهد کرد و [[غیبت]] دوم بعد از آن آغاز می‌شود. این گروه به نوعی در مورد [[امام عسکری]]{{ع}} متوقف شدند.
-#این گروه [[معتقد]] بودند که [[حضرت عسکری]]{{ع}} [[رحلت]] کرده، ولی دوباره به [[زندگی]] بازمی‌گردد و او [[مهدی]] [[قائم]] است. اینها براساس روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} که فرمود: "[[مهدی]] [[قائم]] بدین خاطر [[قائم]] نامیده می‌شود که پس از رحلتش [[قیام]] خواهد کرد"، گفتند: پس تردیدی نیست که او [[قائم]] است و پس از [[مرگ]] دوباره زنده می‌شود. اینان نظریات خود را با [[اندرز]] [[امام علی]]{{ع}} به [[کمیل]] [[تأیید]] می‌کنند که [[حضرت]] فرمودند: "خداوندا! حتما تو [[زمین]] را بدون [[قائم]] یا حجتی [[آشکار]] یا پنهان، که از سوی تو می‌آید، رها نخواهی ساخت؛ زیرا [[حجت‌ها]] و علاماتت هرگز بی‌اعتنا نمی‌شود. از این‌رو بر این مبنا نتیجه‌گیری می‌کردند که [[امام عسکری]]{{ع}} [[غایب]] و پنهان است، ولی وی [[قیام]] خواهد کرد.
+#این گروه [[معتقد]] بودند که [[حضرت عسکری]]{{ع}} [[رحلت]] کرده، ولی دوباره به [[زندگی]] بازمی‌گردد و او [[مهدی]] [[قائم]] است. اینها براساس روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} که فرمود: "[[مهدی]] [[قائم]] بدین خاطر [[قائم]] نامیده می‌شود که پس از رحلتش [[قیام]] خواهد کرد"، گفتند: پس تردیدی نیست که او [[قائم]] است و پس از [[مرگ]] دوباره زنده می‌شود. اینان نظریات خود را با [[اندرز]] [[امام علی]]{{ع}} به [[کمیل]] [[تأیید]] می‌کنند که [[حضرت]] فرمودند: "خداوندا! حتما تو [[زمین]] را بدون [[قائم]] یا حجتی آشکار یا پنهان، که از سوی تو می‌آید، رها نخواهی ساخت؛ زیرا [[حجت‌ها]] و علاماتت هرگز بی‌اعتنا نمی‌شود. از این‌رو بر این مبنا نتیجه‌گیری می‌کردند که [[امام عسکری]]{{ع}} [[غایب]] و پنهان است، ولی وی [[قیام]] خواهد کرد.
 #انشعاب سوم واقفه، لا ادریه بودند. آنها [[فکر]] می‌کردند [[حضرت]] [[رحلت]] کرده، ولی مطمئن نبودند [[جانشین]] [[امام]] چه کسی است؛ پسرش یا برادرش. بنابراین، در [[عسکری]]{{ع}} متوقف شدند؛ تا موضوع برای اینها روشن شود. به نظر می‌رسد که هواداران [[امام عسکری]]{{ع}} در اماکنی دور از [[شهر]] [[سامرا]] [[زندگی]] می‌کردند، که چنین ادعایی داشتند و لحظه [[رحلت]] [[حضرت]] حضور نداشتند. در مجموع این [[فرقه]] و انشعابات آن منقرض شده‌اند و اکنون وجود خارجی ندارند<ref>مجله انتظار، ش ۱۰، ص ۱۸۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۹۲-۴۹۳.</ref>.
 *فرقه‌‏ای از [[شیعیان]] [[امامیه]] بودند که [[حضرت]] [[امام حسن عسکری]]{{ع}} را [[امام مهدی|مهدی موعود]] پنداشته، به [[غیبت]] او قائل شدند. [[شیخ صدوق]]، آنان را با عنوان واقفیه یاد کرده، می‌‏نویسد: "[[واقفیه]] ادعا کردند [[امام حسن عسکری]]{{ع}} [[غیبت]] [[اختیار]] کرده است. ایشان نیز امر [[غیبت]] را صحیح می‌دانستند؛ اما در وقوع آن در [[امام عسکری|حضرت عسکری]]{{ع}} اشتباه نموده، [[گمان]] کردند [[قائم]] [[مهدی]]، [[امام عسکری|امام یازدهم]] است؛ اما چون [[وفات]] آن [[حضرت]] ثابت شده، گفتار ایشان در این باب [[باطل]] است"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، مقدمه.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>.